خاندان دی آبرو اک مبہم تصور اے۔ اس دی رو توں انہاں اقدار تے عزت دی پاسبانی دا خیال کار فرما ہُندا اے جس توں اک فرد تنہا نئيں بلکہ اس دے سبھی قریبی رشتے دار سماج وچ اک مقام و مرتبہ بنا سکدے نيں، اجتماعی تے انفرادی طور پر۔[۱][۲] آبرو دا اہم نقطہ سماج وچ خاندان ہی اے تے سماج خاندان تے آبرو دے تقاضاں دی ہم آہنگی دا جائزہ لیندا اے۔[۳] خاندان دے افراد دے اخلاق تے انہاں دا برتاؤ خاندان دی آبرو دی عکاسی کردا اے تے خاندان خود دے بارے وچ کیہ تصور رکھدا اے، اس دے بارے وچ دوسرے وی اپنی سوچ بناتے نيں۔[۲] خاندان دی آبرو کئی عوامل اُتے منحصر ہوئے سکدی اے جنہاں وچ سماجی موقف، مذہب، لباس، غذا، ملازمت یا کم، جائداد دی ملکیت وغیرہ شامل ہوئے سکدے نيں۔[۴]
خاندان دی آبرو دا تصور ملکاں اُتے سماجاں وچ جداگانہ۔ ایہ فرق ترقی یافتہ تے ترقی پزیر ملکاں وچ بطور خاص مختلف اے۔ اوداں تاں خاندان دا ہر فرد ترقی پزیر ملکاں وچ اپنے اہل و عیال دا ناں روشن کر سکدا اے تے اسنوں مٹی وچ ملیا سکدا اے، اُتے عورتاں تے خاص طور اُتے دوشیزہ لڑکیوں دے رہن سہن اُتے خاص توجہ دتی جاندی اے۔ شاید اس دا اظہار مفتی شبیر احمد دی اہلیہ دی نوشتہ کہانی خاندان دی آبرو خطرے وچ اے دے اس قتباس وچ بخوبی ہُندا اے [۵]:
” | بیٹا (مخاطبت اک لڑکی توں اے )، تواڈی بہن شہر توں آئے اک نوجوان دے نال پتہ نئيں کتھے چلی گئی اے تسيں فوراً چلے آؤ خاندان دی آبرو خطرے وچ اے ۔ | “ |
اس دے برعکس فرانس جداں ملکاں وچ عمومًا جوان لڑکیاں ماں باپ توں ہٹ کر وکھ رہندیاں نيں۔ تے ایہ انہاں دے معاشرے وچ عام گل اے۔