Rhagonycha lignosa | |||
(Müller, 1764) | |||
Systematyka | |||
Domena | |||
---|---|---|---|
Królestwo | |||
Typ | |||
Gromada | |||
Rząd | |||
Podrząd | |||
Infrarząd | |||
Nadrodzina | |||
Rodzina | |||
Podrodzina | |||
Plemię | |||
Rodzaj | |||
Podrodzaj |
Rhagonycha s.str. | ||
Gatunek |
zmięk łęgowy | ||
Synonimy | |||
|
Zmięk łęgowy[1] (Rhagonycha lignosa) – gatunek chrząszcza z rodziny omomiłkowatych i podrodziny Cantharinae. Zamieszkuje zachód palearktycznej Eurazji.
Gatunek ten opisany został po raz pierwszy w 1764 roku przez Ottona Friedricha Müllera pod nazwą Cantharis lignosa[2][3].
Chrząszcz o wydłużonym ciele długości od 5 do 7 mm, u samców szczególnie długim i wąskim. Głowę ma całą czarną[4][1], pozbawioną guzka między nasadami czułków, u samca zaopatrzoną w szczególnie duże, wyłupiaste oczy[4]. Barwa czułków jest żółtobrązowa z jaśniejszymi członami podstawowymi[1]. Przedplecze ma zaokrągloną krawędź przednią, niezaostrzone kąty tylne i niewklęsłą krawędź tylną[4]. Jego kolor, podobnie jak tarczki, jest jednolicie czarny. Pokrywy mogą być w całości żółte, częściej jednak mają mniej lub bardziej rozlegle zaczernione wierzchołki. Odwłok nakrywają w całości. Odnóża są w całości żółte[4][1] i mają rozdwojone wierzchołki wszystkich pazurków. Genitalia samca mają edeagus zaopatrzony w tarczkę grzbietową[4].
Owad rozmieszczony na nizinach i wyżynach, rzadszy na pogórzach, a w niższe góry wkraczający tylko dolinami rzecznymi[5]. Zasiedla lasy liściaste i mieszane, zwłaszcza ich skraje, a także polany i pobliskie lasom łąki[1][5]. Osobniki dorosłe obserwuje się od maja do sierpnia ze szczytem pojawu w czerwcu[6]. Chętnie siadają na kwitnących selerowatych oraz na spodzie liści drzew i krzewów, zwłaszcza buków, młodych dębów i leszczyn[6][5]. Żerują na pyłku kwiatowym i owadach[1]. Samica składa około 80 jaj. Rozwój zarodkowy trwa 11 dni. Z jaj klują się przedlarwy, które dopiero po 4 lub 5 dniach linieją do właściwego stadium larwalnego[5]. Larwy są drapieżnikami polującymi na drobne bezkręgowce[1]. Przepoczwarczenie ma miejsce w próchniejącym drewnie drze liściastych[5].
Gatunek palearktyczny, znany z Irlandii, Wielkiej Brytanii, Francji, Belgii, Luksemburga, Niemiec, Austrii, Włoch, Estonii, Litwy, Polski, Czech, Słowacji, Węgier, Białorusi, Ukrainy, Bośni i Hercegowiny, Serbii, Czarnogóry, Albanii, Rumunii, Bułgarii, Grecji[7], europejskiej części Rosji i Turcji[3].