Baroševac
| Baroševac | |
|---|---|
|
| |
| Osnovni podaci | |
| Država |  Srbija
|
| Grad | Beograd |
| Gradska opština | Lazarevac |
| Stanovništvo | |
| Stanovništvo (2022) | 1260 |
| Geografija | |
| Koordinate | 44°23′33″N 20°22′05″E / 44.3925°N 20.368°E |
| Nadmorska visina | 138 m |
  Baroševac Baroševac na karti Srbije | |
| Ostali podaci | |
| Poštanski kod | 11565 |
| Pozivni broj | 011 |
| Registarska oznaka | BG |
Koordinate: 44° 23′ 33" SGŠ, 20° 22′ 05" IGD
Baroševac je naselje u gradskoj opštini Lazarevac u gradu Beogradu. Baroševac danas ima 259 domaćinstava u kojima živi 969 stanovnika. Udaljeno je 13 kilometara od Lazarevca. Površina Baroševca iznosi 1288 hektara, 43 ari i 88 m². Kroz Baroševac protiče reka Peštan koja je pritoka Kolubare.
Po legendi Baroševac je bio raskrsnica puteva kojim su prolazile brojne vojske, putopisci, trgovci. Prolazeći, zapažali su velike bare obrasle zukvom, rogozom i visokom travom nastale izlivanjem Peštana ili topljenjem snega, koje su se zadržavale tokom cele godine. Po barama mesto je i dobilo ime Baroševac.
Pretpostavlja se da su ovi krajevi naseljeni još u praistoriji ali su tragovi praistorijskih ljudi vrlo retki. Prvi pisane podatke o Baroševcu ostavio je katolički propovednik Bartolomej Kašić, koji spominje naselje Baošići (današnji Baroševac) u ravnici pod brdom Sveta Petka u svojom 'Autobiografiji' iz 1612. godine. Sledeći pisani targ ostavio je turski putopisac Evlija Čelebija u svojim 'Putopisima'. On spominje hrišćansko selo Barusudža, koje je pripadalo Smederevskom sandžaku (oblasti). Iz prvih godina austrijske vladavine Srbijom (1718-1739) ostala je Ebšelvicova karta (1723. god.) na kojoj je između ostalih mesta ostao Baroševac.. Novim uređenjem ustaničke Srbije Baroševac je pripao Gošnićkoj kneževini. Od 1839. godine Gošnićka kneževina , a samim tim i Baroševac pripao je Kolubarskom srezu. Prema tadašnjoj administrativnoj podeli srezovi su bili podeljeni na opštine, a jedna od opština je bila i Baroševac. Baroševačka opština je pored Baroševca obuhvatala i okolna sela: Zeoke, Bistrica, Mali Crljeni i Trbušnica. Ova podela je postojala do 1945. godine kada je ova administrativna podela ukinuta. Od 1952. do 1955. godine ponovo je uspostavljena stara administartivna podela i Baroševac je ponovo postao opština. Opština je sada osim Baroševca obuhvatala Zeoke, Bistricu, Male Crljene i Strmovo. Konačno 1955. godine ova administrativna podela je ukinuta. Osnovana je mesna kancelarija Baroševac koja pripada g radskoj opštini Lazarevac.
U Baroševcu je 1908. godine otvoren je jamski rudnik lignita. Jamski rudnik je zatvoren 1948. godine zbog podzemnih voda. Od 1960. godine vadi se ugalj lignit površinskom eksploatacijom. Geološke rezerve uglja lignita u Baroševcu procenjuju se na 115 miliona tona. Osim uglja lignita i rudnika u Baroševcu je postojao majdan u brdu Čokanlija koji je služio za vađenje kamena ali on nažalost više nije u funkciji. Od 1948. godine do sedamdesetih godina dvadesetog veka vađena je i dijatomejska (bela) zemlja koja se koristila za pravljenje opeke i kao izolacioni materijal. Šesdesetih i sedamdesetih godina vađena je i vatrostalna glina.
Kroz Baroševac protiče reka Peštan pritoka Kolubare. Pritoke Peštana na putu do Kolubare kroz Baroševac su sa leve strane potoci Rakinac i Hajdukovac, a pre prekopavanja sa desne strane su bili pozoci Zabel i Bukinac.
Godine 1817. sagrađena je crvka crvnara posvećena Prenosu moštiju Svetog oca Nikolaja. Izgradom nove zidane crkve brvnara je prnešena u Darosavu gde se i danas nalazi, međutim na temeljima stare crkve brvnare izgrađena je nova crkva brvnara čija je izgradnja trajala od 2001. do 2004. godine. Zidana crkva je građena od 1845. godine do 1851. godine i posvećna je Pokrovu Presvete Bogorodice. Crkva je građena od lomljenog i tesanog kamena i zalivena je krečnim malterom. Oslikavali su he braća Konstantin i Dimitrije Atanasijević kao i Jeremija Mihailović. Od 1863. godine u crkvi se nalazi zvono izuzetne zvučnosti.
Prva škola u Baroševcu je počela sa radom davne 1845. godine i to kao prva u Kolubarskom srezu. Škola je imala tri razreda i jednog učitelja. Zbog povećanja broja učenika 1884. godine napravljena je nova škola i otvoren je četvrti razred. Od 1886. godine radi dva učitelja. Godine 1950. počela je sa radom osmogodišnja škola. Sredinom devedsetih godina dvadesetog veka započeta je izgradnja nove škole koja joj nije otpočela sa radom.
