لاڑی ساڑنا جان دلہن ساڑنابرصغیر دے آلے-دوآلے جاں اس دے آلے-دوآلے دے دیساں وچ کیتے جاندے گھریلو تشدد دا اک روپ اے۔ داج کارن موت دی گٹھ، لاڑی ساڑنا ادوں واپردی اے جدوں اک عورت نوں اس دے شوہر جاں اس دے پروار ولوں وادھو داج دین توں انکار کرن لئی قتل کیتا جاندا اے۔ بیوی نوں خاص طور اُتے مٹی دے تیل، گیسولین، جاں ہور جلن والے مائع دی ورتوں کیتی جاندی اے، اتے اگّ لگن نال موت ہو جاندی اے۔[۱][۲] مٹی دا تیل اکثر ہی بالن وجوں ورتیا جاندا اے۔[۳] ایہہ بھارت وچ سبھ توں عامَ اے اتے گھٹو گھٹ 1993 توں اتھے اک وڈی مسئلہ بن گئی اے۔[۴]
ایہہ جرم دوشی نوں انسانی قتل دے روپ وچ منیا جاندا اے اتے، جے ثابت ہو جاندا اے، تاں عامَ طور تے اس نوں عمر بھر دی قید جاں موت تک سزا دتی جاندی اے۔ لاڑی ساڑنا بھارت وچ اک اہم عوامی صحتَ مسئلہ وجوںجانیا جاندا اے[۵] جو دیش وچ 2500 موتاں متعلق سال اے۔ 1995 وچ ٹائم میگزین نے رپورٹ دتی کہ بھارت وچ داج کارنموت 1990 دے دہاکے دے ادھ توں لے کے اک سال وچ لگبھگ اک سال وچ ودھ کے 5800 تک پہنچ گئی۔[۶] اک سال بعد، سی اینّ اینّ نے کہانی سنائی کہی کہہر سال پولیس نوں بلیاں لاڑی دیاں2500 توں ودھ رپورٹاں ملدیاں ہن۔[۷] انڈین نیشنل کرائیم ریکارڈ بیورو دے مطابق، اتھے 1948 نوں سزا دتی گئی سی اتی2008 وچ 3876 داج کارن موت دے معاملے ساہمنے آئے۔[۸]
داج کارن موت دکھنی ایشیائی ملکاں وچ اک جوان عورت دی موت اے، مکھ طور تے بھارت، جس دا قتل جاں آتم قتل کرن لئی اپنے شوہر ولوں چلایا جاندا اے۔ اس دا نتیجہ شوہر ولوں لگاتار بیوی جاں اس دے پروار توں ہور داج لین دی کوشش کردا اے۔ لاڑی نوں جلاؤنا صرف داج لئی موت دی اک قسم اے۔ ہورناں وچ تیزاب سٹنا اتے عورتاں نال چھیڑ چھاڑ وی شامل ہن۔ کیونکہ داج عامَ طور تے کلاس جاں سماجک-معاشی رتبے اُتے انحصار کردا اے، عورتاں اکثر اوہناں دے مستقبل دے شوہر جاں اسدے رشتے داراں دے دباء دے ماتحت ہندیاں ہن۔
پاکستان وچ، پروگریسو ومینس ایسوسی ایشن کہندا اے کہ ہر سال 300 عورتاں نوں اوہناں دے شوہر دے پروار ولوں ساڑ دتا جاندا ہےاتے لاڑی دیاں ساڑن والیاں واقعے کئی واری درواقعے، جویں کہ 'وسپھوٹنگ سٹوو' دے روپ وچ ہو جاندیاں ہن۔ ایسوسی ایشن مطابق، ڈاکٹراں دا کہنا اے کہ ایہناں درواقعے توں پیڑت لوکاں نوں سٹاو برن نال اسرکھئت زخم آؤندے ہن۔[۹] 1999 وچ ایمنیسٹی انٹرنیشنل دی اک رپورٹ مطابق، حالانکہ 1600 لاڑیاں نوںساڑن دیاں واقعے دی رپورٹ کیتی گئی سی، صرف 60 اتے مقدمے چلا ئے گئے سن اتے ایہناں وچوں صرف دو سزاواں دے نتیجے وجوں سن۔[۱۰]
Garg, A.S. (1990). Bride burning: crime against women. New Delhi, India: Sandeep Publication, Rohtak: Marketed by the Bright Law House. OCLC24784662.
Umar, Mohd (1998). Bride burning in India: a socio legal study. New Delhi, India: APH Publishing. ISBN 9788170249221.
Menski, Werner (1998). South Asians and the dowry problem, Group on Ethnic Minority Studies Series (GEMS). Stoke-on-Trent: Trentham Books and School of Oriental & African Studies. ISBN 978-1-85856-141-7.