پیر سید غلام محی الدین گیلانی | |
---|---|
لقب | پیر، جگت پیر |
ہور نام | بابو جی گولڑہ شریف |
ذاتی | |
پیدائش | دسمبر 1891 گولڑہ شریف |
وفات | 22 جون 1974 گولڑہ شریف |
مذہب | اسلام |
دیگر نام | بابو جی گولڑہ شریف |
مرتبہ | |
مقام | گولڑہ شریف |
پیشرو | پير مہر علی شاہ |
جانشین | سید غلام معین الدین گیلانی تے سید شاہ عبدالحق گیلانی |
پیر سید غلام محی الدین گیلانی عرف بابو جی (پیدائش دسمبر 1891) اک صوفی عالم تے روحانی بزرگ سن ۔ آپ دا تعلق گولڑہ شریف، پاکستان توں سی۔ آپ پير مہر علی شاہ صاحب دے اکلوندے فرزند سن ۔ اوہ آپکو پیار توں "بابو" بلايا کردے سن ۔ آپ 37 تک برس دربار گولڑہ شریف دے سجادہ نشین رہے۔[۱]
پیر سید غلام محی الدین گیلانی نظامی المعروف قبلہ بابو جی گولڑی پیر سید مہر علی شاہ گولڑی دے اکلوندے فرزند ارجمند تے جانشین نيں۔ ولادت باسعادت دسمبر 1891ء بمطابق 1308ھ یا 1309ھ وچ گولڑہ شریف وفاقی راجگڑھ اسلام آباد وچ ہوئی۔ جدوں بیٹے دی پیدائش ہوئی تاں دستور زمانہ دے مطابق خوشخبری پیر مہر علی شاہ نوں سنائی گئی تاں کہنے والے نے کہیا حضور مبارک ہوئے تاں پیر صاحب نے فرمایا کہ ميں نے مبارک دے لفظ توں سمجھیا کہ شاید مینوں خدا مل گیا۔ بعد وچ فرمایا کہ ہر شخص نوں اولاد نرینہ دی خوشخبری ہُندی اے لیکن مینوں اس گل کيتی خوشی اے کہ ساڈے گھر وچ اک اللہ اللہ کرنے والی روح دا ورود ہويا اے۔
غلام محی الدین گیلانی دی تعلیم وتربیت اپنے والد ماجد دے زیرسایہ علم و فضل دے گہوارے وچ ہوئی۔ چونکہ والد صاحب نے روز ازل توں ہی جان لیا سی کہ ایہ نونہال گلشن نبوت اس دور قحط الرجال وچ رشد و ہدایت دا مرکز ومحور بنے گا اس لئی آپ نوں ظاہری و باطنی علوم توں مزین کرنے وچ کوئی دقیقہ فروگذاشت نہ فرمایا۔ ایويں تاں سادات دا گھرانہ اخلاق حسنہ دا اک مکمل نمونہ ہُندا اے تے انہاں نوں شرح صدر ابتداً ہی حاصل ہُندا اے تے انہاں دا سینہ علوم ظاہری و باطنی دا خزینہ ہُندا اے مگر آپ اس لحاظ توں بہت خوش قسمت نيں کہ تعلیم و تربیت تے پرورش خود حضور پیر مہر علی شاہ گولڑوی نے فرمائی سی تے اس دے علاوہ وقت دے جید علمائے کرام قرأ حضرات تے عارفین نے وی خصوصی توجہ دے نال تعلیم تربیت اُتے زور دتا۔
غلام محی الدین گیلانی نے علم قرأت و تجوید استاذ القرأ قاری عبدالرحمن جونپوری توں حاصل کيتا سی جو اس زمانے دے مشہور قرأ وچوں سن تے اپنے فن دے یگانہ روزگار سن ۔ جونیور تے ہور ضلعے وچ انہاں دے دم قدم توں فن تجوید دی روشنی پھیلی سی۔ ہور علوم دینیہ دی تحصیل مولانا محمد غازی توں کيتا۔ حضور تاجدار گولڑہ نے وی آپ دی تعلیم و تربیت اُتے خصومی تے کڑی نظر رکھی۔ حضر ہوئے یا سفر دی حالت وچ وی توجہ خاص وچ کمی نہ آنے دی۔
