| Ovaj članak je dio serije o historiji Sarajeva |
| Prahistorijsko doba |
| Srednji vijek |
| Rano osmansko doba |
| Kasno osmansko doba |
| Austrougarsko doba |
| Jugoslavija |
| Moderno Sarajevo |
Historija Sarajeva za vrijeme Osmanskog carstva se može podijeliti u dva dijela. Prvi dio podrazumijeva zlatne godine grada, rano osmansko doba, koje je trajalo od 1521. do 1697. Drugi dio historije je kasno osmansko doba, koje traje od 1697. do 1878., godine opadanja moći Osmanskog carstva, a samim tim i grada, često popraćeno mnogim katastrofama.
Nije slučajnost da početak kasnog osmanskog doba u historiji Sarajeva počinje završetkom Austrijsko-Osmanskog rata. Poslije poraza u bitki kod Beča 1683. godine, uslijedili su mnogi napadi evropskih sila na granice Osmanskog carstva. U jednom od takvih napada, 1697. godine, predvođeni princom Eugenom Savojskim je imao ogromne posljedice po grad. Uništavajući slabu i neorganizovanu odbranu, Savojski je sa lakoćom ušao u Sarajevo. Tada je opljačkao grad, kao što nikad prije nije bio opljačkan, a zatim ga je zapalio.
Sarajevo je bilo opustošeno zbog ovog napada. Samo je nekoliko građevina preživilo plamen, a to su većinom građevine izgrađene od kamena. Građani Sarajeva su tada počeli sa obnovom grada, od jednog trga, i to nije bila obnova samo građevina i zgrada, nego i kulturna i politička. U to vrijeme, sjedište Bosanske vlade je već bilo prebaćeno u Travnik, a požar uopće nije popravio situaciju. Jednu čitavu deceniju, od 1747. do 1757. godine, grad je čak iskusio i anarhiju.
Iako grad nije arhitektonski i strukturno ono što je bio prije napada, intelektualnost grada nije mnogo propatila. Ustvari, 18. vijek je izrodio mnoge velike mislioce i stvaraoce u Sarajevu, kao što su Mehmed Mejlija Guranij i Mula Mustafa Bašeskija. Značajne biblioteke, škole i džamije su izgrađene, ali i mnoga utvrđenja.
Kasne 1700te nisu bile baš uspješno doba za grad. 1788. godine, novi požar je bjesnio kroz grad, i to samo 5 godina poslije kuge koja je poharala grad. Početkom 19. vijeka, stvari nisu bile mnogo bolje, pogotov jer je Srbija stekla nezavisnost od Osmanskog carstva, stvarajući prepreku izmđeu Sarajeva i Istanbula. To je na kraju rezultiralo ustankom protiv Osmanskog carstva, predvođenim Bošnjačkim generalom i nacionalnim herojom, Huseinom kapetanom Gradaščevićem.
Zahtjevajuću nezavisnost Bosne i Hercegovine od Turaka, Gradaščević je poveo nekoliko bitaka oko Bosne. Posljednja i vjerovatno najznačajnija bitka je bitka na Sarajevskom polju iz 1832. godine, kada je Husein kapetan Gradaščević pretrpio poraz u toj teškoj bitki, ponajviše zahvaljujući izdaji svojih suboraca. tada je izrekao svoju poznatu izreku:
Ovo je posljednji dan naše slobode.
Sljedećih nekoliko decenija, u Sarajevu nije bilo bitnijeg razvoja, budući da je venulo zajedno sa "Evropskim bolesnikom".