Komunikimi i sigurt është kur dy qenie janë duke komunikuar dhe nuk duan që një palë e tretë të dëgjojë. Që të jetë kështu, qeniet duhet të komunikojnë në një mënyrë që nuk është e ndjeshme ndaj përgjimit. Komunikimi i sigurt përfshin mjete me të cilat njerëzit mund të ndajnë njohuri me shkallë të ndryshme sigurie se palët e treta nuk mund të përgjojnë atë që thuhet. Përveç komunikimit të folur ballë për ballë pa përgjues të mundshëm, ka të ngjarë që asnjë komunikim nuk është i siguruar të jetë i sigurt në këtë kuptim, megjithëse pengesat praktike si legjislacioni, burimet, çështjet teknike (përgjimi dhe kriptimi) dhe vëllimi i madh i komunikimit shërbejnë për të kufizuar vëzhgimin.
Me shumë komunikime që zhvillohen në largësi të gjata dhe të ndërmjetësuara nga teknologjia, dhe ndërgjegjësimi në rritje për rëndësinë e çështjeve të përgjimit, teknologjia dhe kompromisi i saj janë në qendër të këtij debati.