Św. Jerzy walczący ze smokiem (obraz Petera Paula Rubensa)

Św. Jerzy walczący ze smokiem
Sint Joris in gevecht met de draak
Ilustracja
Autor

Peter Paul Rubens

Data powstania

1606

Medium

olej na płótnie

Wymiary

304 × 256 cm

Miejsce przechowywania
Miejscowość

Madryt

Lokalizacja

Prado

Multimedia w Wikimedia Commons

Św. Jerzy walczący ze smokiem (niderl. Sint Joris in gevecht met de draak) – obraz flamandzkiego malarza Petera Paula Rubensa, znajdujący się w muzeum Prado w Madrycie (nr inw. P01644).

Opis

[edytuj | edytuj kod]

Tematem obrazu jest Święty Jerzy zabijający smoka. Według legendy opisanej w Złotej legendzie Jakuba de Voragine opodal miasta Silene, przy źródle wody, zamieszkał smok. Mieszkańcy, by móc korzystać z wody, dostarczali mu owce i młode dziewczyny. Gdy los wskazał księżniczkę, córkę władcy, pojawił się św. Jerzy na koniu; zabił smoka i uratował księżniczkę.

Rubens przedstawił scenę walki Jerzego ze smokiem zgodnie z tradycją. Wybrał moment, gdy rycerz, po przebiciu potwora włócznią, dobija go ciosem miecza. Zbroja jest stylizowana na rzymską zgodnie z ówczesną wiedzą na jej temat. Walka Jerzego ze smokiem była często zestawiana z treścią religijną. Rycerz artysty siedzi na białym koniu, co nawiązywało do białego konia Chrystusa z Apokalipsy św. Jana:

Potem ujrzałem niebo otwarte: a oto biały koń, a Ten, co na nim siedzi, zwany Wiernym i Prawdziwym, oto sprawiedliwie sądzi i walczy (Ap.19, 11)

W Apokalipsie smok jest nazywany szatanem. Jerzy walczy więc z siłami zła. Zwierzę ma głowę bestii, a jego ogon przybiera formę wijącego się węża. Zgodnie z interpretacją chrześcijańską, księżniczka jest personifikacją Kościoła, a baranek widoczny przy księżniczce, Chrystusem, którego Barankiem Bożym nazwał Jan Chrzciciel. Fakt pojawienia się baranka na obrazie jest rzadkim motywem w dziełach poruszających ten motyw.

Scena została ujęta typowo dla malarstwa barokowego. Jerzy, koń i smok przedstawieni zostali w ruchu. Dynamika sceny podkreślona jest przez rozwiany czerwony płaszcz rycerza i grzywę końską. Wrażenie ruchu jest potęgowane przez perspektywiczne ujęcie głowy smoka oraz kontrast pomiędzy ukośnymi liniami sylwetki Jerzego, konia i smoka ze statyczną linią postaci księżniczki i baranka.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]