یوسف ہمدانی | |
---|---|
(عربی وچ: يوسف الحمدني) | |
جم | سنہ 1039 |
وفات | 4 نومبر 1140 (100–101 سال)
|
شہریت | خلافت عباسیہ |
عملی زندگی | |
استاذ | خواجہ عبداللہ انصاری ، ابو اسحاق شیرازی |
تلمیذ خاص | عبد الخالق غجدوانی ، ابن عساکر ، خواجہ احمد یسوی |
پیشہ | مرشد |
شعبۂ عمل | تصوف |
ترمیم |
خواجہ یوسف ہمدانی سلسلہ نقشبندیہ دے اکابرین تے اہم بزرگاں وچ شمار ہُندے نيں۔
یوسف ہمدانی یا ابو یعقوب محمدیوسف بن ایوب ہمدانی دا ناں گرامی یوسف تے کنیت ابویعقوب اے۔
خواجہ یوسف بن ایوب ہمدانی علم، عامل،عارف ،زاہد، پرہیز گار، صاحب احوال جلیلہ تے علوم و معارف وچ قدم راسخ رکھدے سن ۔ اپنے وقت وچ یگانہ شیخ سن ۔ آپ دی مجلس وچ علماء و فقہاء و صلحاء دا وڈا مجمع ہُندا۔ خراسان وچ مریدین دی تربیت آپ اُتے ختم سی۔ آپ دی مجلس وچ علما فقہا ،تے صلحاء دا وڈا مجمع رہیا کردا سی جو آپ دے کلام توں مستفیض ہُندا سی۔ آپ سٹھ سال توں زیادہ مسند ارشاد پرمتمکن رہے۔ کچھ عرصہ کوہ زرا [مضافات حوزان توں اے جو خراسان وچ نواح مردِ رود توں اے ] وچ وی مقیم رہے تے سوائے نماز جمعہ دے کدی باہر نہ نکلدے سن [۱]
آپ موضع بوزنجرد (ہمدان دے دیہات وچوں شہر سادہ دی طرف اک منزل دے فاصلے اُتے واقع اے )ماں 431ھ بمطابق 1039ء وچ پیدا ہوئے ۔"آپ دے آباؤ اجداد ہمدان دے سن "[۲]
اٹھارہ سال دی عمر وچ بغداد آئے۔ اوتھے ابو اسحاق شیرازی توں فقہ پڑھی۔ قاضی ابو الحسین محمد بن علی بن مھتدی باللہ، ابو الغنائم عبد الصمد بن علی بن مامون تے ابو جعفر محمد بن احمد بن مسلمہ توں سماع حدیث کیتا تے اصفہان و سمرقند وچ وی سماع کیتا۔
امام ارباب طریقت،مستغرق در بحر حقیقت،عارف ربانی، پیشوائے قوم۔
ظاہری علوم دے بعد باطنی علوم دی طرف متوجہ ہوئے،تصوف وچ آپ دتی نسبت شیخ ابو علی فارمدی توں اے جدوں کہ شیخ عبد اللہ جوینی نیشا پوری تے شیخ حسن سمنانی دی صحبت وچ وی رہے تے مقدم الذکر توں خرقہ پہنا۔ پہلے مرو وچ رہے اوتھے توں ہرات آئے فیر مرو چلے گئے و نيں اُتے وصال ہويا۔
جب شیخ عبد القادر جیلانی تحصیل علم توں فارغ ہوئے تاں بغداد وچ خواجہ یوسف ہمدانی نال ملاقات ہوئی فرماندے نيں "بغداد وچ اک شخص ہمدان توں آیا جسنوں یوسف ہمدانی کہندے سن تے کہیا جاندا سی کہ قطب نيں اوہ اک مسافر خانے وچ اترے وچ اوتھے گیا مگر معلوم ہويا کہ اوہ سرداب وچ نيں اوتھے گیا تاں مینوں دیکھدے ہی کھڑے ہوئے گئے مینوں اپنے پاس بٹھایا میرے تمام حالات میرے توں ذکر کیتے تے میری تمام مشکلات نوں حل فرمایا فیر فرمایا اے عبد القادر تسيں لوکاں نوں وعظ سنایا کرو ميں نے عرض دتی ميں عجمی ہاں فصحائے بغداد دے سامنے کِداں گفتگو کراں ایہ سن کر فرمایا کہ تسيں نوں فقہ ،اصول فقہ اختلاف مذاہب،نحو،لغت،تے تفسیر قرآن یاد اے تسيں وچ وعظ کہنے دی صلاحیت و قابلیت وی موجود اے بر سر منبر لوکاں نوں وعظ سنایا کرو کیونجے وچ تسيں وچ اک جڑ دیکھدا ہاں جو عننیڑے درخت ہوئے جائیگی"[۳]
آپ سید الکاملین صاحب کرامت ولی سن ۔ اک دفعہ اک عورت روندی ہوئی آپ دے پاس آئی تے عرض کیتا کہ فرنگی میرے لڑکے کوپکڑکے لےگئے نيں دعافرمایئے کہ اوہ آجائے۔ آپ نے فرمایا صبرکرو تے گھر واپس جاکے دیکھو تواڈا لڑکاتوگھرماں موجوداے۔ اوہ عورت جدوں واپس گھر پہنچی تاں دیکھاواقعی اس کالڑکاگھرماں موجود سی۔ لڑکے توں حال دریافت کیاتواس نے بتایاماں حالے قسطنطنیہ وچ قیدسی۔ پہرے دار اردگردموجود سن کہ اچانک اک نامعلوم شخص آیا اورمینوں اکھ جھپکتے ہی گھر پہنچادتا۔ اس عورت نے آپ دے پاس آکرتمام واقعہ بیان کیتا۔ آپ نے فرمایا تینوں حکم خدا توں تعجب آتااے۔ اک دفعہ آپ وعظ فرما رہے سن وعظ دی تاثیرسے تمام مجمع مسحورسی۔ دو فقہیہ وی حاضرین وچ موجود سن ۔ اوہ ایہ منظربرداشت نہ کرسکے تے آپ توں کہنے لگے چپ رہو کہ تسيں بدعتی ہوئے۔ آپ نے ارشاد کیاتم خاموش رہو کہ توانوں موت آنے والی اے۔ چنانچہ اوہ دونے ايسے وقت ايسے جگہ مرگئے۔[۴]
اخیر سفر مبارک ہرات توں مرو نوں آ رہے سن کہ راستے وچ ہرات تے بغشور دے درمیان موضع بامئین وچ بروز دو شنبہ 22 ربیع الاول، 535ھ بمطابق 1140ء وچ وصال فرمایا تے اوتھے دفن ہوئے۔ کچھ عرصہ دے بعد آپ دے مریدین وچوں ابن النجار آپ دے جسد اطہر نوں مرو لے گیا تے اوتھے خطیرہ وچ دفن کیتا جو آپ دے ناں توں موسوم اے۔[۵]
فقہا اربعہ وچوں آپ امام الآئمہ سرج الامہ امام ابو حنیفہ دے مقلد تے حنفی سن ۔
|