Nacionalizmi finlandez

Flamuri i Finlandës, një kryq nordik i kaltër në fushë të bardhë

Nacionalizmi ishte një forcë qendrore në historinë e Finlandës duke filluar nga shekulli i 19-të. Rilindja kombëtare finlandeze në mesin e shekullit të 19-të ishte pasojë e anëtarëve të klasave të larta suedishtfolëse që zgjodhën qëllimisht të nxisnin kulturën dhe gjuhën finlandeze si një mjet për ndërtimin e kombit - dmth. për të krijuar një ndjenjë bashkësie midis të gjithë njerëzve në Finlandë, përfshirë (dhe jo me rëndësi të vogël) midis elitës në pushtet dhe fshatarësisë së sunduar. Botimi në 1835 i eposit kombëtar finlandez, Kalevala, një koleksion mitesh dhe legjendash tradicionale që është folklori i përbashkët për finlandezët dhe popullin karelian, nxiti nacionalizmin që më vonë çoi në pavarësinë e Finlandës nga Rusia.

Nacionalizmi u kundërshtua nga elementi prorus dhe nga internacionalizmi i lëvizjes punëtore. Rezultati ishte një tendencë drejt konfliktit të klasave mbi nacionalizmin, por në fillim të viteve 1900 klasa punëtore u nda në Valpas (theksimi i luftës së klasave) dhe Mäkelin (theksimi i nacionalizmit).^[1]

1. Jussila, Osmo (janar 1977). "Nationalism and revolution: Political dividing lines in the Grand Duchy of Finland during the last years of Russian rule". Scandinavian Journal of History. 2 (1–4): 289–309. doi:10.1080/03468757708578924. {{cite journal}}: Mungon ose është bosh parametri |language= (Ndihmë!)