Edgar Lobel
| Edgar Lobel | |
| Rođenje | 24. 12. 1888. Iaşi, Rumunija |
|---|---|
| Smrt | 7. 7. 1982. (dob: 93) Oxford, Engleska |
| Državljanstvo | UK |
| Polje | Klasična filologija, papirologija |
| Institucija | Queen's College, Oxford, Bodleian Library |
| Alma mater | Balliol College, Oxford |
Edgar Lobel (24. decembar 1888, Iaşi, Rumunija – 7. jul 1982, Oxford, Engleska) bio je britanski klasični filolog i papirolog rumunskog porekla. Najpoznatiji je po svom višedecenijskom radu na objavljivanju književnih tekstova pronađenih među papirusima iz Oksirinha, kao i po izdanjiima Sapfe i Alkeja, u saradnji s Denysom Pageom. Njegov doprinos na polju papirologije i grčkih studija vrlo je značajan i svestran, a Eric Gardner Turner smatrao je da se Lobelu "treba odati priznanje kao naučniku koji stoji u istoj ravni s Porsonom i Bentleyem, velikom geniju engleske filologije".[1]
Lobel se rodio u rumunskom gradu Iaşiju 24. decembra 1888.[2] Kao dečak preselio se u Higher Broughton sa svojim roditejima Amelijom i Arthurom Lobel, brodovlasnikom.[3] Obrazovanje je sticao u školi u Kersalu, a zatim je pohađao gimnaziju u Manchesteru i potom osvojio stipendiju za Balliol College, Oxford 1906. godine[4] Siromaštvo je njegovog oca nateralo da emigrira u Sjedinjene Države, no Lebel je 1907. započeo svoj studij na Oxfordskom univerzitetu, gde je studirao pod mentorstvom nekoliko uvaženih klasičara, među kojima su bili Cyril Bailey, poznat po proučavanju Lukrecija, kao i A.W. Pickard-Cambridge.[5] Lobel je diplomirao klasičnu filologiju, antičku filozofiju i istoriju, a tokom studija osvojio je Gaisfordovu nagradu za poeziju na grčkom, kao i nekoliko drugih univerzitetskih priznanja.[5] Nakon što je godinu dana radio kao asistent, Lobel je nastavio svoje studije na Oxfordu, gde se upoznao s Gilbertom Murrayom.[5] No možda je još važnije bilo prijateljstvo koje je u to vreme sklopio s papirologom Arthurom Surridgeom Huntom, koji je Lobela uveo u polje papirologije i podstakao ga da ode u Berlin i 1913. i 1914. studira papirologiju pod mentofrstvom Wilhelma Schubarta.[5]
Njegovo izdanje Sapfe i Alkeja, Poetarum Lesbiorum Fragmenta (= Fragmenti lezbljanskih pesnika, uredio s Denysom Pageom) objavljeno je 1955, a iste godine Lobel je odbio ponuđenu titulu viteza.[6]
- Σαπφοῦς μέλη: The Fragments of the Lyrical Poems of Sappho (Oxford, 1925)
- Ἀλκαίου μέλη: The Fragments of the Lyrical Poems of Alcaeus (Oxford, 1927)
- (sa D. Pageom) Poetarum Lesbiorum fragmenta (Oxford, 1955)
- Greek Manuscripts of Aristotle's Poetics (London, 1933)
- ↑ Turner (1983, str. 276)
- ↑ Lloyd-Jones (2004), koji dodaje: "odnosno, 12. decembra po julijanskom kalendaru, koji je tada bio na snazi u Rumuniji". Turner (1983, str. 276) netačno kaže da je Lobel rođen u Higher Broughtonu 1889. godine, a ova pogrešna godina navedena je i na internetskoj stranici Projekta oksirinhijskih papirusa[mrtav link].
- ↑ Lloyd-Jones (2004)
- ↑ Lloyd-Jones (1991, str. 213), Turner (1983, str. 276)
- ↑ 5,0 5,1 5,2 5,3 Turner (1983, str. 276), Lloyd-Jones (2004)
- ↑ „The refuseniks and the honours they turned down”, The Times, 21 December 2003
- Lehnus, L. (2010), „Edgar Lobel”, Capasso, M., Hermae: Scholars and Scholarship in Papyrology, vol. II, Pisa & Rome, ISBN 9788862273374.
- Lloyd-Jones, H. (1991), „Edgar Lobel”, Greek in a Cold Climate, Savage, MD, pp. 213–14, ISBN 0389209678.
- Lloyd-Jones, H. (2004), „Lobel, Edgar (1888–1982)”, Oxford Dictionary of National Biography.
- McGuinness, Brian (December 16, 1993), „Obituary: Mary Lobel”, The Independent
- Turner, E.G. (1980), Greek Papyrology: An Introduction (2nd rev. izd.), Oxford, ISBN 0198148410.
- Turner, E.G. (1983), „Edgar Lobel †”, Gnomon 55: 275–80, JSTOR 27688386.
- Edgar Lobel[mrtav link] na internetskoj stranici Projekta oksirinhijskih papirusa.