Vojislavljevići
Vojislavljevići su jedna od prvih dinastija koji su vladali Dukljom od sredine 10. do konca 12. vijeka. Tijekom njihove vladavine Duklja je izborila samostalnost od Bizantskog Carstva i potom se digla na razinu kraljevstva.
Prvi kralj dinastije Vojislavljevića je bio Mihailo.
Kratkotrajna moć dinastije Vojislavljevića je od polovice 11. vijeka imala uzlaznu liniju. Na vrhuncu je bila za doba Bodina, kada se teritorij rasprostirao od Neretve na zapadu do rijeke Vojuše na istoku (Albanija), a na sjeveru je Dukljansko kraljevstvo obuhvaćalo velike dijelove Raške i Bosne,[1] a nakon toga je početkom 12. vijeka upala u samouništavajuće građanske ratove.
Nakon crkvenog raskola 1054. godine ostalo je Dukljansko kraljevstvo pod Vojislavljevićima rimokatoličko, i pravoslavno. Nerijetke su borbe između raznih Vojslavljevića.
- Vojislav, dukljanski knez; Sveti Vladimir mu je bio stric ili brat od strica, vladao od 1018. do 1043., osamostalio Duklju, 1042. pobijedio bizantsku vojsku.
- Bodin, vladao je od 1082. do 1108. godine, za njegovoga doba Dukljansko kraljevstvo bilo je na vrhuncu.
- Mihailo II., dukljanski kralj, naslijedio oca Bodina nakon njegove smrti 1108. godine, no ubrzo je bio svrgnut.
- Dobroslav, dukljanski kralj, sin Mihaila i polubrat Bodina, voljom je naroda izabran za kralja, no ubrzo je postao žrtva urote, Dobroslava, njegov nasljednik na dukljanskom prijestolju kralj Vladimir, oslijepio. Umro je Dobroslav u samostanu Sv. Srđa i Vakha pokraje rijeke Bojane.
- Vladimir, dukljanski kralj, unuk Mihaila, surađivao s raškim županom Vukanom, na jačanju srbijanskih zemalja Raške i Duklje. U Duklji o kojoj izvještava i Ljetopis popa Dukljanina. Otrovan je 1118. po naređenju Bodinove žene kraljice Jakvinte.
- Đorđe, u dva navrata dukljanski kralj, najprije 1118. a onda u razdoblju od 1125. do 1131. godine. Sin Bodinov. Sa svojom majkom Jakvintom se žestoko obračunavao sa Dukljanskim kraljevstvom. No, Bizant je uskoristio unutarnje borbe, pa su poduzeli vojni napad na Duklju, zauzeli prijestonicu Skadar, uhitili Jakvintu i poslali je u Carigrad; tamo je i umrla. Nakon borbi, Đorđa su Bizantinci zarobili i odveli također u Carigrad gdje je i umro.
- Grubeša, dukljanski kralj, sin kneza Branislava, vladao od 1118. do 1125. kao bizantski vazal, te ratovao protiv kralja Đorđa.
- Gradihna, dukljanski kralj, vladao od 1131. do 1141. godine, sin kneza Branislava, za kralja postavljen kao bizantski vazal. Ljetopis popa Dukljanina opisuje kako je bio Gradihna, "blag, krotak, milosrdan, zaštitnik udovica i siročadi". Moć je Dukljanskoga kraljevstva za njegova doba već bila na izmaku.
- Radoslav, dukljanski knez, naslijedio prijestolje do svoga oca kralja Gradihne, no za razliku od njega i svih ostalih Vojislavljevića od doba Mihaila, Radoslav nije nosio titulu kralja, što svjedoči o dezintegraciji moći Dukljanskoga kraljevstva.
