Świerszcz kubański

Świerszcz kubański
Gryllus assimilis[1]
(Fabricius, 1775)
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

stawonogi

Gromada

owady

Podgromada

uskrzydlone

Rząd

prostoskrzydłe

Rodzina

świerszczowate

Rodzaj

Gryllus

Gatunek

świerszcz kubański

Multimedia w Wikimedia Commons

Świerszcz kubański (Gryllus assimilis) – gatunek owada prostoskrzydłego z rodziny świerszczowatych (Gryllidae). Został opisany z Jamajki. W obrębie gatunku G. assimilis występuje wiele populacji szeroko rozprzestrzenionych w Ameryce Środkowej (głównie Karaiby), Ameryce Południowej (Brazylia) i Ameryce Północnej (Meksyk i południowe stany USA), z których co najmniej 47 opisywano jako odrębne gatunki, przez wielu badaczy uważanych za G. assimilis. Wiele z tych populacji pomimo braku różnic morfologicznych wykazuje zróżnicowanie pieśni godowych. Dokładniejsze badania sugerują ich podział na co najmniej trzy gatunki: G. assimilis (Jamajka, Wielki Kajman, Haiti, Floryda, Teksas, wschodni Meksyk i Ameryka Środkowa), G. jamaicensis (Jamajka) i G. multipulsator (zachodni Meksyk, wschodnie stany USA)[2].

Świerszcz kubański mierzy od 2,5–3,5 cm długości ciała. Dojrzałość płciową osiąga po 2 miesiącach życia, po ostatniej wylince.

Samce wabią samice swym ćwierkaniem. Robią to za pomocą aparatów strydulacyjnych znajdujących się u dołu skrzydeł. Żeby wydać dźwięk, pocierają skrzydłem o skrzydło.

Samica przez cały rok składa od 100 do 250 jaj. Samiec jest mniejszy od samicy, nie ma pokładełka i ma pomarszczone skrzydła. Samica nie ma narządów strydulacyjnych. U obu płci narządy słuchowe znajdują się za drugą parą odnóży.

Świerszcz kubański jest zwierzęciem hodowlanym, stanowiącym pożywienie dla gadów, płazów, pająków i wielu innych zwierząt, które żywią się owadami.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Gryllus assimilis, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. ↑ Weissman et al. The Field Cricket Gryllus assimilis and Two New Sister Species (Orthoptera: Gryllidae). „Annals of the Entomological Society of America”. 102 (3), s. 367-380, 2009. DOI: 10.1603/008.102.0304. (ang.).  (pdf)