Mein Leben für Irland | |
---|---|
Režija | Max W. Kimmich |
Producent | Hans Lehmann |
Scenario | Toni Huppertz |
Uloge | |
Muzika | Alois Melichar |
Fotografija | Richard Angst |
Montaža | Willy Zeyn junior |
Studio | Tobis-Filmkunst GmbH (Berlin), Herstellungsgruppe Herbert Engelsing |
Datum(i) premijere | 17. 2. 1941
|
Trajanje | 97 min. |
Zemlja | Njemačka |
Jezik | njemački |
Mein Leben für Irland (sh. Moj život za Irsku) je njemački crno-bijeli film snimljen 1941. u režiji Maxa W. Kimmicha. Radnja je smještena u Irsku na početku 20. vijeka, odnosno prikazuje dvije generacije boraca za nezavisnost od britanske vlasti, a čije će aktivnosti eskalirati u ustanku 1921. godine. Protagonist, koga glumi Will Quadfleg, je sin obješenog patriota poslan u britansku školu kako bi se od njega napravilo "pravog britanskog podanika", ali koji odatle sabotira britanske napore da se uguši ustanak.
Film je nastao za vrijeme drugog svjetskog rata, odnosno kao dio propagandnih nastojanja nacističke Njemačke da se Britanci što više ocrne kao ugnjetači, ali i njemačka i međunarodna javnost asociranjem na uspješnu irsku borbu za nezavisnost podsjeti kako nisu nepobjedivi. Dodatni poticaj za snimanje je dao i veliki uspjeh ranijeg filma Der Fuchse von Glenarvon, koji je imao istu tematiku. Prema kasnijim navodima Quadflega, prilikom snimanja je došlo do incidenta u kome je, zbog mobilizacije pirotehničkog stručnjaka u vojsku, filmska ekipa dobila nedovoljno precizne instrukcije te u sceni borbe koristila pravi eksploziv; to je dovelo do nesreće u kojoj je veliki broj statista poginuo ili ozlijeđen; scena je svejedno iskorištena u filmu.
Film je imao veliki uspjeh i gledanost u Njemačkoj i okupiranim zemljama. .[1] U okupiranoj Poljskoj se, međutim, dio njemačkih gledatelja izrazio bojazan da bi veličanje irske borbe za nezavisnost mogao od strane poljskog stanovništva shvaćen kao alegorija na vlastitu situaciju, odnosno poticaj podršci pokretu otpora.[2][3]