امامتقی الدین محمد ابن احمد الفاسی (پیدائش: 8 ستمبر 1373ء— وفات: 6 جولائی 1429ء) مالکی مذہب دے عالم، محدث و مؤرخ نيں۔ اوہ 775ھ/ 1373ء وچ مکہ مکرمہ وچ پیدا ہوئے تے 832ھ وچ مکہ مکرمہ وچ وفات پائی۔ اوہ بیک وقت محدث و مؤرخ سن ۔ اُنہاں دی محدثانہ لکھتاں حالے تک علمائے حدیث دے لئی شاہکار دا درجہ رکھدی نيں۔ بحیثیت مؤرخ اُنہاں دی تصنیف العقد الثمین فی تریخ البلد الامین نمایاں حیثیت رکھدی اے جو مکہ مکرمہ دی تریخ وچ الفاکہی تے الاذرقی دے بعد نہایت محققانہ و تحقیقی کتاب تحریر کيتی گئی۔
الفاسی دا مکمل ناں امام تقی الدین محمد بن احمد بن علی المکی الحسنی المالکی اے۔ صاحب شذرات الذھب ابن العماد الحنبلی نے ناں ایويں لکھیا اے: الحافظ تقی الدین ابو الطیب محمد بن احمد بن علی الفاسی المکی المالکيتی۔[۱]
الفاسی بحیثیتِ قومیت عرب نيں تے مکہ المکرمہ وچ ولادت دے باعث المکی کہلاندے نيں۔ الفاسی اپنے عہد وچ مکہ المکرمہ وچ محدث، فقیہ، عالم، مورخ، مالکی قاضی سن ۔[۲] اوہ اپنے خاندانی روابط تے تربیت دے سبب اپنی زندگی بھر دے کارنامےآں توں اپنے پیدائشی شہر مکہ المکرمہ دے اہم ترین مورخ بننے دے خاص طور اُتے اہل سن جو اٹھويں صدی ہجری دے مورخین دی لسٹ وچ مورخ مکہ دے لقب توں مشہور ہوئے۔
الفاسی دی ولادت بروز جمعرات 20 ربیع الاول 775ھ مطابق 8 ستمبر 1373ء نوں مکہ المکرمہ وچ ہوئی۔[۳][۴]
الفاسی دے والد احمد بن علی سن جنہاں دی ولادت 754ھ/ 1353ء وچ ہوئی تے 65 سال دی عمر وچ 819ھ/ 1416ء وچ فوت ہوئے۔ الفاسی دے سال ولادت 775ھ وچ اُنہاں دے والد دا سن 21 سال دا سی ۔819ھ وچ الفاسی 44 سال دے سن جدوں اُنہاں دے والد دا اِنتقال ہويا۔ الفاسی دی والدہ مکہ المکرمہ دے قاضی القضاۃ ابو الفضل محمد بن احمد بن عبد العزیز النُّوَیری دی دختر سن۔ الفاسی دی والدہ دا الفاسی دے والد احمد توں ایہ عقد ثانی سی ۔ اُنہاں دی پہلی دختر جو مورخ الفاسی دی سوتیلی بہن سن دا عقد امیر مکہ المکرمہ حسن بن عَجْلان توں ہويا سی ۔[۵]
الفاسی زمانہ لڑکپن وچ مدینۃ المنورۃ وچ مقیم رہ چکے سن، تحصیل علم دے واسطے 796ھ مطابق 1393ء- 1394ء وچ اوہ دوبارہ مدینۃ المنورہ علم الحدیث و علم التریخ دے اکتساب دے واسطے پہنچے جتھے اُنہاں نے مالکی فقیہ و مورخ علامہ ابن فرحون توں مورخ مدینۃ المنورۃ اَلمَطری دی تریخ مدینہ پڑھی۔ علامہ ابن فرحون نے طبقات المالکیہ دے علما و فقیہ حضرات دی سوانح حیات لکھی اے۔ ابن فرحون دے بعد اُنہاں نے مورخ امام الذھبی دے فرزند ابوہریر توں دمشق وچ تے قاہرہ مصر وچ مورخ ابن خلدون توں علم حاصل کیتا۔ الفاسی ابن خلدون کواپنی لکھتاں وچ "ساڈے شیخ" لکھدے نيں۔ الفاسی نوں علم تریخ و مطالعہ تریخ توں فطری مناسبت سی جو اُنہاں دے اپنے عہد دی اک خاص تے فطری خصوصیت ہويا کردی سی۔ روایتِ حدیث دی اِجازت الفاسی نوں الشیخ نجم الدین المرجابی ابن عوض تے ابن السلار تے ابن المحب توں ملی سی۔ مصنف حیاۃ الحیوان علامہ الدمیری وی الفاسی دے اُساتذہ وچوں نيں۔
الفاسی نے اپنے زمانہ دے مشہور علمائے حدیث، مفسرین تے فقہا توں علم حاصل کیتا جنہاں وچ مشہور ایہ نيں:
الفاسی دی پیشہ ورانہ زندگی عمومی حالات دی پابند رہی، زمانہ طالب علمی تے زمانہ ما بعد العلمی اُنہاں نے خوب سیاحت کيتی۔
