Cerovica | |
---|---|
Osnovni podaci | |
Država | Srbija |
Upravni okrug | Braničevski |
Opština | Kučevo |
Stanovništvo | |
Stanovništvo (2022) | 381 |
Geografija | |
Koordinate | 44°27′41″N 21°38′22″E / 44.4614°N 21.6394°E |
Nadmorska visina | 195 m |
Ostali podaci | |
Poštanski kod | 12240 |
Pozivni broj | 012 |
Registarska oznaka | PO |
Koordinate: 44° 27′ 41" SGŠ, 21° 38′ 22" IGD
Cerovica je naselje u Srbiji u opštini Kučevo u Braničevskom okrugu. Prema popisu iz 2002. bilo je 381 stanovnika (prema popisu iz 1991. bilo je 436 stanovnika).
U naselju Cerovica živi 308 punoletnih stanovnika, a prosečna starost stanovništva iznosi 40,6 godina (39,8 kod muškaraca i 41,3 kod žena). U naselju ima 125 domaćinstava, a prosečan broj članova po domaćinstvu je 3,05. Ovo naselje je u uglavnom naseljeno Srbima (prema popisu iz 2002. godine).
|
|
Etnički sastav prema popisu iz 2002. | ||||
---|---|---|---|---|
Srbi | 270 | 70.86% | ||
Vlasi | 94 | 24.67% | ||
Hrvati | 5 | 1.31% | ||
Rumuni | 2 | 0.52% | ||
Jugosloveni | 2 | 0.52% | ||
Albanci | 1 | 0.26% | ||
nepoznato | 3 | 0.78% |
m | ž | |||
? | 0 | 1 | ||
80+ | 3 | 5 | ||
75-79 | 7 | 13 | ||
70-74 | 11 | 13 | ||
65-69 | 6 | 11 | ||
60-64 | 15 | 9 | ||
55-59 | 11 | 10 | ||
50-54 | 14 | 10 | ||
45-49 | 16 | 12 | ||
40-44 | 13 | 15 | ||
35-39 | 16 | 8 | ||
30-34 | 8 | 15 | ||
25-29 | 10 | 14 | ||
20-24 | 16 | 15 | ||
15-19 | 9 | 11 | ||
10-14 | 13 | 7 | ||
5-9 | 9 | 15 | ||
0-4 | 12 | 8 | ||
prosek | 39.8 | 41.3 |
|
|
|
|
Pol | Ukupno | Poljoprivreda, lov i šumarstvo | Ribarstvo | Vađenje rude i kamena | Prerađivačka industrija | Proizvodnja i snabdevanje... | Građevinarstvo | Trgovina | Hoteli i restorani | Saobraćaj, skladištenje i veze |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Muški | 78 | 16 | - | 8 | 22 | 1 | 5 | 7 | 6 | 3 |
Ženski | 47 | 10 | - | - | 19 | 1 | 1 | 5 | 2 | - |
Oba | 125 | 26 | - | 8 | 41 | 2 | 6 | 12 | 8 | 3 |
Pol | Finansijsko posredovanje | Nekretnine | Državna uprava i odbrana | Obrazovanje | Zdravstveni i socijalni rad | Ostale uslužne aktivnosti | Privatna domaćinstva | Eksteritorijalne organizacije i tela | Nepoznato | |
Muški | - | - | 1 | 1 | 3 | 4 | - | - | 1 | |
Ženski | - | 1 | 4 | - | 4 | - | - | - | - | |
Oba | - | 1 | 5 | 1 | 7 | 4 | - | - | 1 |
Selo Cerovica se nalazi u istočnoj Srbiji na 153 km istočno od Beograda, a samo 2 km od Kučeva. Na obroncima Zviških i Homoljskih planina proteže se selo Cerovica sa prosečnom nadmorskom visinom od 195 m.
Prvi podaci o naselju na području sadašnje Cerovice potiču iz perioda Rimskog carstva. Među prvim stanovnicima tadašnjeg naselja bili su Kelti i oni su naseljavali područje pored potoka takozvano Corovica, zapadno od današnje Kolonije.