آپ نے حصول علم دے لئی دور دراز تھاںواں دے سفر وی کیتے تے اس دوران فی زمانہ نوں وی برداشت کيتا۔ آپ اپنے ساتھی طلبہ دے نال انتہائی خندہ پیشانی توں پیش آندے۔ ہرسائی نال محبت و شفقت فرماندے۔ ایثارکا ایہ عالم سی کہ آپ نوں جو رقم گھرسے خرچ دے لئی ملدی آپ اوہ تمام دی تمام اپنے ساتھی طلبہ وچ تقسیم فرما دیندے تے خود کئی کئی وقت دا فاقہ فرما کر وقت گزاردے مگر کسی نوں محسوس نہ ہونے دیندے حالانکہ آپ اک صاحب حیثیت تے اچھے خاصے کھاندے پیندے گھرانے دے چشم و چراغ سن ۔ گھر وچ آرام و آسائش دی تمام تر سہولتاں موجود نيں۔ گھر دے آرام انتظام و اہتمام تے مدرسے دے انتظام و اہتمام وچ خاصا فرق ہُندا اے مگر آپ نے انہاں تمام صعوبتاں نوں خنداں پیشانی توں برداشت کيتا تے اپنے ساتھی طلبہ توں اس قدر ہم آہنگی پیدا دی کہ انہاں نوں وی اپنے تے بیگانے توں بے خبر کر دتا۔ آپ دا معمول سی کہ جمعرات دی شام نوں چند طلبہ ساتھیاں دے ہمراہ دی نواحی بستی وچ چلے جاندے تے اوتھے کسی مسجد وچ شب بسر کردے تے اپنے ساتھی طلبہ دے ہمراہ ہی روکھی سوکھی روٹی دے ٹکڑے عام طلبہ دی طرح گداگری کر کے جمع کردے تے مسجد وچ لے آ تے تے اپنے ساتھی طلبہ دے ہمراہ تناول فرما کر بارگاہ خداوندی وچ سجدہ شکر بجا لاندے۔ رفتہ رفتہ لوکاں نوں پتہ چلنا شروع ہوئے گیا کہ روکھے سوکھے ٹکڑے کس دے نورعین دے لئی جمع ہُندے نيں۔ چنانچہ ٹکڑےآں دی بجائے پرلطف کھانے سامنے آنے شروع ہوئے گئے۔ آپ نے جدوں دیکھیا کہ ہماریا راز کھل گیا اے تاں آپ نے اپنا طرز زندگی بدل ڈالا- زمانہ طالب علمی آپ دی فکر و نظر دا ایہ عالم سی کہ علمی گل ہوئے یا فنی کسی کم توں متعلق ہوئے یا کھیل توں آپ اس دی گہرائی تک پہنچدے۔
ملک سلطان محمد ٹوانہ صاحب فرماندے نيں کہ آپ نے صغری وچ اک مبارک خواب دیکھیا جسنوں سن کر حضرت تاجدار گولڑہ پیر مہر علی شاہ نے فرمایا کہ سانوں وی ايسے عمر وچ اک ایسا ہی خواب نظر آیا لیکن غلام محی الدین دا خواب ساڈے اس خواب توں فوقیت لئی ہوئے اے۔
زمانہ طفولیت توں ہی آپ نوں ریلوے انجن توں خصوصی شغف سی۔ اس زمانے وچ ریلوے ڈرایور عموماً انگریز ہويا کردے سن جو آپ دی خوش اخلاقی تے معصومیت دی وجہ توں آپ دی ذات والا صفات توں بے حد مانوس ہوئے گئے سن ۔ انہاں ڈرائیوراں نے آپ دا شوق پورا کرنے دے لئی آپ نوں انجن چلیانا وی سکھا دتا سی۔ آپ دا شوق اس قدر ودھیا کہ اکثر راتاں گولڑہ شریف دے ریلوے اسٹیشن اُتے ہی گزار دیندے سن ۔ اکثر گھر وچ وی فرصت دے اوقات وچ اس کھیل وچ مصروف رہندے۔ ایتھے تک کہ اپنی بیٹھک دی چھت اُتے ریلوے سگنل دی طرح اک سگنل آویزاں کرادتا سی۔ جدوں کوئی ریل گڈی رات دے وقت گولڑہ شریف دے اسٹیشن توں لنگھدی تاں آپ دے جاننے والے ریلوے انجن ڈرائیور انجنہاں دی سیٹی بجا دیندے سن ۔ جس دی آواز سن کر آپ اپنی بیٹھک دا سگنل کرادتا کردے سن ۔ ریلوے انجنہاں دی سیٹی دی آواز توں ہی آپ دا درد مند دل متاثر ہُندا تے رقت طاری ہوجاندی سی۔ اس کھیل دی وجہ توں شب بیداری دی عادت پڑ گئی۔ آپ دی اس خصوصی وابستگی نوں دیکھدے ہوئے بوہت سارے وابستگان نے نشت گاہ دی زینت دے لئی انجناں دی تصاویراور نقشے بنا بنا کے پیش کیتے۔ جناب شاہ عبدالولی گوالیاری نے تاں اک ماڈل انجن جس وچ کوئلے دی بجائے مٹھائی تے پانی دی بجائے شربت بھریا ہويا سی۔ آپ دی خدمت وچ پیش کيتا تاں آپ بہت محظوظ ہوئے۔ آپ دی دلچسپی نوں دیکھ کے حضور تاجدار گولڑہ نے آپ نوں بابو جی دا خطاب عطا فرمایا جو اس قدر مقبول و معروف ہويا کہ اج زمانے دا زمانہ آپ نوں قبلہ بابو جی دے ناں توں پکاردا اے۔ اک مرتبہ دی بے تکلف دوست نے آپ توں عرض کيتا کہ حضور کيتا کالے کلوٹے انجن پرآپ دا دل آیا اے تے کسی بھونڈی شکل والی شے نوں اپنے محبوب بنایا اے۔ آپ نے جواب وچ جواب دتا کہ مینوں اس دی چار ادااں پسند نيں
علوم ظاہری و باطنی دی تکمیل دے فوراً پیر مہر علی شاہ نے آپ نوں انہاں تمام صفات وچ کمال و اکمل قرار دیندے ہوئے آپ نوں بیعت و ارشاد دے لئی اجازت عطا فرائی۔ جنہاں دناں پیر مہر علی شاہ ایام علالت وچ سن آپ نے انہاں توں پاک پتن شریف حضرت بابا فرید الدین گنج شکر دے مزار اُتے انوار اُتے حاضری دے لئی اجازت منگی تاں حضور تاجدار نے اجازت دیندے ہوئے فرمایا کہ جے کوئی بندہ بیعت دے لئی اخلاص توں اصرار کرے تاں بیعت لے لیا کرو۔ آپ نے عرض کيتا حضورجے بیعت لینے دے لئی اہلیت ضروری اے تاں بندے وچ یکسر اس دا فقدان اے تے جے روٹی کمنیا مقصود اے تاں حضورغوث الاعظم تے آپ دی جوتیاں دا صدقہ مینوں اس معاملہ وچ کوئی محتاجی نئيں۔ رب تعالی دا فضل واحسان ہی کافی اے تے وقت وڈی عزت و آبرو توں گزردا اے دوسرا ایہ کہ ایہ وی تاں آپ ہی دا ارشاد گرامی اے کہ بیت لینے دا استحاق اس شخص نوں حاصل اے جس دی نظر اعیان ثابتہ تک ہوئے جدوں کہ وچ تاں ظاہری نظر دے لئی وی عینک دا محتاج ہون۔ حضرت تاجدار گولڑہ نے ارشاد فرمایا کہ دوسرے لوک کیہڑا ولیاں دی اولاد نيں۔ آپ نے عرض کيتا حضور وچ دوسرےآں دی نسبت کچھ نئيں کہہ سکدا صرف اپنا حال عرض کررہیا ہون۔ حضور تاجدار گولڑہ نے کچھ دیر سکوت فرمانے دے بعد تیسری مرتبہ اپنا حکم صادر فرمایا تاں آپ نے عرض کيتا اک شرط اُتے تعمیل حکم ہوسکدی اے کہ آپ وعدہ فرماواں جس شخص ناں وچ اپنے ہتھ اُتے بیعت کراں گا اس دے ذمہ دار آپ ہاں گئے۔ ایہ شرط سن کر پیر مہر علی شاہ نے فرمایا کہ ذمہ داری جنہاں دی اے اوہی ذمہ دار ہون گے وچ بے چارہ ذمہ داری اٹھانے والا کون ہون۔ اس اُتے آپ نے عرض کيتا کہ جے آپ ہی اس معاملے وچ بے چارگی دا اظہار فرما رہے نيں تاں فیر میرا کيتا حال ہوئے گا۔ وچ کس طرح ایہ بارگراں اٹھا سکدا ہون۔ آپ دی ایہ گل سن کر حضور تاجدار گولڑہ نے کچھ دیر سکوت فرما کر ارشاد فرمایا چنگا جو تواڈے ہتھ اُتے بیعت ہوئے گا اس دا ذمہ دار وچ ہواں گا۔
آپ دی شادی خانہ آبادی دی تقریب 1910ء وچ ہوئی ۔ اس تقریب وچ ہر شعبہ زندگی نال تعلق رکھنے والے افراد نے شرکت کيتی۔ عوام وخواص دے علاوہ جید علمائے کرام، مشائخ عظام کثرت توں شامل ہوئے۔ حضرت سید محمد صاحب دیوان پاک پتن، حضرت خواجہ محمود تونسہ شریف، حضرت خواجہ ضیاء الدین سیال شریف، حضرت میاں شیر محمد شرقپور شریف، حضرت پیر سید جماعت علی شاہ تے حافظ جماعت علی شاہ ثانی علی پورشریف ضلع ناروال خصوصی مہماناں وچوں سن ۔ خطبہ نکاح بعد نماز ظہر حضرت اجی جی صاحب دے مزار شریف دے نیڑے پڑھیا گیا۔ آپ دی شادی اُتے سید پیر مہر علی شاہ نے ارشاد فرمایا کہ اولاد دی شادی کيتی خوشی تاں ہر والدین نوں ہُندی اے توں اسيں مینوں اس گل کيتی زیادہ خوشی ہوئی اے کہ اس بہانے توں اِنّی ذی وقار شخصیتاں ایتھے جمع ہوئے گئیاں نيں۔ احباب نال ملاقات تے انہاں دی میزبانی دا شرف حاصل ہويا تے حضرت اجی جی صاحب دی ایہ وصیت کہ غلام محی الدین شاہ دی شادی وڈے اہتمام توں کرنا وی پوری ہوئے گئی۔
آپ نے اپنی ظاہری حیات مبارکہ وچ ویہہ (20) توں زیادہ حج کیتے تے مدینہ شریف وچ حضور علیہ السلام دے مزار پرانوار دی بار ہا زیارت توں مشرف ہوئے تے اس موقع اُتے آپ دی کیفیت دیدنی ہويا کردی سی۔ اس دے علاوہ نجف اشرف، کربلائے معلی، کاظمین شریفین، بغداد شریف، قونیہ شریف، ترکی، مزار شریف، ہرات شریف (افغانستان)، مصر، شام، بیت المقدس، ہندوستان تے دوسرے ملکاں وچ مختلف مقبولان حق دے مشاہدات مبارکہ دی زیارت دے لئی متعدد سفر کیتے تے خصوصاً حضرت مولانا روم تے شہنشاہ بغداد حضرت شیخ عبد القادر جیلانی دی ذات توں تاں آپ نوں انتہا درجے دی عقیدت و محبت سی کہ بار بار حاضری دیندے سن ۔ تقسیم ہند توں پہلے تقریبا ہر سال اجمیر شریف تے ہندوستان دے ہور مزارات دی زیارت دے لئی تشریف لے جاندے سن لیکن تقسیم ہند دے بعد ایہ معمول کم ہوئے گیا البتہ بعد وچ وی چند مرتبہ اجمیر شریف دی حاضری دی سعادت حاصل کيتی۔
