Zwykle zebrane w szczytowe kwiatostany, rzadko pojedyncze. Często wsparte okrywą. Kwiaty obupłciowe, zwykle siedzące. Rurka kwiatowa cylindryczna lub lejkowata. Cztery (rzadziej 5) działki kielicha krótsze od rurki, zwykle rozłożyste. Płatki korony 1-2-3-krotnie liczniejsze od działek kielicha, czasami klapowane, niekiedy lekko zrośnięte u nasady. 8–10 pręcików położonych w dwóch okółkach, rzadziej szczątkowe lub nieobecne. Nitki pręcików krótkie lub nieobecne. Tarczka miseczkowata, czasami klapowana, rzadko szczątkowa lub nieobecna. Zalążnia siedząca. Szyjka słupka dłuższa od zalążni[6].
W roku 1894 Erazm Majewski w Słowniku nazwisk zoologicznych i botanicznych polskich... podał dwie polskie nazwy rodzaju Gnidia: ścigłówka oraz żurawice[12]. W Słowniku polskich imion rodzajów oraz wyższych skupień roślin z roku 1900 Józef Rostafiński wymienił nazwy ścigłówka, żurawiec i gnidya[13]. Nazwa rodzajowa ścigłówka dla Gnidia została wskazana w Słowniku ortograficznym i prawidłach pisowni polskiej S. Jodłowskiego i W. Taszyckiego[14].
Niektóre gatunki ścigłówki, choć trujące, są używane w Afryce jako rośliny lecznicze, na przykład G. chrysantha stosowana jest na gorączkę, choroby skóry, cukrzycę i ugryzienia owadów[15].
↑Michael A.M.A.RuggieroMichael A.M.A. i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20](ang.).
↑Gnidia L.. [w:] Plants of the World online [on-line]. Royal Botanic Gardens, Kew. [dostęp 2020-07-24].
↑Umberto Quattrocchi: CRC World Dictionary of Medicinal and Poisonous Plants: common names, scientific names, eponyms, synonyms, and etymology. CRC, Taylor & Francis Group, 2012. ISBN 978-1-4200-8044-5. OCLC774639599. (ang.). Brak numerów stron w książce
↑Erazm Majewski: Słownik nazwisk zoologicznych i botanicznych polskich.... T. 2: T. 2. : Słownik Łacińsko – Polski.... Warszawa: Druk Noskowskiego, 1894, s. 403. (pol.).
↑Józef Rostafiński: Słownik polskich imion rodzajów oraz wyższych skupień roślin, poprzedzony historyczną rozprawą o źródłach. Kraków: Akademia Umiejętności, 1900, s. 331. (pol.).
↑S. Jodłowski, W. Taszycki, D.N. Wesołowska: Słownik ortograficzny i prawidła pisowni polskiej. Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1990, seria: BD Biblioteka Domowa. (pol.). Brak numerów stron w książce