Lisović se nalazi severozapadno od Sopota. Lisović je starije naselje. U selu se još nailazi na tragove od „ Kaldrme“ starog puta koji ovuda prolazio. Jedno mesto u selu zove se Madžarija i tu je, vele, bilo „madžarsko groblje“.
O postanku imena očuvalo se narodno predanje. Predanje veli da su prvi doseljenici ovde zatekli veliku šumu sa koje je, pošto je bila jesen, silno lišće popadalo po zemlji. Njih je začudilo ovako „lis-vito mesto“ počemu je, vele, i selo dobilo ime.
Sigurne podadke o Lisoviću imamo iz početka 18. veka. Na karti iz doba austrijske vladavine (1718-1739. g.) zabeleženo je ovo naselje pod imenom Lissoviz. U početku 19. veka je ulazilo u sastav Katićeve knežine i imalo je 1818. g 26 a 1822. g. 33 kuće. Godine 1846. pripadalo je srezu turijskom i imalo je 47 kuća. Po popisu iz 1921. godine. Lisović je imao 206 kuća sa 1016 stanovnika.
Najstarija porodica u selu jesu Sretenovići starinom iz Šarana (srez takovski). Njihov predak poznata ličnost Pavle Sretenović, koji je kao mladić učestvovao u Ustanku i borio se uz Janka Katića. Docnije je bio član magistrata i sudija u Beogradu. U stare porodice ubrajaju se i Minići, Paunovići, Mijailovići i lukići. Preci Minića, Paunovića i Mijailovići došli su iz Šarana a Lukići ne znaju od kuda su starinom. Ostale porodice mlađi doseljenici.
Selo je dobilo prvog učitelja1873. godine a škola je bila u privatnoj zgradi. Godine 1874. kupljena je zgrada koja je služila za školu sve do 1884., kada je podignuta nova škola. Stara škola je upotrebljena za učiteljske stanove.. (podaci krajem 1921. godine).[1][2]
U naselju Lisović živi 842 punoletna stanovnika, a prosečna starost stanovništva iznosi 41,4 godina (39,8 kod muškaraca i 43,0 kod žena). U naselju ima 353 domaćinstva, a prosečan broj članova po domaćinstvu je 2,99.
Ovo naselje je u velikim delom naseljeno Srbima (prema popisu iz 2002. godine).
↑Podaci su uzeti iz: „Naselja“ knj.26. dr. B. M. Drobnjaković Kosmaj ) i iz „Letopisa“ lisovičke opštine Br. 692.
↑Literatura „Letopis Podunavskih mesta“(Beč 1998) period 1812 – 1935 g. Letopisa, po predanju, Podunavskih mesta i običaji nastanak sela ko su bili Dosenjenici čime se bavili meštani
Izvor Monografija Podunavske oblasti 1812-1927 objavjeno (1927 g.)„Napredak Pančevo,,
„Letopis“: Podunavska mesta i običaji Marina (Beč 1999 g.). Letopis period 1812 – 2009 g. Sastavio od Pisanih tragova, Letopisa, po predanju mesta u Južnoj Srbiji, mesta i običaji nastanak sela ko su bili Doseljenici čime se bavili meštani
Napomena
U uvodnom delu autor je dao kratak istorijski pregled ovog područja od praistorijskih vremena do stvaranje države Kraljevine Srba, Hrvata i Slovenaca. Najveći prilog u ovom delu čine ,»Letopisi« i trudio se da ne propusti nijednu važnu činjenicu u prošlosti opisivanih mesta.
Srbija
1054
