Zupa błyskawiczna

Zupa błyskawiczna
	; Kubek zupy błyskawicznej z makaronem
Inne nazwy	zupa instant, zupka chińska
Rodzaj	zupa, danie instant
Data i miejsce powstania	1958 ; Japonia
Twórca	Momofuku Andō
	Odmiany
	sucha, w puszce, na bazie pasty
Składniki
	makaron błyskawiczny, suchy bulion lub proszek, suszone warzywa i mięsa, tłuszcz, konserwanty
	Uwagi
	temperatura podania: 90 °C[potrzebny przypis];
	Multimedia w Wikimedia Commons
	Hasło w Wikisłowniku

Zupa błyskawiczna, także zupa instant; potocznie zupka chińska^[1] – produkt spożywczy typu instant, występujący w postaci zupy z makaronem błyskawicznym, nadający się do konsumpcji w kilka minut po zalaniu gorącą wodą i wymieszaniu w naczyniu.

Historia

Twórcą zupy błyskawicznej był Japończyk Momofuku Andō (1910–2007), który chciał stworzyć produkt łatwo dostępny i pozwalający zwalczyć niedobór żywności. Pierwowzorem był japoński ramen. Wynalazek pojawił się na rynku w 1958 roku – była to zupa ramen z kurczaka w opakowaniu do zalania wrzątkiem^[1]. Wcześniej Andō opracował technologię odwodnienia smażonego makaronu^[1]. W latach 70. XX wieku opracował kubek do zalewania wrzątkiem^[1]. W Rosji zupy instant stały się bardzo popularne w pociągach dalekobieżnych^[1].

Składniki

Zupy błyskawiczne zwykle składają się z makaronu i jednej lub więcej torebek z przyprawami i tłuszczami, które nadają zupie smak. Produkty te zazwyczaj zawierają duże ilości soli oraz glutaminian sodu stosowany jako wzmacniacz smaku i zapachu, czasem dodatkowo inne substancje o podobnym działaniu.

Zupki chińskie występują w wielu wariantach smakowych (m.in. kurczaka, wołowiny, krewetek, krabowym, curry). Polscy producenci oferują swoim konsumentom także opcje nawiązujące do tradycyjnych polskich zup^[2]. Firma Amino nazywa takie produkty „tradycyjnym polskim smakiem”^[1].

Danie to wymaga niewielkiego nakładu pracy potrzebnego do przygotowania ciepłego posiłku, choć niezbilansowanego pod względem zawartości witamin i minerałów.

Zawartość opakowania zupy instant
Gotowa zupka chińska

Nazewnictwo

Polskie określenie zupka chińska sugeruje chińskie pochodzenie tego typu produktów, tymczasem zostały wynalezione w Japonii, a do Polski przywożone są głównie z Wietnamu^[3]. Na szeroką skalę na polski rynek wprowadził je w latach 90. XX wieku wietnamski przedsiębiorca Tao Ngoc Tu – założyciel firmy Tan-Viet, będącej właścicielem marek Vifon i Tao-Tao^[1]^[4].

Zobacz też

Przypisy

↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g Tomasz Molga: Polska prawdziwą potęgą w jedzeniu zupek chińskich. I to oficjalnie – policzyli, ile ich zjadamy. [w:] naTemat.pl [on-line]. Glob360 sp. z o.o., 2 września 2016. [dostęp 2017-10-03].
↑ Zupki błyskawiczne. Amino / Unilever Polska Sp. z o.o.. [dostęp 2017-10-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-10-03)].
↑ Rafał Hetman: Śmieciowe jedzenie, które było towarem luksusowym. Historia zupki chińskiej. [w:] naTemat.pl [on-line]. Glob360 sp. z o.o., 8 października 2013. [dostęp 2017-10-03].
↑ Filip Kowalik: Tao Ngoc Tu. Człowiek, który dorobił się w Polsce na zupkach Vifon. [w:] Forbes [on-line]. Ringier Axel Springer Polska, 16 czerwca 2016. [dostęp 2017-10-03].

[potegaPL-naTemat-1] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g Tomasz Molga: Polska prawdziwą potęgą w jedzeniu zupek chińskich. I to oficjalnie – policzyli, ile ich zjadamy. [w:] naTemat.pl [on-line]. Glob360 sp. z o.o., 2 września 2016. [dostęp 2017-10-03].

[Amino-2] Zupki błyskawiczne. Amino / Unilever Polska Sp. z o.o.. [dostęp 2017-10-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-10-03)].

[śmieciowe-naTemat-3] Rafał Hetman: Śmieciowe jedzenie, które było towarem luksusowym. Historia zupki chińskiej. [w:] naTemat.pl [on-line]. Glob360 sp. z o.o., 8 października 2013. [dostęp 2017-10-03].

[TaoNgocTu-Forbes2016-4] Filip Kowalik: Tao Ngoc Tu. Człowiek, który dorobił się w Polsce na zupkach Vifon. [w:] Forbes [on-line]. Ringier Axel Springer Polska, 16 czerwca 2016. [dostęp 2017-10-03].

[1]

[2]

[3]

[4]