حضرت الشیخ پیر سید نصیر الدین نصیر جیلانی رحمتہ اللہ تعالی علیہ گولڑہ شریف
۱٤ نومبر ۱۹٤۹ء کوں سر زمین گولڑہ شریف ،راولپنڈی ،پاکستان وچ پیدا تھئے[١]
١٩٧٥ء وچ چاچے سید شاہ عبدالحق گیلانی دی دھی نال تھئی۔ ترائے پتر تے ہک دھی ڄمی۔
١٣ فروری ٢٠٠٩ء کوں وصال تھیا۔
آ پُنلا باغ بہاراں وے
میں گھول گھَتی لکھ واراں وے
رِم جِھم بونداں برسن ، دید تری نُوں اکھیاں ترسن
میں روواں تے آہیں ماراں وے ، آ پُنلا باغ بہاراں وے
میں گھول گھَتی لکھ واراں وے
اوہ پُرکیف ترانے بُھل گئے ، مے خانے ' پیمانے بُھل گئے
سب وِسرم مینگھ ملہاراں وے ، آ پُنلا باغ بہاراں وے
میں گھول گھَتی لکھ واراں وے
ترے باہجھ بہار نہ کوئی ، غم بُہتے غم خوار نہ کوئی
ہتھ جوڑ میں عرض گزاراں وے ، آ پُنلا باغ بہاراں وے
میں گھول گھَتی لکھ واراں وے
گلشن ، باغ ، ویرانے مینوں ، اپنے وی بیگانے مینوں
بِن تیرے میں کس کاراں وے ، آ پُنلا باغ بہاراں وے
میں گھول گھَتی لکھ واراں وے
دِلڑی غرق غماں وچ ہوئی ، راہ نصیر نُوں دس جا کوئی
ہک جندڑی تے درد ہزاراں وے ، آ پُنلا باغ بہاراں وے
میں گھول گھَتی لکھ واراں وے
کلام حضرت الشیخ پیر سید نصیر الدین نصیر جیلانی رحمتہ اللہ تعالی علیہ گولڑہ شریف
مدینے دے نظارے بھال دا اے
مرا دل وی مرے ہی نال دا اے
میں پَلاّ پھڑ لیا اے اُس سخی دا
جیہڑا در تُوں نہ خالی ٹال دا اے
جے نہیں زندہ ولی قبراں دے اندر
زمانہ ایویں دیوے بال دا اے
کَھلو جاناں واں طوفان دے اگے
مینوں تکیہ مرے لجپال دا اے
اوہ حاضر وی اَ تے ناظر وی ساڈا
نبیؐ جانڑوں اَساڈے حال دا اے
مُکا دیندی اے گستاخی نبیؐ دی
اے زنگ اندر ہی اندر گال دا اے
جو اَلکاسب حبیبُ اللہ ہے پڑھ دا
اوہ آپے سیکدا تے بال دا اے
نصؔیر اوہ چِت نہیں شاہاں تے دھردا
جیہڑا سائل نبیؐ دی آل دا اے
سید نصیر الدین نصیر جیلانی رحمتہ اللہ علیہ
عید آئی پر یار نہ آیا خوشیاں غم نئیں کهڑیا هُو
دسو منیوں دارُو کوئی ناگ ہجر دا لڑیا هُو
تانگ نصیر نہ یار دی مُکدی ساہ اَکھیاں وِچ اَڑیا ھُو
چن اسمانی میں کی ویکھاں اجے چن میرا نئیں چڑیا ھُو
سیّد نصیر الدین نصیرؔ
بے قدراں کُج قدر نہ جانی، کیتی خوب تسلی ہُو
دُنیا دار پجاری زر دے جیویں کُتیاں دے گَل ٹلی ہُو
بُک بُک اتھرُو روسن اکھیاں ویکھ حویلی کلی ہُو
کوچ نصیرؔ اساں جد کیتا، پے جاسی تھرتھلی ہُو
سید نصیر الدین نصیرؔ
{{cite web}}: CS1 maint: archived copy as title (link)