Pošta u Baroševcu postoji od 1932. godine.
Ambiulanta u Baroševcu otvorena je 1983. godine , ali lekarska služba postojala je i ranije . Prvu lekarsku službu vršila je ruskinja Gali Karabina.
Početkom dvadesetog veka izgrađena je pruga uskog koloseka, koja je povezivala Lajkovac i Mladenovac a prolazila je i kroz Baroševac. Izgradnja takozvane ćirine pruge trajala je od 1907. do 1910. godine, a prvi vozovi su krenuli 10. juna 1910. godine. Pruga je bila u funkciji do 1983. godine. Od 1960. godine kroz Baroševac prolazi industrijska pruga šireg koloseka, koja je izgrađena za potrebe Rudarskog basena Kolubara.
Bitan događaj u novijoj istoriji Baroševca, koju ima velike posledice na selo je prekopavanje velikog dela teritorije sela od starne kolubarskih površinskih kopova lignita. Prekopavanja su počela 1960. godine ispravljanjem toka reke Peštan. Rudarskim radovima su zahvaćena brojna domaćinstva i dosada je iseljeno preko 190 domaćinstava. Prva domaćinstva su iseljena davne 1967. godine. Osim na reljef i ekosistem sela , prekopavanja su uticala i na odliv stanovništva.
Od 1935. godine u Baroševcu postoji fudbalski klub koji se do 1947. godine zvao Obilić a od tada Mladost. Najveći uspeh kluba je plasman u među 32 ekipe u Kupu Jugoslavije 1954, godine. Danas se Mladost takmiči u Prvoj beogradskoj ligi . Stadion na kojim kao domaćin igra Mladost je izgrađen 1978. godine i nosi naziv 'Miloš Živković' po dugogdišnjem funkcioneru i igraču kluba.
U naselju Baroševac živi 980 punoletnih stanovnika, a prosečna starost stanovništva iznosi 39,7 godina (38,8 kod muškaraca i 40,5 kod žena). U naselju ima 373 domaćinstva, a prosečan broj članova po domaćinstvu je 3,38.
Ovo naselje je velikim delom naseljeno Srbima (prema popisu iz 2002. godine).
|
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Etnički sastav prema popisu iz 2002. | ||||
|---|---|---|---|---|
| Srbi | 1229 | 97.53% | ||
| Muslimani | 7 | 0.55% | ||
| Romi | 6 | 0.47% | ||
| Crnogorci | 3 | 0.23% | ||
| Ukrajinci | 1 | 0.07% | ||
| Makedonci | 1 | 0.07% | ||
| nepoznato | 10 | 0.79% | ||
| m | ž | |||
| ? | 0 | 2 | ||
| 80+ | 5 | 14 | ||
| 75-79 | 16 | 26 | ||
| 70-74 | 37 | 38 | ||
| 65-69 | 32 | 47 | ||
| 60-64 | 27 | 38 | ||
| 55-59 | 34 | 32 | ||
| 50-54 | 40 | 31 | ||
| 45-49 | 54 | 59 | ||
| 40-44 | 60 | 38 | ||
| 35-39 | 42 | 53 | ||
| 30-34 | 41 | 37 | ||
| 25-29 | 22 | 39 | ||
| 20-24 | 45 | 35 | ||
| 15-19 | 49 | 52 | ||
| 10-14 | 48 | 49 | ||
| 5-9 | 30 | 38 | ||
| 0-4 | 28 | 22 | ||
| prosek | 38.8 | 40.5 | ||
|
|
|
|
| Pol | Ukupno | Poljoprivreda, lov i šumarstvo | Ribarstvo | Vađenje rude i kamena | Prerađivačka industrija | Proizvodnja i snabdevanje... | Građevinarstvo | Trgovina | Hoteli i restorani | Saobraćaj, skladištenje i veze |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Muški | 293 | 9 | - | 209 | 25 | 2 | 38 | 2 | 2 | 2 |
| Ženski | 169 | 37 | - | 51 | 22 | 2 | 2 | 10 | 17 | 2 |
| Oba | 462 | 46 | - | 260 | 47 | 4 | 40 | 12 | 19 | 4 |
| Pol | Finansijsko posredovanje | Nekretnine | Državna uprava i odbrana | Obrazovanje | Zdravstveni i socijalni rad | Ostale uslužne aktivnosti | Privatna domaćinstva | Eksteritorijalne organizacije i tela | Nepoznato | |
| Muški | - | 1 | - | - | - | 1 | - | - | 2 | |
| Ženski | 2 | 2 | 1 | 8 | 13 | - | - | - | - | |
| Oba | 2 | 3 | 1 | 8 | 13 | 1 | - | - | 2 |
- ↑ Knjiga 9, Stanovništvo, uporedni pregled broja stanovnika 1948, 1953, 1961, 1971, 1981, 1991, 2002, podaci po naseljima, Republički zavod za statistiku, Beograd, maj 2004, ISBN 86-84433-14-9
- ↑ Knjiga 2, Stanovništvo, pol i starost, podaci po naseljima, Republički zavod za statistiku, Beograd, februar 2003, ISBN 86-84433-01-7
- Baroševac 1612-2012 , Mesna zajednica Baroševac
