Żylak czerwonobrązowy

Żylak czerwonobrązowy
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

grzyby

Typ

podstawczaki

Klasa

pieczarniaki

Rząd

żagwiowce

Rodzina

strocznikowate

Rodzaj

żylak

Gatunek

żylak czerwonobrązowy

Nazwa systematyczna
Phlebia subochracea (Bres.) J. Erikss. & Ryvarden
Cortic. N. Eur., 4 (Oslo): 873 (1976)

Żylak czerwonobrązowy (Phlebia subochracea (Bres.) J. Erikss. & Ryvarden) – gatunek grzybów z rzędu żagwiowców (Polyporales)[1].

Systematyka i nazewnictwo

[edytuj | edytuj kod]

Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Phlebia, Meruliaceae, Polyporales, Incertae sedis, Agaricomycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi[1].

Gatunek ten opisał w 1894 roku Giacomo Bresàdola, nadając mu nazwę Grandinia subochracea. Obecną, uznaną przez Index Fungorum nazwę nadali mu John Eriksson i Leif Ryvarden w 1976 r.[1]

Ma 10 synonimów. Niektóre z nich:

  • Lilaceophlebia subochracea (Bres.) Spirin & Zmitr. 2004
  • Mycoacia subochracea (Bres.) Parmasto 1967
  • Sarcodontia subochracea (Bres.) Nikol. 1961[2].

Polską nazwę zaproponował Władysław Wojewoda w 2003 r.[3]

Występowanie i siedlisko

[edytuj | edytuj kod]

Stwierdzono występowanie Phlebia subochracea w Ameryce Północnej i Południowej, Europie, Azji, Australii, a nawet na Antarktydzie. Najwięcej stanowisk podano w Europie[4]. W Polsce do 2003 r. znane było tylko jedno stanowisko tego gatunku. Podał je Bogumir Eichler w Międzyrzeczu Podlaskim w 1900 roku (jako Corticium citrinum). Według W. Wojewody jest to gatunek w Polsce wymarły[3], taki też statut ma w Czerwonej liście roślin i grzybów Polski[5].

Nadrzewny grzyb saprotroficzny. W Polsce podano jego występowanie w lasach na martwych gałęziach olszy czarnej i wierzby szarej[3].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ a b c Index Fungorum [online] [dostęp 2022-11-16].
  2. ↑ Species Fungorum [online] [dostęp 2022-11-16].
  3. ↑ a b c Władysław Wojewoda, Krytyczna lista wielkoowocnikowych grzybów podstawkowych Polski, Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2003, ISBN 83-89648-09-1.
  4. ↑ Mapa występowania Phlebia subochracea na świecie [online], gbif.org [dostęp 2022-11-16].
  5. ↑ Zbigniew Mirek i inni, Czerwona lista roślin i grzybów Polski, Kraków: W. Szafer Institute of Botany, PAN, 2006, ISBN 83-89648-38-5.