Koraćica se nalazi zapadno od Mladenovca. Koraćica je staro naselje. U Pavlovcu, jednom od današnjih krajeva Koraćice, i danas postoje razvaline srednjovekovne crkve Pavlovca, koja je svakako zadužbina despota Stevana. U Pavlovcu je 21. novembra 1425. godine despot Stefan Lazarević pisao pismo dubrovačkom knezu. Svakako da je ovo doba ovde pored crkve postojalo naselje, a verovatno da je despot Stevan tu imao lovački zamak, jer je poznato da je on često dolazio u Kosmaj da lovi. Početkom 18. veka, za vreme austrijske vladavine, pominje se u gročanskom distriktu naseljeno mesto Pablovaz-Ptavtovze. Godine 1735. pominje „enurія Tresіe monastira“ i u njoj „vъ Pavlovci knet petko“ Kasnije se, za vreme Kočine Krajine, Pavlovac više ne pominje kao naselje nego Koraćica. Govoreći o zbegu u Kosmaj Milovan Vidaković pominje sela Nemenikuće, Koraćicu i Rogaču.
Predanje veli da je ovo selo dobilo današnje ime po tome, što su doseljenici, uputivši se Kosmaju, naselili „u sam Korač.“ Prema mom secanju, a to mi je pricala baba po ocu Jelena Janicijevic, devojacko prezime Zivojinovic, rodjena negde oko 1880 godine, koja je zivela sve do udaje u Koracici, ime Koracica je nastalo tako sto je po predanju despot Stefan, naravno veoma silan covek, napravio korak [korak–koracica] nekih dva kilometra severno od sadasnjeg centra sela i sledeci put stao na sred Koracice. O tome postoji trag, stopa u kamenu, na poscetku borove sume odmah iznad izvora zvanog Zmajevac, u jednoj vema dubokoj i velikoj rupi pored samog puta. [Sasa Janicijevic]
I danas se priča o čumi koja je zavladala u selo pre Prvog Ustanka. Zbog toga se preselili u Blagojevcu, severoistočno od Koraćice, i u selo su se tek kasnije vratili.
Početkom 19. veka Koraćica je pripadala Vićentijevoj knežini i imala je 1818. g. 60, a 822. g. 70 kuća. Godine 1846. selo je pripadalo kosmajskom srezu i imalo je 124 kuće. Po popisu iz 1921. godine u selu ima 427 kuća.
Po predanju, koje se očuvalo, najstarije porodice su došle od Sjenice i Pešteri. Potomci tih najstarijih doseljenika jesu: Čulići, Đurićići i Petkovići (svi danas imaju i druga prezimena). Stara su porodica i iz istih krajeva i Petrovići-Ćerimovići čiji je predak bio knez Vićentije, jedan od pokretača Prvog Ustanka. Vićentije Petrović bio je 1815. godine oborknez gročanske nahije. (podaci krajem 1921. godine).[1][2]
Brojni stanovnici Koraćice su učestvovali u ratovima i na teritoriji Koraćice postoje brojna spomen obeležja posvećena tome.
U naselju Koraćica živi 1590 punoletnih stanovnika, a prosečna starost stanovništva iznosi 42,3 godina (41,1 kod muškaraca i 43,5 kod žena). U naselju ima 614 domaćinstava, a prosečan broj članova po domaćinstvu je 3,13.
Ovo naselje je velikim delom naseljeno Srbima (prema popisu iz 2002. godine).
↑Podaci su uzeti iz: „Naselja“ knj.26. dr. B. M. Drobnjaković Kosmaj ) i iz „Letopisa“ koraćičke opštine Br. 1429.
↑Literatura „Letopis Podunavskih mesta“(Beč 1998) period 1812 – 1935 g. Letopisa, po predanju, Podunavskih mesta i običaji nastanak sela ko su bili Dosenjenici čime se bavili meštani
Izvor: Monografija Podunavske oblasti 1812—1927, objavljeno (1927. g.) „Napredak Pančevo,
„Letopis“: Podunavska mesta i običaji, Marina (Beč, 1999. g.).
Letopis period 1812—2009. godine. Sastavio od Pisanih tragova, Letopisa, po predanju mesta u Južnoj Srbiji, mesta i običaji nastanak sela ko su bili Doseljenici čime se bavili meštani
Napomena
U uvodnom delu autor je dao kratak istorijski pregled ovog područja od praistorijskih vremena do stvaranje države Kraljevine Srba, Hrvata i Slovenaca. Najveći prilog u ovom delu čine »Letopisi« i trudio se da ne propusti nijednu važnu činjenicu u prošlosti opisivanih mesta.