Crocidura phaeura[1] | |
Osgood, 1936 | |
Systematyka | |
Domena | |
---|---|
Królestwo | |
Typ | |
Podtyp | |
Gromada | |
Podgromada | |
Infragromada | |
Rząd | |
Rodzina | |
Podrodzina | |
Rodzaj | |
Gatunek |
zębiełek ryftowy |
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[2] | |
Zasięg występowania | |
Zębiełek ryftowy[3] (Crocidura phaeura) – gatunek ssaka z rodziny ryjówkowatych. Endemit Etiopii.
Takson ten opisany został w 1936 roku przez Wilfreda Hudsona Osgooda jako podgatunek zębiełka burundyjskiego. Uznany został za osobny gatunek po raz pierwszy przez R. Huttenrera w 1981 roku[4] i tak traktowany jest współcześnie[5].
Znane są tylko dwa stanowiska, na których stwierdzono tego ssaka. Oba znajdują się w etiopskiej części Wielkich Rowów Afrykańskich[5]. Pierwsze to lokalizacja typowa, z której pozyskano cztery osobniki serii typowej[4]. Znajduje się ona w prowincji Sidamo, na północny wschód od Allata, u zachodnich podnóży góry Guramba[5][4]. Drugie miejsce, wskazane w 1993 roku przez Duckwortha i współpracowników to nadrzeczny las w Parku Narodowym Necz Sar, ograniczony rzekami Collufu i Sermale. Na tym stanowisku stwierdzono 13 osobników[2]. Obie lokalizacje znajdują się w lasach[5] na wysokości między 1100 a 2400 m n.p.m.[2].
W latach 1990–96 klasyfikowany był przez IUCN w kategorii niedostatecznie poznanych. W latach 1996–2004 miał status krytycznie zagrożonego (CR). Od 2004 uznawany jest za gatunek narażony na wymarcie (VU). Przyczynami zagrożenia są niewielki zasięg występowania oraz wciąż trwające zmniejszanie powierzchni i pogarszanie jakości siedlisk tego gatunku[2].