دین و ملت دی خدمت دے اہم فریضہ دی جو مستحکم بنیاد حضرت پیر سید مہر علی شاہ نے رکھی سی اس دی تعمیر وترقی وچ اک جانشین دی حیثیت توں آپ نے قابل قدر خدمات انجام دتیاں۔ آستانہ عالیہ اُتے تمام علوم دینیہ دی تحصیل دے لئی قائم شده یونیورسٹی غوثیہ وچ سٹھ ستر طلبہ دے قیام و طعام اورتعلیمی ضروریات تے مدرسین دی کفالت دا مکمل انتظام سی۔ تقریباً چھ ہزار مطبوعہ تے قلمی کتاباں اُتے مشتمل کتب خانہ دارالافتاء تے پیر مہر علی شاہ دیاں لکھتاں دی اشاعت تے اعراس مبارکہ دے علاوہ محرم الحرام، میلاد شریف تے معراج شریف وغیرہ دی تقریبات اُتے اہل سنت و جماعت دے مسلک دی ترویج و اشاعت دے لئی علمائے کرام دی تقاریر تے محفل سماع دا آپ نے باقاعدہ انتظام فرما رکھیا سی۔ حضور تاجدار گولڑہ دے زمانے وچ وڈا اجتماع وڈی گیارہويں شریف دے حوالے توں ربیع الثانی دی نو توں گیارہ نوں ہُندا سی۔ اس وقت حاضرین دی تعداد ہزاراں وچ ہُندی مگر آپ دے زمانے وچ تعداد لکھاں تک پہنچ چکی سی۔ اس سالان عرس دے علاوہ حضور پیر مہر علی شاہ دا سالانہ عرس مبارک 29 صفر نوں کراندے۔ عرس دے دوسرے دن چادر چڑھائی جاندی۔ بارہ ربیع الاول شریف نوں رات بھر میلاد شریف دی محفل وڈے اہتمام دے نال منعقد کيتی جاندی۔ اول شب توں درود شریف دی محفل ہُندی ادھی رات دے وقت تقریراں تے نعت خوانی ہُندی سی۔ حضور علیہ السلام دی عین ولادت باسعادت دے وقت قيام وسلام ہُندا سی تے اک سو اک گولاں دی سلامی دتی جاندی جس دا منظر عجیب روح پرور ہويا کردا سی۔
قیام پاکستان دے زمانہ وچ آپ مسلم لیگ دی حمایت وچ پیش پیش رہے۔ 1947ء 1948ء وچ جہاد کشمیر دے موقع اُتے مجاہدین تے مہاجرین دی ہرمکن نقد وجنس توں بھر پور امداد کيتی۔ 1956ء وچ تحریک ختم نبوت دے موقع اُتے آپ نے بھر پور کردار ادا کيتا۔ ستمبر 1965ء دی جنگ وچ آپ نے ذاتی طور اُتے مجاہدین و مہاجرین دی امداد فرمائی تے اپنے متوسلین نوں وی خاص طور اُتے اس جہاد وچ حصہ لینے دی ترغیب دتی تے تاکید فرمائی تے خلاف معمول ومشرب اس موقع اُتے ریڈیو پاکستان توں اپنے عقیدت مندان دے لئی تقریری ریکارڈ کرائی جو 16 ستمبر 1965ء کوریڈیو پاکستان توں نشر کيتی گئی۔
قیام پاکستان دے بعد ابتدائی سالاں وچ حکومتی اہلکاراں دی غلط پلاننگ تے عوام دے مسائل دی طرف توجہ نہ دینا آپ دے دکھ دا باعث سی۔ 1971ء وچ مشرقی پاکستان دا سانحہ رونما ہويا تاں آپ دے قلب اُتے گہرا اثر ہويا۔ آپ آخری عمر وچ کافی بار نقاہٹ تے کمزوری دے پرزور حملے ہوئے۔
