ابراہیم الفزاری | |
---|---|
(عربی وچ: إبراهيم الفزاري) | |
مقام پیدائش | |
وفات | سنہ 777 |
شہریت | خلافت عباسیہ |
اولاد | محمد بن ابراہیم فرازی |
عملی زندگی | |
پیشہ | ریاضی دان ، تارہ گرو ، مترجم ، منجم |
شعبۂ عمل | ریاضی ، فلکیات |
ترمیم |
ابراھیم الفزاری دے ناں توں معروف انہاں مسلم سائنسدان دا مکمل ناں ابو اسحاق ابراھیم بن حبیب بن سلیمان بن سمورہ بن جندب الفزاری اے جنہاں دا زمانۂ تحقیقات تریخی اندازےآں دے مطابق ماہرین نے اٹھويں صدی لگایا اے۔ دستاویزات دی تکمیل تے دائرہ المعارف دی مناسبت توں اس گل دا ذکر وی اک رسم دے طور اُتے کردینا ضروری اے کہ انکا پس منظر خالص عرب [۱] تے یا فیر خالص فارسی [۲] ہونے دے بارے وچ درست تے حتمی معلومات نئيں نيں۔
خلافت عباسیہ دے دور وچ خلیفہ ہارون الرشید دے تحقیقاتی ادارےآں توں وابستگی رہی۔ علم فلکیات اُتے تحقیق و تحریر کيتياں جنہاں وچ اسطرلاب تے سالنامہ دی ترتیب وی شامل نيں۔ ہارون الرشید دے کہنے اُتے یعقوب بن طارق دی شراکت وچ ہندوستانی فلکیاتی تحریراں دا عربی وچ ترجمہ کیا، ایہ کتاب 750ء وچ بیت الحکمہ بغداد وچ الزیج علی سنی العرب دے ناں توں تکمیل نوں پہنچی [۳] ۔
انہاں دے بیٹے دا ناں وی مماثلت دے نال محمد الفزاری سی، جو خود وی اپنی جگہ اک فلکیات داں سن ۔ ابراھیم الفزاری دا انتقال 777ء وچ ہويا۔
ابراہیم ناں،ابو اسحاق کنیت،مکمل شجرۂ نسب ایہ اے،ابراہیم بن محمد بن ابی حصن الحارث بن اسماء بن خارجہ بن حصن بن حذیفہ بن بدر [۴]ناں دے بجائے کنیت ہی توں زیادہ مشہور نيں،قبیلہ بنو فزارہ توں نسبت ولاء رکھنے دی وجہ توں فزاری اکھوائے۔ [۵]
مات ابو اسحاق الفزاری وما علیٰ وجہ الارض افضل منہ [۶]
ابو اسحاق الفزاری نے وفات پائی تاں پورے روئے زمین اُتے ان توں وڈا فاضل کوئی نہ سی۔
حافظ ابن کثیر رقمطراز نيں:
ابو اسحاق الفزاری امام اھل الشام بعد الاوزاعی فی المغازی والعلم والعبادۃ [۷]
امام اوزاعی دے بعد شام وچ ابو اسحاق الفزاری مغازی،علم تے عبادت وچ درجۂ امامت رکھدے سن ۔
علامہ ابن عساکر دمشقی ؒ لکھدے نيں:
احد ائمۃ المسلمین واعلام الدین [۸]
جنہاں اساطین علم توں انہاں نے فیض حاصل کیتا انہاں وچ امام اعمش،ہشام بن عروہ،ابواسحاق السبیعی،حمید الطویل ،موسیٰ بن عقبہ،یحییٰ بن سعید،مالک بن انس،شعبہ،سفیان ثوری،عطاء بن السائب تے عبید اللہ بن عمر دے اسماء لائق ذکر نيں۔ تے اسی طرح معاویہ بن عمر،زکریا بن عدی،عبداللہ بن مبارک،محمد بن کثیر،مسیب بن واضح،محمد بن سلام،عبداللہ بن عون،محمد بن عبید الرحمن تے علی بن بکاران دے نامور تلامذہ وچ نيں۔
