Ibrahim ibn al-Mahdi (arapski: إبراهيم بن المهدي) (779–839) bio je abasidski princ, pjevač, kompozitor i pjesnik. Rodio se kao sin trećeg abasidskog kalifa Al-Mahdija,[1] odnosno polubrat Al-Mahdijevih sinova Al-Hadija i Harun al-Rashida, s obzirom da mu majka nije bila Al-Khayzuran nego afroiranska (crna) princeza po imenu Shikla ili Shakla. Historičar Ibn Khallikan navodi da je zbog nje Ibrahim bio "tamne puti."[2]
Za vrijeme građanskog rata poznatog kao Četvrta fitna, Ibrahima su građani [[Bagdad]a 20. jula 817. proglasili kalifom i dali mu ime al-Mubarak (arapski: المبارك); istovremeno je proglašeno zbacivanje njegovog nećaka Al-Ma'muna. Ibrahim je tada stekao vjernost Hašemita.[3] Međutim, već nakon dvije godine je prisiljen odstupiti s dužnosti. Ostatak života je proveo svirajući i komponirajući pjesme. Suvremenici su ga pamili kao jednog od "najdarovitijih muzičara svog vremena, s fenomenalnim rasponom glasa."[1]