Cerovac (Smederevska Palanka)

Za ostale upotrebe, v. Cerovac (razvrstavanje).
Cerovac
Osnovni podaci
Država  Srbija
Upravni okrug Podunavski
Opština Smederevska Palanka
Stanovništvo
Stanovništvo (2022) 1177
Geografija
Koordinate 44°19′29″N 20°52′01″E / 44.324666°N 20.866833°E / 44.324666; 20.866833
Nadmorska visina 132 m
Cerovac na karti Srbije
Cerovac
Cerovac
Cerovac na karti Srbije
Ostali podaci
Pozivni broj 026
Registarska oznaka SP


Koordinate: 44° 19′ 29" SGŠ, 20° 52′ 01" IGD
Cerovac je naselje u Srbiji u opštini Smederevska Palanka u Podunavskom okrugu. Prema popisu iz 2002. bilo je 1177 stanovnika (prema popisu iz 1991. bilo je 1418 stanovnika).

Historija

[uredi | uredi kod]

Selo se nalazi jugozapadno od Palanke. Cerovac je starije naselje. U hrisovulji kojom despot Đorđe potvrđuje baštinu čelniku Radiću (1428-29.g.), koju je imao pod despotom Stevanom. U kraju Boljevcu postoji stari bunar koji smatraju za svetinju. Tu je po predanju, bila stara crkva, a i po tragovima od ruševina i iskopavaju se razne stvari. U Kaluđerici je, vele, postojao „devičanski manastir“. Sve su ovo tragovi koji ukazuju na neko staro naselje.

Za Cerovac imamo podataka o broju kuća iz prvih desetina 19.veka. Godine 1818. Cerovac je, po arački spiskovima, imao 27, a 1822.g. 32 kuće. Godine 18469. selo je imalo 62 kuće, a po popisu iz 1922.g. u selu je bilo 262 kuće sa 1430 stanovnika.

Stare su porodice: Đilasovići (danas raznim prezimenima) čiji je čukundeda došao pre Ustanka od Sjenice; Marinkovići (danas raznim prezimenima) čiji su se preci doselili pre Ustanka iz Crne Gore; Živojinovići, Obradovići i Stojanovići (Adamovići). Ostale porodice su doseljene i to: Petkovići iz Tulova (leskovački), Radojevići iz Velike Krsne, Mitrovići iz Daretina (moravski srez) Rajevići iz Brekova (moravički srez), Simići iz Lisine i t.d.. (podaci krajem 1921. godine).[1][2]

Demografija

[uredi | uredi kod]

U naselju Cerovac živi 976 punoletnih stanovnika, a prosečna starost stanovništva iznosi 44,7 godina (43,3 kod muškaraca i 46,1 kod žena). U naselju ima 332 domaćinstva, a prosečan broj članova po domaćinstvu je 3,55.

Ovo naselje je velikim delom naseljeno Srbima (prema popisu iz 2002. godine), a u poslednja tri popisa, primećen je pad u broju stanovnika.

Grafik promene broja stanovnika tokom 20. veka
Demografija
Godina Stanovnika
1948. 1681 [3]
1953. 1724
1961. 1680
1971. 1635
1981. 1492
1991. 1418 1338
2002. 1330 1177
Etnički sastav prema popisu iz 2002.
Srbi
  
1135 96.43%
Romi
  
36 3.05%
Crnogorci
  
3 0.25%
Hrvati
  
1 0.08%
nepoznato
  
2 0.16%


Reference

[uredi | uredi kod]
  1. Podaci su uzeti iz: „Naselja“ knj.19 (dr. B. M. Drobnjaković: Smederevsko podunavlje i Jasenice
  2. Literatura „Letopis Podunavskih mesta“(Beč 1998) period 1812 – 1935 g. Letopisa, po predanju, Podunavskih mesta i običaji nastanak sela ko su bili Dosenjenici čime se bavili meštani
  3. Knjiga 9, Stanovništvo, uporedni pregled broja stanovnika 1948, 1953, 1961, 1971, 1981, 1991, 2002, podaci po naseljima, Republički zavod za statistiku, Beograd, maj 2004, ISBN 86-84433-14-9
  4. Knjiga 2, Stanovništvo, pol i starost, podaci po naseljima, Republički zavod za statistiku, Beograd, februar 2003, ISBN 86-84433-01-7

Literatura

[uredi | uredi kod]
  • Izvor Monografija Podunavske oblasti 1812-1927. objavjeno (1927 g.)„Napredak Pančevo,,
  • „Letopis“: Podunavska mesta i običaji Marina (Beč 1999 g.). Letopis period 1812 – 2009 g. Sastavio od Pisanih tragova, Letopisa, po predanju mesta u Južnoj Srbiji, mesta i običaji nastanak sela ko su bili Doseljenici čime se bavili meštani
  • Napomena

U uvodnom delu autor je dao kratak istorijski pregled ovog područja od praistorijskih vremena do stvaranje države Kraljevine Srba, Hrvata i Slovenaca. Najveći prilog u ovom delu čine ,»Letopisi« i trudio se da ne propusti nijednu važnu činjenicu u prošlosti opisivanih mesta.

Vanjske veze

[uredi | uredi kod]