Łopuszno

Łopuszno
miasto w gminie miejsko-wiejskiej
Ilustracja
Pałac Dobieckich w Łopusznie[1]
Herb
Herb
Państwo

 Polska

Województwo

 świętokrzyskie

Powiat

kielecki

Gmina

Łopuszno

Prawa miejskie

2023

Burmistrz

Andrzej Cieślicki

Powierzchnia

5,24 km²

Populacja (2021)
• liczba ludności
• gęstość


1402[2]
268 os./km²

Strefa numeracyjna

41

Kod pocztowy

26-070[3]

Tablice rejestracyjne

TKI

Położenie na mapie gminy Łopuszno
Mapa konturowa gminy Łopuszno, w centrum znajduje się punkt z opisem „Łopuszno”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum po prawej na dole znajduje się punkt z opisem „Łopuszno”
Położenie na mapie województwa świętokrzyskiego
Mapa konturowa województwa świętokrzyskiego, po lewej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Łopuszno”
Położenie na mapie powiatu kieleckiego
Mapa konturowa powiatu kieleckiego, u góry po lewej znajduje się punkt z opisem „Łopuszno”
Ziemia50°56′55″N 20°15′03″E/50,948611 20,250833
TERC (TERYT)

2604084

SIMC

0248622[4]

Urząd miejski
ul. Konecka 12
26-070 Łopuszno
Strona internetowa
BIP
Rynek w Łopusznie

Łopuszno – miasto w Polsce, położone w województwie świętokrzyskim, w powiecie kieleckim, w gminie Łopuszno[5][4]. Miasto jest siedzibą gminy Łopuszno. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa kieleckiego. W 2023 otrzymała prawa miejskie[6].

Położenie

[edytuj | edytuj kod]

Miejscowość znajduje się w północno-zachodniej części województwa świętokrzyskiego, 31 km od Kielc. Łopuszno położone jest na Wzgórzach Łopuszańskich, wchodzących w skład Wyżyny Przedborskiej. Znajdują się tu liczne wzniesienia zbudowane ze skał jurajskich i górnotriasowych. Na północny wschód od miejscowości rozciąga się Pasmo Dobrzeszowskie Gór Świętokrzyskich.

Przez miasto przebiegają drogi wojewódzkie nr 728 i 786.

Integralne części miasta

[edytuj | edytuj kod]
Integralne części miasta Łopuszno[5][4]
SIMC Nazwa Rodzaj
0992757 Górki część miasta
0992763 Ludwików część miasta
0992770 Roszka część miasta
0992786 Sadów część miasta

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Nazwa miejscowości pochodzi prawdopodobnie od łopianu (łopucha) – rośliny, która licznie występowała w tych okolicach. Pierwsze wzmianki o miejscowości pochodzą z XIV w. W dokumencie z 1355 wieś zapisana została pod nazwą Łopuszna, w 1367 już jako Łopuszno. W XV w. wieś była własnością rodziny Łopuszańskich. Pod koniec XIV, lub na początku XV w. powstał tu pierwszy drewniany kościół. W XVII w. Łopuszno nabył Zygmunt Łącki. Kolejnymi właścicielami miejscowości byli Derszniakowie herbu Korczak.

W 1732 po ślubie Anny Derszniakównej z Janem Dobieckim herbu Ostoja dobra Łopuszna stały się własnością rodu Dobieckich. Majątek składał się z zabudowań dworskich otoczonych parkiem i czterech folwarków: Łopuszno, Jasień, Sady (bądź Chucisko) i Zarębieńce.

Pod koniec XIX w. w Łopusznie znajdowały się 62 domy. Wśród mieszkańców przeważała ludność żydowska. Na 828 osób zamieszkujących Łopuszno – 587 było narodowości żydowskiej. We wsi koncentrował się okoliczny handel, Łopuszno było zamieszkiwane przez dużą liczbę rzemieślników. Znajdował się tu kościół parafialny, sąd gminny, kancelaria gminna oraz bożnica. Jurysdykcji miejscowego sądu gminnego podlegały gminy: Łopuszno, Snochowice, Piekoszów i Zajączków.

W Łopusznie znajduje się obecnie miejsce stacjonowania Zespołu Ratownictwa Medycznego Świętokrzyskiego Centrum Ratownictwa Medycznego i Transportu Sanitarnego o symbolu W-5. W mieście działa też klub piłki nożnej Zryw Łopuszno, założony w 1973[7].

