ڈاکٹر بشریٰ رحمان / بشریٰ رشید (اردو: بشری رحمن) (انگریزی: Bushra Rahman) (ڄَمَّݨ دی تَرِیخ: ٢٩ اگست ١٩٤٤ء – فوت تِھیوݨ دی تَرِیخ: ٧ فروری ٢٠٢٢ء) ہِک پاکستانی مصنف زنانی ہَن۔[١] اِنّھاں نے کئی کتاباں لِکھیاں۔[٢][٣][٤]
بشریٰ ٢٩ اگست ١٩٤٤ء وِچ برطانوی ہند دی ریاست بہاولپور (بعد ازاں بہاول پور، پاکستان) دے ہِک سرائیکی ٹَٻَّر سئیں "حکیم عبد الرشید" دے گھر ڄَمّی ہَن۔ بشریٰ ہِک سرائیکی اَتے اردو مصنف زنانی ہِن۔ اُنّھاں نے کئی کتاباں لِکھیاں۔ ٢٠٠٧ء وِچ اُنّھاں کُوں صدارتی اعزاز ستارۂ امتیاز نال نوازیا ڳیا۔ ١٧ تُوں وَدھ ناول اَتے سفرنامے اِنّھاں نے لِکّھے ہَن۔ اِنّھاں نے جامعہ پنجاب تُوں ایم اے صحافت دی سند حاصل کِیتی۔
اِنّھاں نے اپݨاں سیاسی پن٘دھ ١٩٨٣ء وِچ شروع کِیتا۔ بشریٰ رحمان ١٩٨٥ء اَتے ١٩٨٨ء وِچ رکنِ پنجاب اسمبلی بݨی، ٢٠٠٢ء اَتے ٢٠٠٨ء وِچ مسلم لیگ ق دے ٹِکٹ تے رکنِ قومی اسمبلی بݨی۔ پی ٹی وی اَتے پرائیویٹ پروڈکشن کِیتے کئی ڈرامے وی لِکّھے، اِنّھاں دے ناول اَتے افسانیاں نے زنانیاں وِچ ٻہوں دُھم پاتی اِنّھاں دے افسانیاں دے کئی مجموعے چَھپ چُکّے ہِن۔ بشریٰ رحمان دے دُھم پاوݨ آلے ناولاں وِچوں "اللہ میاں جی"، "بہشت"، "براہِ راست"، "بُت شکن"، "چاند سے نہ کھیلو" اَتے "چارہ گر" شامل ہِن۔ روزنامہ جنگ وِچ "چادر چار دیواری اور چاندنی" دے ناں نال کالم وی لکھین٘دی رہی ہَن۔ اِنّھاں دی شادی لاہور دے صنعت کار میاں عبدالرحمٰن نال تھئی ہئی۔ ٢٠٠٧ء وِچ اِنّھاں صدارتی اعزاز ستارۂ امتیاز وی گِھدّا ہئی۔[٥]
٧ فروری ٢٠٢٢ء کُوں ٧٧ ورھیاں دی حیاتی وِچ فوت تِھی ڳئی، اِنّھاں دی وفات کورونا دے پارُوں تھئی، اُوہ لَمّے ویلے تُوں بِمار ہَن، اِنّھاں دی نمازِ جنازہ چار وڄے شام ٨ سی احمد بلاک گارڈن ٹاؤن لاہور وِچ ادا کِیتی ڳئی۔
{{cite web}}: CS1 maint: archived copy as title (link)
{{cite web}}: CS1 maint: archived copy as title (link)