edit |
Endonukleaza 1 specifična za flap strukturu | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
PDB prikaz baziran na 1ul1. | |||||||||||
Dostupne strukture | |||||||||||
1U7B, 1UL1, 3Q8K, 3Q8L, 3Q8M, 3UVU | |||||||||||
Identifikatori | |||||||||||
Simboli | FEN1; FEN-1; MF1; RAD2 | ||||||||||
Vanjski ID | OMIM: 600393 MGI: 102779 HomoloGene: 3034 GeneCards: FEN1 Gene | ||||||||||
| |||||||||||
Pregled RNK izražavanja | |||||||||||
podaci | |||||||||||
Ortolozi | |||||||||||
Vrsta | Čovek | Miš | |||||||||
Entrez | 2237 | 14156 | |||||||||
Ensembl | ENSG00000168496 | ENSMUSG00000024742 | |||||||||
UniProt | P39748 | P39749 | |||||||||
Ref. Sekv. (iRNK) | NM_004111 | NM_001271614 | |||||||||
Ref. Sekv. (protein) | NP_004102 | NP_001258543 | |||||||||
Lokacija (UCSC) | Chr 11: 61.56 - 61.56 Mb | Chr 19: 10.2 - 10.2 Mb | |||||||||
PubMed pretraga | [1] | [2] |
Flap endonukleaza 1 je enzim koji je kod ljudi kodiran FEN1 genom.[1][2]
Protein kodiran ovim genom uklanja 5' prepuste tokom DNK popravke i obrađuje 5' krajeve Okazakijevih fragmenta pri sintezi zaostajućeg lanca DNK. Direktna fizička interakcija između tog proteina i AP endonukleaze 1 tokom popravke isecanjem dugog segmenta baza omogućava koordinirani pristup proteina supstratu, čime se supstrat dodaje od jednog enzima do drugog. Ovaj protein je član XPG/RAD2 familije endonukleaza i jedan je od deset proteina koji su esencijalni za bezćelijsku replikaciju DNK. Sekundarna struktura DNK može da inhibira flap obradu na pojedinim trinukleotidnim ponavljanjima u maniru zavisnom od dužine koji skrivaju 5' kraj prepusta, koji je neophodan za vezivanje i presecanje proteinom kodiranim ovim genom. Stoga sekundarna struktura može da onemogući protektivnu funkciju ovog proteina, što dovodi do trinukleotidnih ekspanzija specifičnih za mesto.[2]
Endonukleaza 1 specifična za flap strukturu formia interakcije sa Ciklin-zavisna kinaza 2,[3] EP300,[4] ATP-zavisna helikaza Vernerovog sindroma,[5][6] Heterogeni nuklearni ribonukleoprotein A1,[7] Ciklin A2,[3] PCNA,[3][4][8][9][10][11][12] Protein blum sindroma[5] i APEX1.[11]