wieś | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Powiat | |
Gmina | |
Liczba ludności (2011) | |
Strefa numeracyjna |
86 |
Kod pocztowy |
18-212[4] |
Tablice rejestracyjne |
BWM |
SIMC |
0402253[5] |
Położenie na mapie gminy Nowe Piekuty | |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa podlaskiego | |
Położenie na mapie powiatu wysokomazowieckiego | |
52°53′25″N 22°43′20″E/52,890278 22,722222[1] |
Łopienie-Szelągi – wieś w Polsce położona w województwie podlaskim, w powiecie wysokomazowieckim, w gminie Nowe Piekuty[5][6].
Zaścianek szlachecki Szelągi należący do okolicy zaściankowej Łopienie położony był w drugiej połowie XVII wieku w powiecie brańskim ziemi bielskiej województwa podlaskiego[7]. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa łomżyńskiego.
Wierni kościoła rzymskokatolickiego należą do parafii św. Kazimierza w Nowych Piekutach[8].
W dokumencie z 1556 r. został wymieniony Andrzej Szeląg z Łopieni. Jego potomkowie zwali się Szelągami, a ich siedzibę Szelągi[9].
Spis podatkowy z roku 1673 wymienia mieszkającego w tej wsi Macieja Brzeźnickiego, regenta ziemskiego bielskiego. Adam Pieróg w 1699 roku sprzedał Goskowskiemu Łopienie i Bogusze. Mikołaj, syn Stanisława Jóźwika i Agnieszki Skłodowskiej, sprzedał 1752 roku części Łopieni Szelągów i Brzozowa Panków Brzozowskiemu i zapisał 1761 roku żonie, Rozalji Szpalińskiej, 300 floren. na Brzozowie. Andrzej, syn Antoniego, sprzedał część Łopieni Szelągów Idźkowskiemu w 1787 r.[9]
W I Rzeczypospolitej miejscowość należała do ziemi bielskiej. Tworzyła okolicę szlachecką Łopienie[10]. W jej obrębie znajdowały się:
Pod koniec XIX w. Łopienie należały do powiatu mazowieckiego, gmina i parafia Piekuty[10].
W 1891 roku naliczono 21 gospodarstw o średniej powierzchni wynoszącej mniej niż 5 ha. W roku 1921 wykazano 25 domów i 154 mieszkańców, w tym 7 Żydów.
Przed II wojną światową funkcjonował tu młyn należący do Kazimierza Borowskiego. Po wkroczeniu w 1939 r. Rosjan młyn został właścicielowi odebrany i przekazany kowalowi. W części domu Borowskich urządzono wiejską świetlicę.
W 2008 roku we wsi znajdowało się 20 domów z 104 mieszkańcami[9].