Velibor Gligorić (Ripanj, 27. jul 1899 — Beograd, 3. oktobar 1977) je bio književni i pozorišni kritičar, profesor Univerziteta u Beogradu, urednik mnogih istova, a od 4. novembra 1965. do 16. decembra 1971 obavljao je dužnost presednika SANU.
Rođen je od oca Dimitrija Gligorića Sokoljanina (1869-1913), učitelja poreklom iz Donje Ljuboviđe, i majke Stane, rođene Đurđević, učiteljice iz Novog Sada. Studije prava je počeo u Francuskoj, a završio ih 1924. u Beogradu.[1] Radio je kao službenik u Ministarstvu trgovine i industrije Kraljevine Jugoslavije, 1926-1941, a nakon Drugog svetskog rata kao direktor Drame Narodnog pozorišta u Beogradu, 1945-1948 i kao upravnik Jugoslovenskog dramskog pozorišta u Beogradu, 1948-1958;
Bio je profesor Filozofskog fakulteta u Beogradu i imao je titulu dr hc Beogradskog Univerziteta.
Dopisni član SANU, na Odeljenju literature i jezika, postao je 14. jun 1955. a redovni 30. januar 1958. Funcioju Sekretara SANU obavljao je od 15. april 1960 do 21. decembar 1961, podpredsednika od 21. decembra 1961 do 4. novembra 1965, a predsednik je bio od 4. novembra 1965 do 16. decembra 1971.
Godine 1969. bio je predsednik Saveta jugoslovenskih akademija nauka i umetnosti.
Dobitnik je Sedmojulske nagrade, 1960; Nagrade AVNOJ-a, 1968; Vukove nagrada, 1969. Ordena zasluga za narod sa zlatnom zvezdom, 1964; Ordena Republike sa zlatnim vencem, 1969; Ordena bratstva i jedinstva 1. Reda i Ordena rada 1. Reda.
Sahranjen je u Aleji zaslužnih građana na Novom groblju.
prethodnik Ilija Đuričić |
Predsednik Srpske akademije nauka i umetnosti 1965 — 1971 |
sledbenik Pavle Savić |