RADA VRANjEŠEVIĆ | |
---|---|
Datum rođenja | 25. maj 1918. |
Mesto rođenja | Rekavice, kod Banjaluke Kraljevina SHS |
Datum smrti | 25. maj 1944. (26 god.) |
Mesto smrti | Drvar ND Hrvatska |
Profesija | službenica |
Članica KPJ od | 1940. |
Učešće u ratovima | Narodnooslobodilačka borba |
U toku NOB-a | član Biroa Okružnog komiteta KPJ za Bosansku krajinu |
Narodni heroj od | 27. jula 1951. |
Rada Vranješević (1918 — 1944), učesnica Narodnooslobodilačke borbe i narodni heroj Jugoslavije.
Rođena je 25. maja 1918. godine u selu Rekavice, kod Banjaluke. Potiče iz svešteničke porodice, njen otac Đorđe je bio pravoslavni sveštenik. Osnovnu školu je završila u selu Glogovac, kod Prnjavora, a nižu gimnaziju u Derventi i Banjaluci. Potom je najprije upisala Učiteljsku školu u Banjaluci, iz koje je izbačena 1932. godine, zbog svojih ljevičarskih shvatanja. Dalje školovanje je nastavila u Trgovačkoj akademiji, u kojoj je 1933. godine pristupila jednoj omladinskoj grupi koja je radila pod rukovodstvom Saveza komunističke omladine Jugoslavije (SKOJ). Zbog ovoga je 1934. godine ponovo izbačena iz škole. Od 1936. do 1938. godine je živjela u Skoplju, gdje je nastavila školovanje. Za to vrijeme je politički radila sa srednjoškolskom omladinom. Po završetku Trgovačke akademije, 1939. godine, nije mogla se zaposliti, pa je jedno vrijeme bila kod svojih roditelja u Glogovcu.
Početkom 1939. godine dobila je posao u Savezu nabavljačkih zadruga državnik činovnika u Beogradu. Odmah po dolasku u Beograd, povezala se sa sindikalnom organizacijom privatnih nameštenika „Botič“ i aktivno radila u njoj. Pored rada u „Botiču“ Rada je učestvovala u raznim partijskim akcijama u Beogradu: na decembarskim demonstracijama 1939. godine, u nekoliko štrajkova radnika fabrike aviona, u rasturanju partijskih letaka, u prikupljanju pomoći i dr. U Komunističku partiju Jugoslavije (KPJ) je primljena 1940. godine.
Krajem 1940. godine, posle štrajka u Savezu činovničkih zadruga, uhapsili su je, a posle toga i izbacili iz službe. Od tada pa do rata, nastavila je da radi u „Botiču“ i u partijskoj organizaciji. Pod ličnim rukovodstvom Svetozara Vukmanovića Tempa radila je na prebacivanju partijskog materijala za Crnu Goru. Nekoliko puta je nosila velike količine partijskog materijala iz Beograda za Nikšić - iz Centralnog komiteta KPJ za Pokrajinski komitet KPJ za Crnu Goru.
Maja 1941. godine napustila je Beograd i povezala se sa banjalučkom partijskom organizacijom. Do jula je bila član Mesnog komiteta SKOJ-a, a od jula do septembra član Mesnog komiteta KPJ u Banjaluci. Potom je po odluci Partije otišla na slobodnu teritoriju Podgrmeča. Kada je formiran prvi Okružni komitet KPJ za Podgrmeč, Rada je postala njegov član i istovremeno bila sekretar Okružnog komiteta SKOJ-a za Podgrmeč.
Novembra 1942. godine bila je izabrana za člana Oblasnog komiteta KPJ za Bosansku krajinu. Radila je najviše u partijskim organizacijama i bila član Centralnog odbora Antifašističkog fronta žena Jugoslavije (AFŽ). Radila je i na stvaranju omladinskih partijskih organizacija i organizacija Ujedinjenog saveza antifašističke omladine Jugoslavije (USAOJ), naročito u Novskom i Bihaćskom srezu. Učestvovala je na Prvom zasijedanju ZAVNOBiH-a, u Mrkonjić Gradu, 25. novembra 1943. godine.
U vrijeme njemačkog desanta na Drvar, Rada se nalazila u Okružnom komitetu SKOJ za Drvar, gdje je došla po zadatku Okružnog komiteta KPJ za Bosansku krajinu. Ujutru 25. maja 1944. godine, na njen 26. rođendan, uhvatili su je nemački padobranci. Sprovedena je u logor na groblju i poslije osmočasovnog mučenja, pokušala je da pobjegne, ali je u bjekstvu ubijena. Poslije oslobođenja, njeni posmrtni ostaci su preneseni i sahranjeni na Partizansko spomen-groblje u Banjoj Luci.
Ukazom Prezidijuma Narodne skupštine Federativne Narodne Republike Jugoslavije, 27. jula 1951. godine, proglašena je za narodnog heroja Jugoslavije.
Segment isključivo posvećen Narodnooslobodilačkoj borbi. |