Urokanska kiselina | |||
---|---|---|---|
IUPAC ime |
| ||
Identifikacija | |||
CAS registarski broj | 104-98-3 | ||
PubChem[1][2] | 1178 | ||
MeSH | |||
Jmol-3D slike | Slika 1 | ||
| |||
Svojstva | |||
Molekulska formula | C6H6N2O2 | ||
Molarna masa | 138,124 g/mol | ||
Tačka topljenja |
225 °C | ||
Ukoliko nije drugačije napomenuto, podaci se odnose na standardno stanje (25 °C, 100 kPa) materijala | |||
Infobox references |
Urokanska kiselina je intermedijer u katabolizmu L-histidina.
Ona se formira iz L-histidina putem dejstva histidinske amonijačne lijaze (histidaze ili histidinaze) eliminacijom amonijaka.
U jetri se urokanska kiselina transformiše posredstvom urokanaze u 4-imidazolon-5-propionsku kiselinu i naknadno u glutaminsku kiselinu.
Nasledna deficijencija urokanaze dovodi do povišenih nivoa urokanske kiseline u urinu, stanja poznatog kao urokanska acidurija.
Urokanska kiselina je prvi put izolovana 1874. iz psećeg urina,[3].