Genshin (源信 942 – 6. jul 1017), također poznat kao Eshin Sozu, bio je najuticajniji od tendai učenjaka u Japanu 10. i 11. vijeka. Za razliku od lutajućih propovjednika kao što je bio Kūya, Genshin je bio elitistički svećenik koji je propovijedao prepuštanje Amida Budi i poučavao kako je Japan ušao u mappō, ili "degenerirano doba" "kasnijeg zakona," u kome jedinu nadu za spasenje predstavlja moć Amitabhe. Prema njegovom mišljenju ostale doktrine nisu bile od pomoći, jer su ovisile o "samo-moći" (jiriki), koja ne može prevagnuti u kaosu degeneriranog doba kada je potrebna moć drugog (tariki). Njegov pristup tehnikama ponovnog rođenja Čiste zemlje je imao naglasak na vizualnu meditaciju, dok su kasnije sekte Čiste zemlje prednost davale verbalnom recitiranju kao nembutsu. Genshin je tu doktrinu iznio u svom magnum opusu Ōjōyōshū (往生要集 "Temelji rođenja u Čistoj zemlja"?), a čije su kasnije kopije došle sa upečatljivim ilustracijama sreće blagoslovljenih i patnji onih osuđenih na kaos.
Genshin ima značajan uticaj na današnju japansku kulturu prije svega zbog svog traktata, koji je značajno uticao na prikaze budističkih kraljevstava pakla (地獄 jigoku), a koji su se odrazili na poseban žanr horora i priča s moralnom poukom. Jedno od najpoznatijih takvih djela je japanski film Jigoku iz 1960. U Jodo Shinshu budizmu se Genshin smatrra šestim patrijarhom.
Genshin se navodi kao osnovač Enshin škole tendai budizma, kao i začetnik učenja o "originalnom prosvijetljenju" ili hongaku (本覚), gdje osoba može biti originalno prosvijetljena, ali nesvjesna toga. Genshin je ostavio više od 30 tekstova koji dan-danas utiču na brojne sekte Čiste zemlje.[1]