Ǫ

Ǫ ǫ

Ǫ – litera alfabetu łacińskiego, występująca między innymi w języku nawaho, w języku Apaczów, a także w łacińskiej transkrypcji języka staro-cerkiewno-słowiańskiego i w slawistycznej pisowni fonetycznej na oznaczenie o nosowego (polskie ą). Pierwotnie używana w zapisie języka staronorweskiego na oznaczenie samogłoski pośredniej między a oraz o.

Sporadycznie znak używany również w języku polskim w funkcji litery ą[1].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Michał Suchorowski: Zabawki dramatyczne. Tomik I. Lwów: 1831. [dostęp 2018-01-04].