Historija modernog Sarajeva
| Ovaj članak je dio serije o historiji Sarajeva |
| Prahistorijsko doba |
| Srednji vijek |
| Rano osmansko doba |
| Kasno osmansko doba |
| Austrougarsko doba |
| Jugoslavija |
| Moderno Sarajevo |
Historija modernog Sarajeva počinje od proglašenja nezavisnosti Bosne i Hercegovine od Socijalističke Federativne Republike Jugoslavije, 1. marta 1992. godine. Sarajevo je postalo glavni grad nove države. 5. aprila su se održali masovni antiratni protesti i taj dan se obično uzima kao početak rata. Snajperista sa obližnjeg nebodera je tada ubio prvu znvaničnu žrtvu rata, Suadu Dilberović koja je učestvovala na protestima.
Tri godine koje su uslijedile, stavile su Sarajevo pod opsadu koja je trajala 1.425 dana i smatra se najdužom opsadom u historiji (pogledajte: Opsada Sarajeva). Grad je ostao bez struje, grijanja, vode, lijekova i ostalih medicinskih potrepština. Tokom opsade, srpske snage su, sa okolnim planina, granatirale gradske vojne ciljeve. Prosječno je ispaljivano 329 granata dnevno na Sarajevo, a najviše je ispaljeno 22. jula 1993. godine - čak 3.777 granata tokom zestokih borbi toga dana.
Osim potpunog uništenja ekonomije i politike grada, uništeni su i objekti od velikog kulturnog značaja. Mjesta kao Gazi Husrev-begova džamija, katolička katedrala ili jevrejsko groblje su granatirani i u manjoj ili večoj mjeri oštećeni, dok su objekti kao Vijećnica i Olimpijski muzej totalno uništeni. Srpske snage su granatama zapalile Nacionalnu i Univerzitetsku biblioteku dok su gadjale Muslimanske snage stacionirane u neposrednoj blizini, glavni Bošnjački kulturni centar na Balkanu kao i mnoge druge značajne kulturne objekte koji su sluzeni kao stitovi Muslimanskih snaga. U opsadi je uništeno oko 700 rukopisa, vrijedna Inkunabula kao i jedinstvena kolekcija bosanskih publikacija, nekih još iz vremena bosanskog kulturnog preporoda iz 19. vijeka. Biblioteke širom svijeta su surađivale kako bi vratile bar dio izgubljenog, kroz donacije u vidu elektronskih tekstova, na taj način obnavljajući elektronsku kolekciju Biblioteke.
Procjenjuje se da je tokom rata u Bosni i Hercegovini stradalo oko 12000 ljudi i još oko 50000 ranjeno. Poslije potpisivanja Dejtonskog sporazuma i perioda stabilizacije države i grada, Bosanskohercegovačka vlast je odredila 29. februar 1996. kao službeni datum prestanka opsade.
Nekoliko sljedećih godina je bio period rekonstrukcije Sarajeva. Tokom opsade, skoro da nije bilo zgrade bez oštećenja. Ruševine su bile kroz cijeli grad, i rupe od granata su bile učestala pojava. Također je pronađšeno mnogo mina na okolnim brdima i planinama.
Zahvaljujući inostranoj pomoći i domaćem radu, grad se počeo polahko oporavljati. 2003. godine, praktično da nije bilo ruševina u gradu i rupe od granata su postale rijetkost. Sarajevo je opet postao centar međunarodnih zbivanja, kao što je izuzetno uspješan filmski festival, Sarajevo Film Festival i Sarajevo je opet ponudilo da bude grad - domaćin Zimskim olimpijskim igrama.
Danas je Sarajevo jedan od gradova sa najbržim razvojem u regiji. Veliki broj različitih modernih zgrada je izgrađen ili je gradnja još uvijek u toku. Jedan od takvih je nedavno izgrađeni Bosmal City Centar, koji predstavlja najvisočiju zgradu na Balkanu. Pri kraju je i rekonstrukcija zgrade Vijeća ministara BiH koja je oštećena u ratu, a također se gradi Avazov Twist Tower, koji će biti jedna od najvisočijih zgrada u Evropi. nedavno je završena izgradnja autoputa koji povezuje Visoko sa Sarajevom. Sarajevo se nada kontinuiranom razvoju grada i stalnom povećanju stanovništva. Ako se nastavi izgradnja i razvoj ovim tempom, Sarajevo će uskoro vratiti prijeratno stanovništvo (mada neki stručnjaci procjenjuju da je trenutni broj stanovnika veći od od onog prijeratnog, ponajviše zbog doseljavanja stanovništva iz ruralnih dijelova države). Predviđa se da će, do kraja prve polovine 21. vijeka imati preko milion stanovnika što je dvostruko više nego sada. Cilj grada je da ponovo ugosti Zimske olimpijske igre 2014., ili bar 2018. ili 2022. godine