| Masakr kod Portella della Ginestre | |
|---|---|
| Lokacija | općina Piana degli Albanesi na Siciliji, odnosno prijevoj koji vodi u San Giuseppe Jato |
| Datum | 1. maj 1947 10:15 |
| Meta | učesnici prvomajske povorke i simpatizeri Italijanske komunističke partije među sicilijanskim seljacima |
| Vrsta napada | napad vatrenim oružjem (zasjeda) |
| Mrtvih | 11 (po imenu: Margherita Clesceri, Giorgio Cusenza, Giovanni Megna, Francesco Vicari, Vito Allotta, Serafino Lascari, Filippo Di Salvo, Giuseppe Di Maggio, Castrense Intravaia, Giovanni Grifò i Vincenza La Fata.)[1] |
| Ranjenih | 27 |
| Počinitelji | Salvatore Giuliano i njegovi sljedbenici |
Masakr kod Portella della Ginestre (ital. Strage di Portella della Ginestra) je incident koji se zbio 1. maja 1947. na Siciliji, na teritoriju općine Piana degli Albanesi, kada je na učesnike tradicionalne prvomajske povorke otvorena vatra iz teških mitraljeza. Od metaka i u metežu koji je nastao je poginulo 11, a ranjeno 27 osoba. Italijanske vlasti su nekoliko godina sudskom presudom kao počinitelja naveli pripadnike razbojničke bande Salvatorea Giuliana, mada se sam Giuliano od zločina nastojao ograditi, a nikada nije službeno utvrđen jasan motiv za taj čin. Taj je događaj predstavljao prvi veći slučaj političkog nasilja u Italiji poslije Drugog svjetskog rata te je postao predmetom brojnih teorija zavjere i špekulacija među historičarima. Obično se smatra da je napad izvršen u kontekstu kampanje za prve izbore u poratnoj Italiji, odnosno kako bi se zastrašili pristaše ljevičarskih stranaka (uključujući komuniste), koji su nedugo prije na lokalnim izborima u Siciliji doživjeli neočekivani uspjeh. Kao naručitelji i nalogodavci se najčešće navode sicilijanska mafija, američka vlada i njene obavještajne službe (OSS), odnosno bogati veleposjednici i desničarski političari. Napad je, usprkos zgražanja u italijanskoj javnosti, postigao svoju navodnu svrhu - u Italiji, kao i na samoj Siciliji je sljedeće godine pobijedila desničarska Demokršćanska stranka koja će uspostaviti režim Prve republike i vladati četiri i po vijeka. Sam Giuliano, kome je događaj trajno načeo dotadašnju reputaciju narodnog junaka, je nekoliko godina kasnije ubijen, a ista sudbina je potom snašla i njegovog pomoćnika Gasparea Pisciottu, te je tako tajna o motivima i naručiteljima sa njima otišla u grob.
Masakr je godine 1962. rekonstruiran u filmu Salvatorea Giuliano Francesca Rossija. Također se prikazuje u filmu The Sicilian iz 1987. godine, ekranizaciji istoimenog romana Marija Puza, gdje se sugerira da je Giuliano htio samo zastrašiti, a ne ubijati ljude. Godine 2009. je prikazan i u italijanskom filmu Baaria.