wieś | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Powiat | |
Gmina | |
Liczba ludności (2011) |
78[2] |
Strefa numeracyjna |
86 |
Kod pocztowy |
18-305[3] |
Tablice rejestracyjne |
BZA |
SIMC |
0408089[4] |
Położenie na mapie gminy Szumowo | |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa podlaskiego | |
Położenie na mapie powiatu zambrowskiego | |
52°55′31″N 22°07′00″E/52,925278 22,116667[1] |
Żabikowo Prywatne – wieś w Polsce położona w województwie podlaskim, w powiecie zambrowskim, w gminie Szumowo[4][5].
Wierni kościoła rzymskokatolickiego należą do parafii Najświętszej Maryi Panny Częstochowskiej w Szumowie[6].
W latach 1921 – 1939 wieś leżała w województwie białostockim, w powiecie łomżyńskim, w gminie Szumowo.
Według Powszechnego Spisu Ludności z 1921 roku wieś zamieszkiwało 168 osób, 159 było wyznania rzymskokatolickiego a 9 mojżeszowego. Jednocześnie 166 mieszkańców zadeklarowało polską przynależność narodową a 2 żydowską. Były tu 23 budynki mieszkalne[7]. Miejscowość należała do parafii rzymskokatolickiej w Szumowie. Podlegała pod Sąd Grodzki w Zambrowie i Okręgowy w Łomży; właściwy urząd pocztowy mieścił się w Szumowie[8].
W wyniku napaści ZSRR na Polskę we wrześniu 1939 miejscowość znalazła się pod okupacją sowiecką. Od czerwca 1941 roku pod okupacją niemiecką. Od 22 lipca 1941 do 1945 włączona w skład Landkreis Lomscha, Bezirk Bialystok III Rzeszy[9]. W pobliżu wsi przebiegała Linia Mołotowa (Zambrowski Rejon Umocniony). Do dziś zachowały się schrony, rozsiane w okolicznych lasach. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa łomżyńskiego.
Podczas prac archeologicznych prowadzonych przy budowie drogi ekspresowej S8 na stanowisku archeologicznym „Żabikowo Prywatne 2”[10] o powierzchni 70 arów 14 listopada 2015 r. dokonano odkrycia archeologicznego w postaci 322 srebrnych monet z okresu panowania dynastii Jagiellonów. W miejscu tym była osada, na co wskazuje odkrycie pozostałości ok. 250 obiektów. Skarb znajdował się w pasie budowanej drogi głównej, w XVI-wiecznej piwniczce, w glinianym naczyniu. Są to grosze i półgrosze z czasów Kazimierza Jagiellończyka i Aleksandra Jagiellończyka, grosze z czasów Zygmunta Starego i Zygmunta Augusta, a także monety lenne Albrechta Hohenzollerna. Monety były wybite w mennicach Krakowa, Torunia, Wschowy, Gdańska. Najstarsza moneta pochodzi jednak z czasów króla Władysława Jagiełły, bądź nawet królowej Jadwigi z lat 80, 90. XIV wieku[11], najmłodsza zaś z 1563 roku[12]. Zachowane są w bardzo dobrym stanie[13].