ردیف شعر وچ ورتی جان والی اِک صنف اے۔
ردیف اوہناں خاص لفظاں نوں آکھدے نیں جیہڑے شعر دے اخیر اُتے بار بار آوندے نیں تے اِک خاص صوتی آہنگ پیدا کردے نیں۔ جیویں پیر فضل گجراتی دے ایہناں شعراں وچ ویکھیا جا سکدا اے:
ایہناں شعراں وچ ہر شعر دے اخیر اُتے ’’کی دساں‘‘ دے الفاظ بار بار استعمال ہوئے نیں۔ شعر دے اخیر اُتے بار بار آون والے ایہو الفاظ ردیف آکھواندے نیں۔ پر ہر غزل وچ ردیف دا ہونا ضروری نئیں۔ ایس لئی بہت ساریاں اجیہاں غزلاں وِی موجود نیں جنہاں وِچ قافیہ استعمال ہویا اے تے ردیف استعمال نئیں ہوئی۔[۱]