Znachor (film 1937)

Znachor

Kazimierz Junosza-Stępowski, odtwórca głównej roli
Gatunek	dramat
Rok produkcji	1937
Data premiery	16 września 1937
Kraj produkcji	Polska
Język	polski
Czas trwania	100 min
Reżyseria	Michał Waszyński
Scenariusz	Anatol Stern
Główne role	Kazimierz Junosza-Stępowski, Elżbieta Barszczewska, Witold Zacharewicz
Muzyka	Henryk Wars
Zdjęcia	Albert Wywerka
Scenografia	Jacek Rotmil, Stefan Norris
Produkcja	Warszawskie Biuro Kinematograficzne Feniks
Kontynuacja	Profesor Wilczur (1938)
Cytaty w Wikicytatach

Znachor – polski film fabularny z 1937 roku. Adaptacja wydanej w tym samym roku powieści Tadeusza Dołęgi-Mostowicza pod tym samym tytułem. Znachor okazał się sukcesem kasowym w okresie międzywojennym. W 1938 roku nakręcono drugą część pod tytułem Profesor Wilczur, a w 1939 roku część trzecią Testament profesora Wilczura. Za główny walor filmu uznano próbę poruszenia na ekranie problemu etyki lekarskiej oraz tytułową kreację doskonałego aktora teatralnego i filmowego Kazimierza Junoszy-Stępowskiego^[1]. W filmie tym zadebiutował młody aktor Włodzimierz Łoziński^[2].

Treść

Kazimierz Junosza-Stępowski, Stanisław Grolicki i Włodzimierz Łoziński w scenie z filmu (źródło: Światowid 1/1939)

Elżbieta Barszczewska jako Beata. Kadr z filmu w przedwojennym wydaniu powieści.

Żona znanego chirurga, profesora Wilczura ucieka z kochankiem, zabierając ze sobą ich kilkuletnią córeczkę Marysię. Załamany doktor, włócząc się po mieście trafia do podrzędnego szynku, gdzie zostaje ograbiony i pobity, na skutek czego traci pamięć. Nie pamiętając, kim jest, po kilkunastu latach włóczęgi zamieszkuje na wsi u młynarza. Z czasem zyskuje sławę jako znakomity znachor.

Obsada

• Kazimierz Junosza-Stępowski – profesor Rafał Wilczur / Antoni Kosiba
• Elżbieta Barszczewska – Beata, żona profesora Wilczura oraz Marysia Wilczurówna
• Witold Zacharewicz – Leszek Czyński
• Mieczysława Ćwiklińska – Szkopkowa
• Józef Węgrzyn – doktor Dobraniecki
• Wojciech Brydziński – ojciec Leszka
• Wanda Jarszewska – matka Leszka
• Romuald Gierasieński – bileter Franek
• Marian Wyrzykowski – leśniczy Janek, ukochany Beaty
• Stefan Hnydziński – Woydyłło
• Hanna Różańska – aptekarzowa
• Stanisław Grolicki – młynarz Prokop
• Włodzimierz Łoziński – Wasyl, syn Prokopa
• Helena Zarembina – Michalesia
• Tadeusz Frenkiel – doktor Pawlicki
• Helena Buczyńska – córka Prokopa
• Halina Marska – Olga, synowa Prokopa
• Jacek Woszczerowicz – Jemioł
• Michał Halicz – drab
• Ryszard Misiewicz – aptekarz
• Julian Krzewiński – prezes sądu apelacyjnego
• Józef Maliszewski – obrońca
• Artur Socha – prokurator
• Zygmunt Biesiadecki – włóczęga
• Tadeusz Mergel
• Mieczysław Borowy
• Irena Grywiczówna
• Eugeniusz Koszutski – wodzirej
• Jerzy Sulima-Jaszczołt
• Franciszek Dominiak
• Jerzy Rygier
• Stanisław Jaworski – nie występuje w czołówce
• Stanisław Woliński – parobek młynarza (nie występuje w czołówce)

Przypisy

1. Historia filmu polskiego, tom 2. Warszawa: Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe, 1988, s. 290. ISBN 83-221-0368-9.
2. Orędownik : ilustrowane pismo narodowe i katolickie : wydanie ł[ódzkie]. 1937-03-31 R. 67 nr 73, s. 8

Linki zewnętrzne

• Znachor w bazie filmpolski.pl
• Znachor w bazie Filmweb
• Znachor w bazie IMDb (ang.)
• Znachor w bazie Filmoteki Narodowej „Nitrofilm”
• Znachor w bazie Filmoteki Narodowej „Fototeka”
• Z ekranu. Znachor (recenzja). „Gazeta Lwowska”, s. 2, Nr 216 z 23 września 1937.