زندگی دے آخری ایام آپ نے ہسپتال وچ گزارے۔ 11 جون 1974ء نوں آپ نوں ہسپتال وچ داخل کيتا گیا۔ چونکہ آپ نوں غدود مثانہ ودھ جانے توں تکلیف سی اس لئی ڈاکٹراں نے آپریشن کرنا چاہیا لیکن کمزوری دے باعث ارادہ ملتوی کر دتا۔ زندگی دے آخری چند دن سخت تکلیف وچ گزارے۔ کمزوری دی وجہ توں گلوکوز دی بوتلاں لگانے دے لئی کئی بار سوئیاں چبھانا پئی کیونجے خون دی رگ نئيں ملدی سی۔ 20 جون نوں آپ دی طبیعت وچ کمزوری تے نقاہت پیدا ہوئے گئی تے ہر وقت استغراق دی کفیت طاری رہنے لگی۔ اس دے باوجود تمام نمازاں اشاراں توں چارپائی اُتے ادا کردے رہے۔
آپ دا وصال بروز ہفتہ 22 جون 1974ء بمطابق 2 جمادی الثانی 1394ھ رات گیارہ بجے ہويا۔ وصال دے وقت آپ دے دونے صاحبزادے، ڈاکٹر کرنل محمد شفیع، ڈاکٹر شہاب الدین، ڈاکٹر آصف چشتی، غلام مصطفیٰ، راجا غلام سرور، عبد الرزاق مٹھیالوی، ملک غلام ربانی تے سیٹھی محمد اسماعیل پشاوری موجود سن ۔
آپ دے جسد خاکی نوں ایمبولنس دے ذریعے گولڑہ شریف لیایا گیا جتھے رات 2 بجے غسل دینے دے بعد حرم سرا وچ اہل خانہ دی زیارت دے لئی رکھ دتا گیا۔ راتوں رات پورے ملک سمیت بیرون ملک وی آپ دے وصال دی خبر ہوئے گئی۔ اگلے روز 23 جون نوں نماز عصر دے بعد آپ دی نماز جنازہ شیخ عبد القادر جیلانی دی اولاد وچوں سابق سفیر عراق تے متولی دربار غوثیہ بغداد شریف دے بھائی دی اقتداء وچ ادا کيتی گئی جس وچ ہزاراں جید علمائے کرام، مشائخ عظام دے علاوہ ساڈھے تن لکھ افراد نے نماز جنازہ ادا کيتی۔ بعد وچ آپ دی تدفین والد گرامی دے پہلو وچ کيتی گئی جتھے اج وی مزار عوام و خواص دے لئی زیارت گاہ عام اے۔
آپ نوں خداوند قدوس نے اک بیٹی تے دو فرزند عطا فرمائے۔
ان وچ وڈے صاحبزادے حضرت سید غلام معین الدین شاہ گیلانی وڈے لالہ جی دے ناں ولقب توں مشہور نيں جنہاں دی ولادت باسعادت 1920ء وچ ہوئی سی تے دوسرے صاحبزادے حضرت سید شاہ عبدالحق گیلانی چھوٹے لالہ ہی دے لقب توں مشہور نيں۔ انہاں دی ولادت با سعادت 1926ء وچ ہوئی۔
آپ انتہائی درجہ دے متقی تے پرہیز گار تے سادہ طبیعت دے مالک سن ۔ دل وچ کدی صاحبزادگیت دا گمان پیدا نہ ہونے دتا بلکہ خلق خدا دی خدمت نوں اپنا شعار بنائے رکھیا۔ دنیا دی وڈی وڈی شخصیت کدی وی آپ دے قلب پراثر انداز نہ ہوسکی۔ دوسری طرف ادنٰی توں ادنٰی حثیت دا انسان آپ دی شفقت توں محروم نہ رہ سکیا۔ نماز پنجگانہ دی خصوصیت توں اہتمام فرماندے۔ ذکر و فکر تے اپنے اوراد و وظائف دے معمولات وچ کدی کمی نہ آنے دی۔ اپنے شیخ محترم تے والد بزرگوار دے نقش قدم اُتے چلنے وچ اپنی عافیت سمجھدے سن ۔ ہمہ وقت اپنے خواجگان دی طریقت اُتے عمل پیرا رہندے تے شریعت و طریقت دے اصولاں اُتے کار بند رہندے۔ بچپن ہی توں آپ وچ ولایت و کمالات، رشد و ہدایت تے قیادت دے آثار پائے جانے لگے سن ۔ جنہاں حضرات نے آپ دا بچپن دیکھیا اے اوہ کہندے نيں کہ نوعمری توں ہی متوجہ الی الحق ہوئے گئے سن ۔ قیادت نظم و ضبط تے جذب دی جھلکیاں نمایاں ہونے دی سن۔
