محی الدین ابن عربی توں مغالطہ نہ کھانا۔
ابو بکر ابن العربی | |
---|---|
(عربی وچ: ابو بكر ابن العربي) | |
جم | سنہ 1076 [۱][۲][۳][۴][۵][۶][۷] |
وفات | سنہ 1148 (71–72 سال)[۱][۲][۳][۴][۵][۶][۷] |
مدفن | فیض |
شہریت | اندلس |
مذہب | اسلام |
فرقہ | اہل سنت |
فقہی مسلک | مالکی |
عملی زندگی | |
استاذ | غزالی ، الطرطوشی |
تلمیذ خاص | ابن وکیل اقلیشی |
پیشہ | مورخ ، قاضی ، مفسر قرآن ، فقیہ ، محدث |
پیشہ ورانہ زبان | عربی [۸] |
شعبۂ عمل | فقہ ، تفسیر قرآن ، علم حدیث |
باب اسلام | |
ترمیم |
ابو بکر ابن العربی (مکمل ناں:محمد بن عبد اللہ بن محمد المعافری[۱۰]) جو قاضی ابو بکر بن العربی الاشبیلی المالکی دے ناں توں مشہور نيں، اک اندلسی عالم تے مرجع خلائق سن ۔
ابن العربی سنہ 468 ھ وچ اشبیلیہ وچ پیدا ہوئے تے اوتھے تعلیم حاصل کيتی۔ قراءات قرآن دی تعلیم ابو عبد الله بن منظور تے ابو محمد بن خزرج توں حاصل کيتی تے سنہ 485 ھ وچ اپنے والد دے نال اندلس توں ہجرت کيتی۔ شام وچ نصر المقدسی تے ابو الفضل بن الفرات دے پاس، بغداد وچ ابو طلحہ النعالی،تے مصر وچ الخلعی دے پاس تعلیم حاصل کيتی۔ فقہ دی تعلیم غزالی، ابو بکر الشاشی تے طرطوشی توں حاصل کيتی۔[۱۱] ہور المہدیہ وچ المازری توں وی شرف تلمذ حاصل کيتا۔[۱۲]