Kelti su mahom bili rudari koji su radili u rudniku u Majdan - Kučajni. Iz tog perioda postoje ostaci groblja vidljivo i danas.
Drugi pogrom ovih stanovnika desio se u periodu Turaka. Selo je bilo izgrađeno u zabačenim gustim šumama ali je turski put prolazio delom teritorije paralelno kuda vodi danas asfaltni put za centar naselja Cerovica. Prolazeći tu u odlasku za Kladurovo u rano jutro, turska vojska čuvši petlove otkrili su selo i pobili sve što su zatekli i sve kuće spalili.
Podaci govore da je nakon toga formirano naselje u delu takozvanom Šćomna (Staro selo). Među prvim koji su se doselili u Šćomnu bio je Jova Prvu bežeći od zuluma Turaka iz okoline Krivelj kod Bora. U tom periodu važilo je da turski subaša prvu noć provede sa mladom kada se naš čovek ženi, ali Jova Prvu je dohvatio pušku i ubio subašu i tako se sklonio na ovo skriveno mesto i tu sa ženom sagradio kuću pored izvora zvano Česma. Ubrzo zatim došao je i njegov brat, doselio se i sagradio kuću pored drugog izvora zvani Bobat.
Karakteristika tog naselja je bila da su svi žitelji imali kuće sa okućnicom pored puta i potoka ne veći od 5 ari. Njihova imanja su se nalazila na području današnjeg dela Cerovice tz. Polje, Bojnatovac i Valja. Da bi obrađivali svoja imanja i gajili stoku morali su svakog jutra da idu na svoje salaše, a uveče da se vrate svojim kućama. U centru sela su izgradili zajedničku kolibu sa prostranom prostorijom koja im je služila za njihove skupove i narodna veselja.
Takođe na području Šćomne sada već Cerovice a pominje se od 1465. godine od kada zvanično postoji pod tim imenom, postojalo je i mesno groblje. Naziv je dobilo od trgovaca koji su prolazili putem iz Gornje Kruševice (sadašnje Kučevo) za Kladurovo pa videvši prostrane stoletne cerove šume povikaše u glas „kako su lepi ovi cerovi“ i dadoše naselju ime Cerovica koje se i do danas očuvalo. Zbog svakodnevnog mukotrpnog odlaska i povratka iz sela na salaše i obrnuto, nakon Drugog svetskog rata počinje masovno iseljavanje iz starog sela Cerovice i svako gradi novu kuću na svom imanju na području dela Polje i Bojnatovac. Na taj način od sela zbijenog tipa nastalo je selo razbijenog tipa sa zaseocima Bojnatovac, Polje - Centar, Staro selo - Valja.
Karakteristično je da se vekovima na ovom području stanovnistvo bavilo poljoprivredom i stočarstvom. U ranijem periodu radi lakšeg čuvanja mnogobrojne stoke postojala je utrina - ograđeni prostor udruženih pašnjaka na kome se stoka vodila na ispašu, a inače brigu oko ograde su vodili vlasnici stoke tako što su čuvajući stoku imali deonice da obilaze i popravljaju oštećenja. Ulaz u samu utrinu je bio u predelu zvanom Ogrez. U ranijem periodu postojao je starešina sela ili kmet, a među prvima se pominje Petrić koji je najviše doprineo formiranju Cerovice i organizovanju ljudi na ovim prostorima. Danas su građani u naselju Cerovica organizovani radi ostvarivanja svojih potreba u okviru Mesne zajednice Cerovica, a koji je deo jedinstvenog sistema lokalne samouprave u Opštini Kučevo.
Sedište MZ Cerovica je u Cerovici - Dom kulture. MZ Cerovica graniči se sa sledećim MZ: Kučevo, Kučajna, Kaona i u jugozapadnom delu sa Nacionalnim parkom prema Krstu. Cerovica ima razvijenu putnu mrežu na svojoj teritoriji kud prolazi i regionalni put Kučevo Petrovac, a takođe centar je asfaltnim putem povezan sa centrom Kučeva, ostala putna mreža su putevi nasipani rizlom.