آپ دے مزاج اُتے تواضع تے انکسار دا بہت غلبہ سی۔ اپنی تعریف و توصیف قطعا پسند نہ فرماندے سن آپ اکثر فرمایا کردے سن کہ لوک تاں جھوٹی تعریف کوقابل فخر سمجھدے نيں مگر ساڈے نزدیک سچی تعریف وی ضرر توں خالی نئيں ہُندی۔ اس توں عجب پیدا ہُندا اے اورنفس دے قوی ہونے دا امکان ہُندا اے اس دے برعکس نفس دے خلاف گل توں طبیعت وچ انکسار اورتوجہ الی اللہ پیدا ہُندی اے۔ اک مرتبہ آپ بمبئی وچ حکیم شمس الدین دے ہاں قیام پزیر سن کہ دوران گفتگو اک ایداں دے شخص دا ذکر آ گیا جو آپ دے خاندان توں بغض و عناد رکھدا سی اس دی گستاخی اس حد تک ودھ گئی کہ لوکاں وچ کہندا پھردا کہ ایہ سادات دا خاندان نئيں اے۔ حکیم صاحب نے اس دی مذمت شروع کر دتی۔ اس اُتے آپ نے حکیم نوں منع فرمایا تے نال ہی فرمایا کہ حکیم کيتا خبر اے کلیم وخبیر ذات اللہ جل شانہ دے نزدیک اسيں اہل نيں یا نئيں؟ . انہاں کلمات نوں سن کرحکیم شمس الدین تڑپ گئے تے خاموش ہوئے گئے تے بعد وچ کِسے تے محفل وچ اس گل دا ذکر کردے ہوئے فرمایا کہ آپ اِنّے اعلیٰ ظرف دے مالک نيں کہ آپ دی مثال نئيں ملدی ۔ ہور فرمایا کہ جے ميں نے حضور پیر مہر علی شاہ دے دست حق پرست اُتے بیعت نہ دی ہُندی تاں وچ آپ دے ہتھ اُتے بیعت کر لیندا۔
اک مرتبہ حکیم شمس الدین دے ہاں قیام دے دوران اک سفید ریش بزرگ آپ نال ملن آئے تے دعوت طعام دی پیشکش کیتی۔ اس بزرگ دے بارے وچ مشہور سی کہ اوہ قوم دے جولاہے نيں مگر اوہ لوکاں وچ اپنے بارے وچ مشہور کردے سن کہ پیر مہر علی شاہ میرے بھائی نيں تے انہاں نے اس گل نوں بنیاد بنا کے پیری مریدی دا دھندا چمکایا ہويا سی۔ حکیم اس دے تمام احوال توں واقف سن ۔ اس لئی اس اُتے برس پئے تے اسنوں سرکار کذاب وغیرہ کہنا شروع کر دتا۔ آپ نے حکیم نوں روکیا تے فرمایا کہ سفید داڑھی دا لحاظ کرن تے انہاں نوں کچھ نہ کدرے بلکہ آپ نے انہاں دے انہاں تمام معاملات توں واقف ہونے دے باوجود اپنے آبائی اخلاق کریمانہ توں کم لیندے ہوئے اس دی دعوت طعام قبول کر کے اس دے گھر وی تشریف لے گئے۔
آپ انتہائی کریم، حلیم الطبع تے درگزر توں کم لینے والے سن ۔ آپ دی طبیعت وچ انتقام ناں دی چیز وی نہ سی۔ آپ پرکئی مرتبہ حملے ہوئے دشمن دے بارے وچ علم ہونے دے باوجو تعرض نئيں فرمایا۔ اک مرتبہ آپ دے پلنگ دے تھلے چھپا ہويا دشمن پھڑیا گیا مگر آپ نے فوراً ہی معاف کر دتا۔
اسی طرح آپ وچ وضع داری وی کوٹ کوٹ کر بھری ہوئی سی۔ جس توں اک مرتب تعلق ہوئے گیا فیر آپ نے توں دم آخر اسنوں نبھایا۔ کوئی لکھ توڑ ے مگر آپ نے اسنوں جوڑنے ہی دی کوشش کيتی۔ [۲]