Zyzkowate[2] (Cholevinae, syn. Catopidae) – podrodzina chrząszczy z rodziny grzybinków (Leiodidae). Cholevinae (często podnoszone do rangi rodziny – Cholevidae) obejmują około 1700 gatunków, rozpowszechnionych na całym świecie[3]. Niektóre z nich (plemię Leptodirini) są wysoce wyspecjalizowanymi troglobiontami; inne określane są jako troglofilne (spotykane są w przedsionkach jaskiń, nie mają wyraźnych przystosowań do jaskiniowego trybu życia); część zamieszkuje gniazda ptaków i nory ssaków; niektóre rodzaje wykazują myrmekofilię (bez ewidentnych przystosowań morfologicznych). Większość żyje w glebie i żywi się rozkładającymi się resztkami organicznymi roślinnego i zwierzęcego pochodzenia. Wiele gatunków jest typowymi nekrofagami, spotykanymi na padlinie w różnym stadium rozkładu. Rodzajem typowym jest Choleva[4].
Cholevinae są małymi lub średniej wielkości chrząszczami, o długości ciała od 0,8 do 9 mm. W większości mają jajowaty kształt ciała, zabarwione są na czarno lub brązowo. Rozpoznawanie gatunków opiera się przede wszystkim na niewielkich różnicach budowy przedplecza, czułków, i narządów płciowych.
U gatunków troglobiontycznych opisano modyfikacje aparatu gębowego, będące wyrazem przystosowania do częściowo wodnego środowiska dna jaskiń[5].
Większość gatunków występuje w glebie, często spotykane są w gniazdach ptaków lub norach ssaków. Wiele gatunków Cholevinae jest mniej lub bardziej przystosowanych do życia w jaskiniach. Spośród wszystkich poznanych dotąd jaskiniowych chrząszczy około 1/3 należy do Cholevinae[6].
Myrmekofilne Cholevinae należą do rodzajów Attaephilus, Attumbra, Catopomorphus, Choleva, Echinocoleus, Eocatops, Nargus, Nemadus, Philomessor, Ptomaphagus i Synaulus[7].
↑Cholevinae, [w:] Integrated Taxonomic Information System(ang.).
↑Jiří Zahradník: Przewodnik: Owady. Warszawa: Multico, 2000, s. 134.
↑M. Schilthuizen, C Scholte, RE van Wijk, J Dommershuijzen i inni. Using DNA-barcoding to make the necrobiont beetle family Cholevidae accessible for forensic entomology. „Forensic Science International”. 210 (1–3), s. 91–95, 2011. DOI: 10.1016/j.forsciint.2011.02.003. PMID: 21376487.