Historia e konfliktit izraelito-palestinez fillon në fund të shekullit të 19-të, kur sionistët kërkuan të krijonin një atdhe për popullin hebre në Palestinën e kontrolluar nga Osmanët, një rajon që përafërsisht korrespondon me Tokën e Izraelit në traditën hebraike.[1][2] Deklarata e Balfourit e vitit 1917, e lëshuar nga qeveria britanike, miratoi idenë e një atdheu hebre në Palestinë, gjë që çoi në një fluks emigrantësh hebrenj në rajon. Pas Luftës së Dytë Botërore dhe Holokaustit, presioni ndërkombëtar u rrit për krijimin e një shteti hebre në Palestinë, duke çuar në krijimin e Izraelit në 1948.
Krijimi i Izraelit dhe lufta që pasoi dhe i parapriu asaj, çuan në shpërnguljen e qindra mijëra palestinezëve që u bënë refugjatë, duke ndezur një konflikt 10 vjeçar midis Izraelit dhe popullit palestinez.[3] Palestinezët kërkojnë të krijojnë shtetin e tyre të pavarur në të paktën një pjesë të Palestinës historike. Mbrojtja izraelite e kufijve të vet, kontrolli mbi Bregun Perëndimor, bllokada egjiptio-izraelite e Rripit të Gazës dhe politika e brendshme palestineze aktualisht e bëjnë qëllimin e palestinezëve të paarritshëm.
Negociatat e shumta të paqes janë zhvilluar gjatë viteve, por një marrëveshje afatgjatë e paqes nuk është arritur. Konflikti është shënuar nga dhuna, duke përfshirë sulmet terroriste nga militantët palestinezë dhe operacionet ushtarake nga Izraeli. Shtetet e Bashkuara dhe vendet e tjera kanë luajtur një rol kyç në përpjekjet për të ndërmjetësuar paqen, por ende mbeten shumë pengesa, duke përfshirë çështjen e vendbanimeve izraelite në Bregun Perëndimor, statusin e Jeruzalemit dhe fatin përfundimtar të refugjatëve palestinezë.