Nacionalizmi slloven është nacionalizmi që pohon se sllovenët janë një komb dhe promovon unitetin kulturor të sllovenëve.[1] Nacionalizmi slloven u ngrit fillimisht si përgjigje ndaj fluksit të ideve të nacionalizmit nga Revolucioni Francez që mbërriti në Slloveni kur forcat franceze të Napoleon Bonapartit e bënë Slloveninë pjesë të Krahinave Ilire nga viti 1809 deri në 1813.[1] Nacionalistët sllovenë si Anton Koroshec miratuan bashkimin jugosllav gjatë Luftës së Parë Botërore si një mjet për të çliruar Slloveninë nga sundimi austro-hungarez.[2]
Më 8 maj 1989, pas legalizimit të partive të tjera politike nga qeveria reformiste e udhëhequr nga Partia Komuniste e Sllovenisë, partitë e reja politike publikuan Deklaratën e Majit, duke kërkuar formimin e një shteti sovran, demokratik dhe pluralist slloven.[3] Një referendum për pavarësinë nga Jugosllavia u mbajt më 26 dhjetor 1990 me shumicën e sllovenëve që mbështesin pavarësinë.[3] Sllovenia shpalli pavarësinë më 25 qershor 1991.[3]
Pas pavarësisë, anëtarëve të grupeve minoritare – kryesisht nga kombe të tjera ish-jugosllave – të cilët nuk kishin aplikuar për qëndrim në vendin e ri, iu fshinë të dhënat, duke i lënë ata në vend ilegalisht.[4][5]
{{cite web}}
: Mungon ose është bosh parametri |language=
(Ndihmë!)
{{cite journal}}
: Mungon ose është bosh parametri |language=
(Ndihmë!)