797ھ مطابق 1394ء-1395ء وچ اُنہاں نے پہلی بار مصر دا سفر اِختیار کیتا تے آئندہ سال 798ھ مطابق 1395ء-1396ء وچ اوہ دمشق شام تے فلسطین دے علمی مراکز دی سیاحت نوں پہنچے۔
805ھ/ 1402ء-1403ء وچ الفاسی نے جنوبی عرب دا سفر اِختیار کیتا جتھے اُنہاں دا بیشتر وقت جنوبی عرب دے صحرااں وچ گزریا۔ اِنہاں سفراں دا مفصل بیان اُنہاں دیاں لکھتاں تے تریخ تالیف کيتی تصریحات وچ تھاں تھاں ملدا اے۔
807ھ مطابق 1405ء وچ اُنئيں مکہ المکرمہ دا مالکی قاضی مقرر کر دتا گیا۔ اِس دوران دو مختصر وقفاں دے لئی تے اُس مدت وچ جدوں اوہ بصارت توں محروم ہوئے گئے سن، اِس عہدہ توں وکھ رہے۔ پہلا وقفہ 817ھ مطابق دسمبر 1414ء تا جنوری 1415ء اے، دوسرا وقفہ 819ھ تا 820ھ مطابق ماہِ جنوری تا ماہِ مئی 1417ء اے۔ اوہ 828ھ مطابق 1425ء تک قاضی المالکیہ مکہ المکرمہ دے عہدے اُتے فائز رہے۔ اُنہاں نے قاہرہ دے مالکی علما توں مدتِ عہدہ دی توسیع دے واسطے اک فتویٰ لے لیا سی جس دے مطابق اوہ ہور کچھ عرصے دے لئی قاضی رہ سکدے سن مگر جلد ہی محرومی بصارت دے سبب ملازمت نوں خیرباد کہنا پيا۔ کل 21 سال تک اوہ قاضی المالکیہ مکہ المکرمہ دے عہدہ اُتے فائز رہے۔[۶][۷]
وفات توں 4 سال پہلے یعنی 828ھ/ 1425ء وچ الفاسی بصارت توں محروم ہوئے گئے سن لیکن محرومی بصارت وچ وی اوہ علمی کماں وچ مصروف رہے۔ الفاسی 57 سال 6 ماہ 14 یوم دی عمر وچ بروز بدھ 4 شوال المکرم 832ھ مطابق 6 جولائی 1429ء نوں مکہ المکرمہ وچ فوت ہوئے۔[۴]
محرومی بصارت دے بعد وی الفاسی نے اپنے علمی مشاغل نوں جاری رکھیا تے لوک اُنہاں دے علم و فضل، کردار تے مجلسی آداب دی تعریف کیتا کردے سن لیکن اک گل جس دا تذکرہ شاید تمام مورخین نے کیتا اے اوہ ایہ اے کہ اُنہاں دے دل وچ کوئی خفیہ بے چینی رہاکردی سی جس دا سبب معلوم نہ ہوئے سکیا کیونجے اُنہاں دیاں لکھتاں دے وقف ناواں وچ ایہ شرط درج سی کہ ایہ کتاباں کِسے مکی نوں عاریۃً نہ دِی جان۔
الفاسی دی کثیر التعداد لکھتاں وچ اُنہاں دی ہن تک محفوظ کتاباں دی تعداد 2 اے جو ایہ نيں:[۸][۹][۱۰]
الفاسی نے اپنے اُستاد علامہ الدمیری دی حیاۃ الحیوان دی وی اک تلخیص دی سی مگر بدقسمتی توں ہن ایہ موجود نئيں اے۔
علمائے اِسلام دے تراجم دے متعلق الفاسی نے ابن نقطہ دی التقیید دا تکملہ لکھیا جس وچ خود اُنہاں دی اپنی سوانح وی موجود اے۔ ابن العربی دی اک کتاب دا رَد وی لکھیا اے۔
مورخ الاسلام امام الذھبی دی سیر اعلام النبلاء دا وی اک تکملہ لکھیا سی جو ہن جزوی طور اُتے برلن جرمنی وچ عدد نمبر 9873 دے تحت محفوظ اے۔
اِنہاں کتاباں دے علاوہ الفاسی نے امام الذھبی دی الاشارۃ دا تکملہ وی لکھیا تے الرسولیہ دی تریخ وی لکھی مگر ایہ دونے کتاباں ہن ناپید نيں۔
اِنہاں کتاباں دے صرف نظر الفاسی دی شہرت دا دارومدار جس کتاب توں اے اوہ مکہ المکرمہ دی تریخ دے متعلق نيں تے ایہ گل واقعی قابل تعجب وی اے کہ مورخ مکہ الاذرقی تے مورخ مکہ الفاکہی دے زمانے دے بعد مکہ المکرمہ دی تریخ اُتے کوئی توجہ نئيں دِی گئی سی۔
الفاسی دی مکہ المکرمہ اُتے بنیادی تاریخِ کتاباں ایہ نيں:
الفاسی نے شفاء الغرام دے ہور 6 مختصرات یعنی خلاصہ جات لکھے نيں :