یاں تاں اوہ جملہ اسلامی علوم وچ کمال رکھدےسن؛ لیکن حدیث نبوی انہاں دا خاص موضوع سی،اسانید اوراسماء الرجال دی معرفت وچ ان دی نظیر بوہت گھٹ ملدی اے،اک مرتبہ خلیفۂ وقت ہارون الرشید نے اک بددین دے قتل کيتے جانے دا حکم دیا، اس نے کہیا اے امیر المومنین آخر آپ میرے قتل دا حکم کیوں دیندے نيں،ہارون نے جواب دیا،اللہ دے بندےآں نوں تیرے فتنے توں بچانے دے لئی، اس اُتے اوہ زندیق بولا،آپ مینوں قتل کرکے کيتا کرن گے ميں نے جو چار ہزار روایات وضع کرکے عوام وچ پھیلادی نيں، انہاں دا آپ دے پاس کيتا علاج اے؟ ہارون نے فوراً کہیا:
این انت یا عدواللہ من ابی اسحاق وعبداللہ ابن مبارک یخلافھا فیخرجا نھا حرفاً حرفاً[۹]
اے دشمنِ خدا تاں اے کس خیال وچ !ابو اسحاق الفزاری اورعبداللہ بن مبارک ان تمام جعلی حدیثاں نوں چھلنی وچ چھانن گے تے انہاں دا اک ایک حرف کڈ باہر کرن گے۔ امام جرح وتعدیل عبدالرحمن بن مہدی فرماتے نيں کہ ہر عالم کسی نہ کسی فن وچ درجہ امتیاز رکھدا اے؛چنانچہ ميں نے بصرہ وچ حماد بن زید، کوفہ وچ زائدہ ومالک بن مغول،حجاز وچ مالک بن انس،اورشام وچ ابو اسحاق الفزاری واوزاعی توں وڈا حدیث دا نکتہ شناس کسی نوں نئيں دیکھیا،جے کوئی راوی ان توں حدیث بیان کرے تاں بلا ریب وشک اوہ قابل اطمینان اے؛کیونجے ایہ لوک سنت دے امام نيں۔[۱۰]
حدیث دے نال فقہ وچ وی کمال حاصل سی،علی بن بکار کہندے نيں کہ وچ جنہاں ائمہ علم وفن توں مل سکیا ہاں ان وچ ابو اسحاق الفزاری توں وڈا فقیہ میری نظر توں نئيں گزریا، [۱۱] عجلی کابیان اے کہ اوہ کثرت حدیث دے نال صاحب فقہ وی سن ۔ [۱۲]
اکثر علماء نے ان دی ثقاہت وعدالت نوں تسلیم کيتا اے، عجلی بیان کردے نيں کہ اوہ ثقہ، فاضل اورصاحبِ سنت سن [۱۳] امام نسائی تے ابو حاتم انہاںاں امام معتبر قرار دیندےنيں [۱۴]استوں علاوہ یحییٰ بن معین اورابنِ حبان وغیرہ نے وی ان دی توثیق دی اے [۱۵]امام اوزاعی انہاں دے شیوخ وچ شامل نيں،لیکن اس دے باوجود ان توں روایت کردے نيں ،جدوں ان توں پُچھیا جاندا کہ آپ توں ایہ روایت کس نے بیان کيتی اے تاں فرماتے: حدثنی الصادق المصدوق ابو اسحان الفزاری [۱۶] میرے توں صادق اورمصدوق،ابو اسحاق الفزاری نے ایہ حدیث روایت کيتی اے۔
مصیصہ شام دا اک نہایت خوبصورت شہر اے جس دی حفاظت ونگرانی دے فرائض علماء اسلام دی اک وڈی جماعت نے انجام دتے نيں،ابو اسحاق الفزاری وی اس شرف توں بہرہ ور ہوئے سن، انہاں نے اوتھے نہ صرف اپنے اک لائق محافظ ہونے دا ثبوت دتا ؛بلکہ اس سرحدی علاقہ نوں قال اللہ وقال الرسول دے سرمدی نغمےآں توں وی معمور کردیا،عجلی دا بیان اے کہ ھوالذی ادب التضر وعلمھم بالسنۃ [۱۷] ان ہی نے سرحدی لوکاں نوں با ادب بنایا تے انہاں حدیث دی تعلیم دتی۔