Otrzymanie statusu miasta (2023)

[edytuj | edytuj kod]

W 2022 roku Rada Gminy Łopuszno przyjęła uchwałę XXXVI/315/2022 o przeprowadzeniu z mieszkańcami gminy konsultacji w sprawie nadania Łopusznu statusu miasta. Termin przeprowadzenia głosowania: 14-19 marca 2022[8]. W konsultacjach udział wzięło 336 mieszkańców gminy, z czego 317 osób oddało ważne głosy. Z tej liczby 251 osób było za nadaniem Łopusznu statusu miasta (79,18% ważnych głosów), 50 uczestników było przeciw (15,77%), a 16 osób wstrzymało się od zajęcia jednoznacznego stanowiska (5,05%). W Łopusznie oddano 59 głosów, z czego 48 było za (81,36%), 9 przeciw (15,25%), a dwa głosy były wstrzymujące się (3,39%)[9]. 25.03.2022 Rada Gminy podjęła uchwałę XXXVII/319/2022 o wystąpieniu z wnioskiem o nadanie statusu miasta miejscowości Łopuszno. Za głosowało 10 radnych, 3 było przeciw, a 2 wstrzymało się od głosu. 1 stycznia 2023 doszło do nadania statusu miasta[10].

Zabytki

[edytuj | edytuj kod]
  • Pałac Dobieckich z 1897 r. z bramą murowaną z I poł. XVIII w. wzniesiony według projektu Władysława Marconiego. Znajduje się przy ulicy Koneckiej 2. Przed wybudowaniem pałacu siedzibą Dobieckich był stary drewniany dwór. Drewniany dwór najprawdopodobniej spłonął i w jego pobliżu Eustachy Dobiecki zbudował nową siedzibę rodu. Po śmierci Eustachego Dobieckiego, cały majątek odziedziczył Artur Dobiecki (bratanek Eustachego). Podczas działań wojennych w czasie I wojny światowej pałac spłonął i popadł w ruinę. W roku 1936 przeprowadzono odbudowę zniszczonego obiektu. Po II wojnie światowej majątek ziemski przeszedł na rzecz Spółdzielni Produkcyjnej w Łopusznie. W latach 1947–1948 przeprowadzono remont i adaptację budynku na szkołę. W budynku funkcjonował Zespół Szkół Ponadgimnazjalnych Nr 5 w Łopusznie, w tym Liceum Ogólnokształcące im. kardynała Karola Wojtyły[11], obecnie działający w nowej siedzibie przy ul. Kasztanowej[12]. Pałac odzyskali spadkobiercy – rodzina Chrzanowskich[13]
Do rejestru zabytków nieruchomych został wpisany zespół dworski z bramą wjazdową (nr rej.: A.415/1-3 z 30.05.1972) oraz park (nr rej.: 641 z 17.12.1957)[14].

Ludzie związani z Łopusznem‎ ‎

[edytuj | edytuj kod]
 Z tym tematem związana jest kategoria: ‎‎Ludzie związani z Łopusznem‎.

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Dawna rezydencja, obecnie w budynku mieści się Zespół Szkół Ponadgimnazjalnych
  2. NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych [online], Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2022-10-04].
  3. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 698 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
  4. a b c GUS. Rejestr TERYT
  5. a b Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
  6. Piekoszów i Łopuszno z prawami miejskimi! [online], Starostwo Powiatowe w Kielcach, 30 grudnia 2022 [dostęp 2023-05-06] (pol.).
  7. Skarb - Zryw Łopuszno (90minut.pl)
  8. Konsultacje Łopuszno
  9. Wyniki Łopuszno
  10. Dz.U. z 2022 r. poz. 1597.
  11. A. Deneka, Adaptacja zabytkowego pałacu w Łopusznie na cele kulturalno-oświatowe, Indeks, nr 41, 1998 r.
  12. Historia Szkoły | Powiatowy Zespół Szkół w Łopusznie [online], zsp5lopuszno.pl [dostęp 2024-04-26] (pol.).
  13. Chrzanowscy odzyskali pałac w Łopusznie – wyrok NSA [online], www.rp.pl [dostęp 2020-10-18] (pol.).
  14. Rejestr zabytków nieruchomych – województwo świętokrzyskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2024, s. 27 [dostęp 2015-11-09].

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]