Źródlarka

Źródlarka
Bythinella
Moquin-Tandon, 1856[1]
Ilustracja
Muszla Bythinella reyniesii na kartce papieru milimetrowego
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

mięczaki

Gromada

ślimaki

Podgromada

Caenogastropoda[2]

Rząd

Littorinimorpha[2]

Nadrodzina

Truncatelloidea[2]

Rodzina

Bythinellidae[2]

Rodzaj

Bythinella

Typ nomenklatoryczny

Bulimus viridis Poiret, 1801[2]

Źródlarka (Bythinella) – zróżnicowany rodzaj ślimaków z podgromady Caenogastropoda, grupujący bardzo małe gatunki słodkowodne[3].

Cechy morfologiczne

[edytuj | edytuj kod]

Muszle wałeczkowate, bardzo małe (zwykle <3 mm). Brzegi otworu muszli połączone, wieczko rogowe, o budowie spiralnej, głęboko wciągane w głąb muszli. Barwa muszli biaława, szarawa, zielonkawa. Głowa wyciągnięta w krótki ryjek, wcięty w części środkowej. Prącie zaopatrzone w wyrostek gruczołowy. Płytka środkowa raduli szeroka, z piłkowaniem i drobnymi ząbkami na bokach[3].

Występowanie

[edytuj | edytuj kod]

Źródlarki występują głównie w południowej Europie, od Katalonii po Azję Mniejszą, szczególnie licznie reprezentowane są we Francji[4][5]. W Polsce występuje jeden gatunek: źródlarka karpacka (Bythinella austriaca)[3].

Biologia i ekologia

[edytuj | edytuj kod]

Zajmowane siedliska

[edytuj | edytuj kod]

Zasiedlają głównie wody podziemne, jaskiniowe i źródła, z zimną wodą o stałej temperaturze[3].

Odżywianie

[edytuj | edytuj kod]

Zdrapywacze, odżywiający się glonami peryfitonowymi i detrytusem[3].

Rozmnażanie

[edytuj | edytuj kod]

Zwierzęta rozdzielnopłciowe[3].

Zagrożenia

[edytuj | edytuj kod]

Ze względu na wyspowe występowanie i podatne na zniszczenie siedliska populacje i gatunki w obrębie tej rodziny są bardzo narażone na wyginięcie[5].

Gatunki

[edytuj | edytuj kod]

Opisano ponad 200 gatunków w tym rodzaju (wliczając gatunki wymarłe, znane tylko ze szczątków kopalnych). Pozycja systematyczna wielu z tych gatunków jest niepewna, ze względu na dużą zmienność morfologiczną w obrębie poszczególnych gatunków z tego rodzaju i tendencje do opisywania jako osobne gatunki form ekologicznych, bez szczegółowej analizy relacji filogenetycznych i natury morfologicznego i anatomicznego zróżnicowania[5].

Do rodzaju Bythinella należą następujące gatunki:

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Moquin-Tandon, A. [1855]. Histoire naturelle des mollusques terrestres et fluviatiles de la France contenant des études générales sur leur anatomie et leur physiologie et la description particulière des genres, des espèces et des variétés. T. 2. s. 646, Pl. I–LIV. Paris, (Baillière).
  2. a b c d e MolluscaBase eds., Bythinella Moquin-Tandon, 1856, [w:] MolluscaBase [online] [dostęp 2024-03-10] (ang.).
  3. a b c d e f Piechocki A. 1979. Mięczaki (Mollusca), Ślimaki (Gastropoda) W: Fauna słodkowodna Polski 7. PWN, Warszawa; s. 77–79.
  4. Glöer P. 2002. Die Süßwassergastropoden Nord- und Mitteleuropas. Die Tierwelt Deutschlands, ConchBooks, Hackenheim, 326 pp., ISBN 3-925919-60-0.
  5. a b c Bichain, Jean-Michel i inni, A gleam in the dark: Phylogenetic species delimitation in the confusing spring-snail genus Bythinella Moquin-Tandon, 1855 (Gastropoda: Rissooidea: Amnicolidae), „Molecular Phylogenetics and Evolution”, 45 (3), 2007, s. 927–941.
  6. a b c Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 16 grudnia 2016 r. w sprawie ochrony gatunkowej zwierząt (Dz.U. z 2016 r. poz. 2183).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Piechocki A. 1979. Mięczaki (Mollusca), Ślimaki (Gastropoda) W: Fauna słodkowodna Polski 7. PWN, Warszawa

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]