عقائد دے بارے وچ اوہ نہایت متشدد سن؛چونکہ خود انہاں دا آئینہ قلب شفاف سی، اس لئی اوہ اسی دا پرتو دوسرےآں وچ وی دیکھنے دے متمنی رہیا کردےسن،اہل بدعت توں ملنا تک گوارا نہ فرماتے،ابو مسہر بیان کردے نيں کہ ابو اسحاق الفزاری ومشق وچ آ ئے تاں تشنگان علم گروہ درگروہ ان توں سماع حاصل کرنے دے لئی ٹُٹ پئے،شیخ نے میرے توں فرمایا کہ ان لوکاں توں کہہ دو کہ جو شخص قدریہ دے عقائد رکھدا ہو اوہ ساڈی مجلس وچ نہ آئے، جو فلاں فلاں غلط عقائد دا حامل ہو اوہ وی ساڈی مجلس وچ شریک نہ ہويا، ايسے طرح جو شخص حکمرانِ وقت دے ایتھے آمد رفت رکھدا ہو اوہ ساڈے پاس نہ آئے، راوی دا بیان اے کہ ميں نے حسب الحکم ایہ گل لوکاں دے گوش گزار کردتی۔[۱۸] مصیصہ ہی دے دورانِ قیام وچ اک دن امام فزاری نوں خبر ملی کہ فرقہ قدریہ دا کوئی شخص ان نال ملاقات دا خواہاں اے،امام صاحب نے کہلا بھیجیا کہ اوہ فوراً ایتھے توں چلا جائے[۱۹] عقائد دے بارے وچ ان دی شدت دا اندازہ اس توں وی کيتا جاسکتا اے کہ جدوں انہاںاں علم ہُندا کہ سرحد وچ کوئی بدعتی شخص داخل ہويا اے فوراً اسنوں شہر بدرکرادیندے۔[۲۰]
دوسرے علماء سلف دی طرح امر بالمعروف ونہی عن المنکر انہاں دا خاص شیوہ سی تے اس وچ اوہ کسی نوں خاطر وچ نہ لاتےسن،اس تبلیغ ودعوت دے اثر توں اس وقت شہر مصیصہ وچ شعائرِ اسلام دا بہت رواج ہوگیا سی۔
امام فزاری دے پاس بھانواں مال و دولت دی وڈی فراوانی تھی،لیکن ان دی بےنیازی دا ایہ عالم سی کہ اس وچوں اپنی ذات اُتے کدی اک حبہ وی صرف نئيں کيتا،جو کچھ ملدا اوہ یا تاں معذور اوراپاہج لوکاں وچ تقسیم کردیندے یا اہل طرطوس اُتے خرچ کردیندے، اک مرتبہ خلیفہ ہارون الرشید نے انہاں ناں تین ہزار دینار دتے، فرمایا وچ اس توں مستغنی ہاں اورکل رقم فوراً ہی خیرات کردتی۔ [۲۱]
حضرت فضیل بن عیاض بیان کردے نيں کہ اک شب مینوں عالم ر ویا وچ رسول اکرم ﷺ دی زیارت نصیب ہوئی ميں نے آپ ﷺ دے پہلو وچ کافی جگہ دیکھی تے اوتھے بیٹھنے دے ارادہ توں اگے ودھیا، رسول اکرم ﷺ نے مینوں روک کر ارشاد فرمایا :ھذا مجلس الفزاری [۲۲]یہ ابو اسحاق الفزاری دی نشست گاہ اے۔
185ھ 186ھ یا 188 ھ وچ بمقام مصیصہ رحلت فرمائی،علامہ یاقوت حموی نے مؤخرالذکر سالِ وفات نوں اصح قرار دتا اے،لیکن اکثر روایات توں 185ھ دی تأیید ہُندی اے [۲۳]اس وقت ہارون الرشید دی خلافت دا زمانہ سی،بیان کيتا جاندا اے کہ ان دی وفات دی خبر سُن کر یہوو ونصاریٰ تک فرط رنج والم توں اپنے سراں اُتے خاک اڑانے لگے،عطا نوں جدوں انہاں دے انتقال دی اطلاع ملی تاں روپڑے تے فرمایا: ما دخل اھل الاسلام من موت احد مادخل علیھم من موت ابی اسحاق [۲۴] ابو اسحاق الفزاری دی موت توں مسلماناں دے دلاں اُتے جو کچھ گزرگئی اوہ کسی تے دے مرنے توں نئيں گزری۔
تدریس حدیث دے نال اوہ صاحبِ تصنیف وی سن،ابن ندیم نے لسٹ وچ ان دی تصنیف کتاب السیر فی الاخبار والاحداث دا ذکر کيتا اے [۲۵] اس کتاب دے متعلق حمیدی امام شافعی دا ایہ قول نقل کردے نيں کہ اس دے پہلے سیرت وچ کسی نے کتاب تصنیف نئيں کيتی،ابن ندیم نے ایہ وی لکھیا اے کہ ابو اسحاق الفرازی اسلام دی پہلی شخصیت نيں جنہاں نے آلہ فلکی ایجاد کيتا،اس فن وچ انہاں دی تصنیف وی اے۔ [۲۶]
|