Akhi `Uthmān Sirāj ad-Dīn Āinā-e-Hind | |
---|---|
ذاتی | |
پیدائش | c. 1258 |
وفات | c. 1357 (عمر 98–99) |
مدفن | Pirana Pir Dargah, Sadullahpur, Malda, West Bengal |
مذہب | Sunni Islam |
عروج | 13th-14th century |
فرقہ | Hanafi |
رشتہ دار | Alaul Haq (son-in-law) Nur Qutb Alam (grandson) |
سلسلہ | Chishti Order |
مرتبہ | |
استاذ | Fakhruddin Zarradi, Ruknuddin, Nizamuddin Auliya |
شاگرد
|
عثمان سراج الدین ( عربی: عثمان سراج الدين , بنگالی: উসমান সিরাজউদ্দীন ; ۱۲۵۸-۱۳۵۷)، جسنوں پیروکار پیار توں اکی سراج دے ناں توں جاندے نيں، ۱۴واں صدی دے بنگالی مسلمان عالم سن ۔ اوہ چشتی سلسلہ نال تعلق رکھنے والے صوفی سن تے دہلی دے نظام الدین اولیاء دے شاگرد سن ۔ نظام الدین اولیاء دے بزرگ شاگرداں وچوں اک دے طور پر، اس نے دہلی وچ انہاں دے نال طویل سال گزارے تے عیینہ ہند ( فارسی: آینه هند آینه ) دی سند حاصل کيتی۔ ہندوستان دا آئینہ )۔ [۱] انہاں دا مزار، گوڑ ، مغربی بنگال وچ واقع پیرانہ پیر درگاہ، ہر سال لکھاں عقیدت منداں نوں اپنی طرف متوجہ کردا اے۔ [۲] سراج تے اس دے جانشین علاء الحق نوں بنگال وچ چشتی نظام دے عروج دا سہرا دتا جاندا اے۔
عبدالحق دہلوی نے اپنے اخبار الاخیار وچ اخی سراج گوری دے ناں دا ذکر کيتا اے۔ جس توں پتہ چلدا اے کہ سراج بنگال دے گوڑ دا رہنے والا سی۔ [۳] خیال کيتا جاندا اے کہ اوہ ۱۲۵۸ عیسوی دے آس پاس پیدا ہويا سی، جدوں ایہ خطہ دہلی وچ مقیم مملوک خاندان دے زیر اقتدار سی۔
اک نوجوان دے طور پر، سراج نے دہلی دا سفر کيتا جتھے اس نے ممتاز مسلم شخصیتاں توں تعلیم حاصل کيتی۔ سراج نے نظام الدین توں تعلیم حاصل کيتی تے مولانا رکن الدین توں قافیہ ، مفصل ، القدوری دے مختار تے مجمع البحرین کی تعلیم حاصل کيتی۔ نظام الدین اولیاء دے شاگرد تے سوانح نگار تے سیار الاولیاء دے مصنف امیر خورد نے وی انہاں اسباق وچ شرکت کيتی۔ سراج نے تھوڑے ہی عرصے وچ اپنی تعلیم مکمل دی تے اک ماہر اسکالر بن گیا، اس دا سیکھنے دا ایسا ہی جوش سی۔ اس دے بعد انہاں نوں نظام الدین دا سینئر شاگرد بنایا جانا سی، لیکن انہاں نوں دسیا گیا کہ اوہ حالے تک تعلیم یافتہ نئيں نيں۔ اس دے نتیجے وچ ، آپ نوں ہور چھ ماہ تک اسلامی علوم سکھائے گئے، شیخ فخر الدین زردادی، جو اک عظیم عالم تے نظام الدین اولیاء دے اک ہور بزرگ شاگرد سن ۔ اپنے آپ نوں نظام الدین دے سامنے پیش کرنے دے بعد، سراج نوں فیر خلافت (جانشینی) دا خرقہ (ابتدائی لباس) توں نوازیا گیا تے انہاں نوں عینا ہند (آئینہ ہند) دا فارسی خطاب دتا گیا۔
