گرچرن رامپری کینیڈا واسی پنجابی شاعر اے ۔ اوس دا جم تھاں دوراہا نیڑے پنڈ رامپور اے۔ اوہ پچھلے چھ دہاکےآں توں ساہت سرجنا کر رہیا اے ۔ اوس نے اپنے جیون وچّ وکھ-وکھ لہراں دا اثر قبولدیاں لوکاں دے مدعیاں نوں اپنی شاعری دا موضوع بنایا اے۔ سر. گربخش سنگھ پریتلڑی، پروفیسر موہن سنگھ، امرتا پریتم، نوتیج سنگھ پریتلڑی ، بلونت گارگی، راجندر سنگھ بیدی، کلونت سنگھ ورک، پربھجوت کور، نرندرپال سنگھ تے ہور وی بہت سارے پرسدھ لکھاری اوہناں دے جانکار سن ۔
گرچرن رامپوری دا جم 23 جنوری 1929 نوں پنڈ رامپور (دراہے نیڑے) ہویا۔ ایہہ پنڈ نہر سرہند دے نیڑے وسیا ہویا اے۔ اوہ اپنے ماپیاں دا وڈا پتر اے۔ پڑھدے ویلے چھوٹی عمر وچّ ہی پندراں کو سال دی عمر وچّ اوس دا ویاہ کر دتا گیا سی۔ سنّ 1948 وچّ پلیٹھی لڑکی دیوندر دے جم توں بعد اوہناں دی جیون ساتھن جسونت کور کینسر دی نامراد بیماری نال چلانا کر گئی۔ اس توں بعد دوسرا ویاہ سنّ 1950 وچّ سرجیت کور نال ہویا تے ترونجا سال ساتھ نبھیا۔ پر اوہ وی ستمبر 2003 وچّ لمی بیماری پچھوں گزر گئی۔ چار بچے ہن، دو لڑکے اتے دو لڑکیاں۔ اگانھ اوہناں دے پروار ہن۔ تناں دے پروار کینیڈا دے برٹش کولمبیا صوبے دے شہر کوکیوٹلم وچّ رہندے ہن۔ اک لڑکی اپنے پروار سمیت امریکہ دے شہر سیاٹل وچّ رہندی اے۔ ہن اوہ اپنی زندگی دے چراسیویں سال وچّ داخل ہو چکیا اے۔
اوہ 1944 توں پندراں سالاں دی عمر وچّ کویتا لکھن لگّ پئیا سی۔ اوس دی پہلی کویتا سنّ 1950 وچّ ‘پریتلڑی’ وچّ چھپی سی۔ اوہدا ناں سی، “کنکاں دی خوشبو”۔ اگے جا کے اوس نے اپنی پہلی کتاب دا ناں وی “کنکاں دی خوشبو” رکھیا۔ 1964 وچّ دیس چھڈن توں پہلاں اوس دیاں تنّ کتاباں چھپیاں سی۔ کنکاں دی خوشبو ، ‘قول قرار’ اتے ‘کرناں دا آلھنا’ سن۔ اس توں پچھوں 1971 وچّ اک کتاب ‘انی گلھی’ چھپی۔[۱] اس توں بعد ‘قتل گاہ’ اتے ‘اگنار’۔ ایہہ دو کتاباں پنجاب وچّ 20 سال لمبے ات گردی دے دکھانت نال سبندھت ہن۔اس متعلق اوہ اک انٹرویو وچّ کہندا اے ،" پنجاب نوں لگی اگّ دا سیک سانوں ادھر پنجابوں باہر بیٹھیاں نوں وی لگیا؛ اس بارے لکھنا میرے من دی لوڑ سی۔ جدوں سیاسی لوک اپنے سوارتھاں لئی منکھتا دا لہو وہاؤن تے بھولے بھالے نردوش لوکاں دیاں زندگیاں نال کھیڈن توں جھکن نا تاں اس کوڑے سچ نوں بیان کرنا ہریک لکھاری دا دھرم اے۔ میں منکھی پیڑ نوں محسوس کیتا تے جنا کجھ میں لکھ سکدا سی، لکھیا۔"
اس دیاں ہور کتاباں ہن: کنچنی، اج توں آرنبھ تکّ (سمچی کویتا پڑچول سنے)۔ ‘دوہاولی’ اک وکھری قسم دی کتاب اے، جس وچّ کسے وچار نوں دوہے دے روپ وچّ دو تکاں وچّ پورا کیتا گیا۔ اس کتاب وچّ پنج سو دوہے وکھ-وکھ وشیاں اپر ہن۔
پہلی کتاب “کنکاں دی خوشبو” وچوں باراں کویتاواں دا روسی انوواد “پنجابی کویاں دی کویتا” وچّ چھپیا۔ ایہہ کتاب 1957 وچّ ماسکو وچّ چھپی سی اتے نتاشا تالستایا نے پنجابی کویتاواں دا روسی ترجمہ کیتا سی۔