ریاست بھوپال
بھوپال Bhopal بھوپال Bhopal | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 1723[۱]–1949 | |||||||||
| |||||||||
| شعار: نصر من اللہ[۲] | |||||||||
| ریاست بھوپال (1949–56) ریاست بھوپال (1949–56) | |||||||||
| حیثیت | ہندوستان دی نوابی ریاست (1818–1949) | ||||||||
| راجگڑھ | بھوپال اسلام نگر (اک مختصر مدت دے لئی) | ||||||||
| عمومی زباناں | فارسی (سرکاری), ہندوستانی | ||||||||
| مذہب | اسلام تے ہندو مت | ||||||||
| حکومت | بادشاہت | ||||||||
| نواب بھوپال | |||||||||
• 1723–1728 | دوست محمد خان (اول) | ||||||||
• 1926–1949 | حمید اللہ خان (آخر) | ||||||||
| تاریخ | |||||||||
• قیام | 1723[۱] | ||||||||
• خاتمہ | 1 جون 1949 | ||||||||
| |||||||||
ریاست بھوپال (Bhopal State) اٹھارویں صدی وچ ہندوستان دی اک آزاد ریاست سی۔ جدوں کہ 1818ء توں 1947ء تک برطانوی ہندوستان وچ اک نوابی ریاست سی تے 1947ء توں 1949ء تک اک آزاد ریاست دے طور اُتے قائم رہی۔ اس دا پہلا دار الحکومت اسلام نگر سی جو بعد وچ بھوپال منتقل کر دتا گیا۔
ریاست دوست محمد خان نے قائم کيتی جو مغل فوج وچ اک افغان سپاہی سن ۔ جو شہنشاہ اورنگزیب دی وفات دے بعد اک باغی ہوئے گئے تے کئی علاقےآں اُتے قبضہ کر کے اپنی ریاست قائم کر لئی۔ ریاست بھوپال تقسیم ہند دے وقت دوسری سب توں وڈی ریاست سی، جدوں کہ پہلی ریاست حیدرآباد سی۔ 1949ء وچ ریاست نوں ڈومنین بھارت وچ ضم کر دتا گیا۔
لسٹ بھوپال دے حکمران
[سودھو]- نواب دوست محمد خان (1723–1728)
- نواب یار محمد خان (1728–1742)
- نواب فیض محمد خان (1742–1777)
- نواب حیات محمد خان (1777–1807)
- نواب غوث محمد خان (1807–1826)
- نواب وزیر محمد خان (غوث محمد خان دی مخالفت وچ ) – (1807–1816)
- نواب نذر محمد خان (وزیر محمد خان دے بیٹے) – (1816–1819)
- نواب سلطان قدسیہ بیگم (غوث محمد دی بیٹی تے نذر محمد خان دی بیوی) – (1819–1837)
- نواب جہانگیر محمد خان (سکندر جتھے بیگم دے شوہر) – (1837–1844)
- نواب سکندر جتھے بیگم (1860–1868)
- نواب سلطان شاہجہان بیگم (1844–1860 تے 1868–1901)
- کاخورو جہان، بیگم بھوپال (1901–1926)
- نواب حمید اللہ خان (1926–1949)
ہندوستان دی ازادی توں بعد
[سودھو]بھارت دے 15 اگست 1947ء نوں آزادی حاصل کرنے دے بعد، بھوپال الحاق دی دستاویز اُتے دستخط کرنے والی آخری ریاستاں وچوں اک سی۔ آخری نواب حمید اللہ خان نے مارچ 1948 وچ ریاست بھوپال نوں اک علاحدہ اکائی دے طور اُتے برقرار رکھنے دی خواہش دا اظہار کیتا۔ نواب دے خلاف احتجای تحریک دسمبر 1948ء وچ ہوئی تے شنکر دیال شرما سمیت اہم رہنماواں دی گرفتاری عمل وچ آئی۔ بعد وچ سیاسی قیدیاں نوں رہیا کر دتا گیا تے نواب بھوپال نے 30 اپریل 1949ء نوں انضمام لئی معاہدے اُتے دستخط کر دتے۔[۳]
نواب حمید اللہ خان دی سب توں وڈی بیٹی تے ممکنہ وارث عابدہ سلطان نے تخت اُتے انہاں دا حق چھڈ دتا تے 1950ء وچ پاکستان ہجرت کر گئياں۔ انہاں نے پاکستان دے محکمہ خارجہ وچ وی خدمات انجام دتیاں۔
لہذا بھارت دی حکومت نے انہاں نوں جانشینی توں خارج کر دتا گیا تے اس دی چھوٹی بہن بیگم ساجدہ سلطان نوں خطاب عطا کر دتا۔ 1995ء وچ بیگم ساجدہ دے انتقال پر، خطاب انہاں دی سب توں وڈی بیٹی نوابزادی صالحہ سلطان بیگم نوں عطا کر دتا گیا۔
تصاویر
[سودھو]-
دوست محمد خان بہادر، ریاست بھوپال دے بانی -
شاہجہان بیگم
_showing_development_activities.jpg){kind=link}
حوالے
[سودھو]- ↑ (1997) Merriam Webster's Geographical Dictionary, Third Edition. Merriam-Webster, 141. ISBN 978-0-87779-546-9. Retrieved on 10 May 2013.
- ↑ Roper Lethbridge (2005). The golden book of India, illustrated, Aakar, 79. ISBN 978-81-87879-54-1.
- ↑ S. R. Bakshi and O. P. Ralhan (2007). Madhya Pradesh Through the Ages. Sarup & Sons, 360. ISBN 978-81-7625-806-7.
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||