Nortonov kuloar

Sjeverna strana Mount Everesta: rute i važnije tačke

Nortonov kuloar ili Veliki kuloar je jedna strma jaruga na Sjevernoj strani Mount Everesta u Tibetu koja leži istočno od piramidalnog vrha i proteže se do 150 m. ispod vrha. Zapadno od vrha je sličan Hornbein kuloar.

Kuloar je dobio ime po Edward Felix Nortonu vođi Britanske ekspedicije iz 1924. koji se u pokušaju 4. juna 1924. god. da dođe do vrha, penjao ovim kuloarom, i došao do visine 8570 m. On ja sišao sa grebena i nastavio kuloarom da bi smanjio uticaj vjetra na sjeveroistočnom grebenu. Do vrha nije došao, iako mu je preostao ne toliko naporan uspon, jer mu se u očima pojavila dupla slika i nije mogao dobro vidjeti gdje staje nogama.[1]

Messnerov uspon

[uredi | uredi kod]

Nortonov kuloar poznat je po jednom od najvećih alpinstičkih poduhvata, kada je 1980. god. Reinhold Messner tokom svog solo uspona i bez korištenja kisika (alpski stil), nakon što je sišao sa Sjevernog grebena, ušao u ovaj kuloar, i ispenjao se na vrh. Inspiracija za uspon bio mu je Nortonov pokušaj iz 1924. god. takođe bez kisika.

Ostala penjanja

[uredi | uredi kod]

God 1984 jedna Australijska ekspedicija penjala je novu rutu. Od Rongbuk ledenjaka krenuli su direktno preko Sjeverne strane i svoj treći visinski kamp podigli su na ulazu u kuloar na visini 7.500 metara. Iz slijedećeg kampa na 8.150 m. Tim Macartney-Snape i Greg Mortimer ispenjali su se na vrh 2. oktobra bez boca kisika kao prvi Australijanci na vrhu Mount Everesta.

Francuski snouborder Marco Siffredi izveo je 2001. godine prvi snoubord silazak sa Everesta koristeći Nortonov kuloar. Poginuo je slijedeće godine pokušavajuči se spustiti sa susjednog Hornbein kuloara.[2]

Reference

[uredi | uredi kod]