Vos an lenga piemontèisa | |
Për amprende a dovré 'l sistema dle parlà locaj ch'a varda sì. |
Lucio Cecili Giocond (Lucius Coecilius Jucundus) a sarìa nàit a la fin dël regn d'August, dël 14, o al prinsipi ëd col ëd Tiberi, ch'a l'ha suceduje. A sarìa ël fieul ëd në s-ciav afrancà dventà banché. Lucio Giocond a l'ha fàit ël banché ëdcò chiel. Dël 1875 dle taulëtte, ch'a mzuro dai 10 ai 15 centim ëd larghëssa, a son ëstàite trovà ant le ruin-e ëd soa fiamenga ca ëd Pompei. Sa ca a l'avìa vàire stansie piturà, n'andor (atrium), stansia sentral con fontan-a e vasca d'eva); un tablinum, anté ch'as arseivìo ij client e ch'a servìa ëdcò da stansia d'archivi; na sala da disné (triclinium); un santuari e un giardin. L'atività ëd banché[modìfica | modifiché la sorgiss]Le taulëtte a testimònio an sl'atività d'argentarius ëd monsù Giocond.
Ij sò client a j'ero ëd condission sossiaj motobin varià: gent modesta, s-ciav afrancà, ma ëdcò dij mèmber ëd l'àuta socetà dla sità. Lucio Giocond a fasìa ëdcò d'operassion con la sità ëd Pompei, a partissipava a l'arvèndita dë s-ciav (coma coj catà a l'ancant dal senturion Publio Alfen) e a fasìa dij viage d'afé, 'me testimonià da soa presensa a Nocera, an Umbria. A cujìa ëdcò dle taje coloniaj. An soa ca a l'é 'dcò stàit artrovà un bust an màrmol dël banché, al di d'ancheuj goernà a Nàpoli. |