خلافت حاصل کرنے دے بعد، سراج اپنے سرپرست نظام الدین دی صحبت وچ چار سال تک دہلی وچ رہے، حالانکہ سال وچ اک بار اپنی والدہ نال ملن دے لئی بنگال لوٹتے رہے۔ ۱۳۲۵ وچ اپنی موت توں پہلے نظام الدین نے سراج نوں تبلیغ دے لئی بنگال واپس آنے دا حکم دتا۔ سراج ۱۳۲۵ء وچ جدوں انتقال کر گئے تاں نظام الدین دے پاس موجود سن ۔ اوہ ۱۳۲۸-۱۳۲۹ تک دہلی وچ رہے، اس وقت جدوں سلطان محمد بن تغلق نے راجگڑھ نوں دولت آباد منتقل کر دتا سی تے دہلی دے شہریاں نوں ہجرت کرنے اُتے مجبور کر دتا سی، اس وقت اوہ گور دے لئی روانہ ہو گئے۔ [۴]
بنگال وچ دوبارہ آباد ہونے دے بعد، سراج نوں سلطان شمس الدین الیاس شاہ دی حکومت وچ بنگال دا درباری عالم بنا دتا گیا۔ سراج نے اک بہت وڈا لنگر باورچی خانہ قائم کيتا جتھے غریباں تے نادارےآں وچ مفت کھانا تقسیم کيتا جاندا سی۔ اوہ نظام الدین دے کتب خانہ توں کچھ قیمتی کتاباں وی نال لیائے تے انہاں کتاباں نے بنگال وچ پہلی چشتی خانقاہ دا مرکز بنایا۔ حضرت پنڈوا وچ آنے دے فوراً بعد علاء الحق انہاں دے شاگرد بن گئے۔ سراج توں انہاں دی محبت تے عقیدت ایسی سی کہ جدوں اوہ سفر کردے تاں جلال الدین تبریزی دی طرح انہاں توں پہلے علاؤالحق اپنے سر اُتے گرم کھانے دی دیگچی اٹھاندے سن حالانکہ اس توں انہاں دے بال جل جاندے سن تاکہ اوہ اپنے استاد نوں گرم کھانا مہیا کر سکن۔ مطالبہ [۵] کہیا جاندا اے کہ ایہ سراج دے متعدد حج دوراں دے دوران وی ہويا، جو اوہ پیدل سفر کردے سن ۔ [۶]
وہ ساری زندگی بنگال وچ رہے تے کم کيتا تے اس نے شادی وی کيتی۔ انہاں دی اک بیٹی نے بعد وچ انہاں دے شاگرد علاء الحق نال شادی کر لئی۔ [۵] امیر خورد، انہاں دے ساتھی طالب علم، نے کہیا کہ اس نے بنگال دے لوکاں دی طرف توں بہت عزت حاصل کيتی تے "پورے علاقے نوں اپنی روحانی روشنی توں منور کر دتا۔" سراج نے نظام الدین نال ملن والے خرقے نوں ساگر دیگھی دے شمال مغربی کونے وچ دفن کر دتا۔
۱۳۵۷ وچ ، اخی سراج دا انتقال ہويا تے لکھنوندی دے اک مضافاتی علاقے سعد اللہ پور وچ دفن ہوئے۔ سراج دی جگہ علاءالحق نے لی ۔
کہیا جاندا اے کہ اس نے شیخ نظام الدین اولیاء نال ملن والے خرقے نوں ساگر دیگھی (حوض) دے شمال مغربی کونے وچ دفن کيتا تے حکم دتا کہ اسنوں اس کپڑے دے ٹکڑے دے نیڑے دفن کيتا جائے۔ اس دی خواہش دے مطابق اسنوں اس دے مدفون لباس دے نیڑے سپرد خاک کيتا گیا تے اس دی قبر اُتے اک مقبرہ بنایا گیا۔ مقبرے دی تعمیر دی تریخ معلوم نئيں اے، لیکن اس دے دروازے توں منسلک دو نوشتہ جات توں پتہ چلدا اے کہ دروازے سولہويں صدی وچ سلطان علاؤالدین حسین شاہ تے بعد وچ سلطان ناصر الدین نصرت شاہ نے تعمیر کيتے سن ۔ حسین شاہ نے مقبرے اُتے وی اک سیاقیہ (پانی دا چشمہ) بنوایا سی۔ انہاں دا عرس ہر سال عید الفطر (یکم تے ۲ شوال) نوں منایا جاندا اے تے اج وی بوہت سارے لوک انہاں دی قبر اُتے جاندے نيں۔ اس تقریب دے دوران جہانیاں جہان گشت دا جھنڈا (جو جلال الدین تبریزی دی درگاہ وچ رکھیا گیا اے ) تے نور قطب عالم دے ہتھ دے نشان نوں سراج دے مزار اُتے لے جایا جاندا اے۔ [۷][۸]
<ref>
tag; name "sufis" defined multiple times with different content